Tumalikod si Mr. Lucas at agad na itinulak palayo si Jane. Dinilat ni Jane ang kanyang mga mata at kumurap. "Mr. Lucas? Bakit… dinala mo ako rito, ginoo?"Nasa isang kwarto sila ngayon na naka-set up na halos parehas sa naunang isa.Sino ang babaeng yon? Isang ex-convict lamang na nagnanais na manatiling malayo sa gulo hangga't maaari.Likas na nais ni Jane na umiwas sa sinuman o anumang bagay na hindi siya komportable... Wala siyang anumang karapat-dapat na alukin, o sa halip, wala siyang anumang kayang mawala sa kanya.Dahil sa likas na ugali, dali-dali niyang sinabi, "Kung wala na akong maitutulong, Mr. Lucas, aalis na ako ngayon."Nais na niyang umalis, ngunit hindi mabilis kumilos ang kanyang mga binti. Sa parehong oras, siya ay napaka desperado na iwanan ang taong ito na maaaring magbigay ng isang banta sa kanya. Bilang isang resulta, lumakad siya nang labis na awkward, sa isang paraan na mukhang nakakatawa kay Mr. Lucas.Hinila ni Jane ang kanyang mga binti sa likuran niya
Si Zach ay malinaw na isang disenteng makipaglaban mismo.Umiwas siya at malinis na nakawala sa kamao ni Sean.Matapos ang isang suntok na iyon, parehas na tumalon sina Sean at Zach palayo, nagkatitigan pababa.Ang ekspresyon ni Sean ay ganap na malamig, at ang kanyang mga mata ay kuminang nang mapanganib. Syempre, masasabi niya na si Zach ay hindi seryoso sa pakikipaglaban sa kanya, kung hindi edi sana'y hindi niya maiiwasan ang suntok na iyon… Hindi si Zach Lucas ang tipong umiiwas sa isang away. Sa halip, susubukan niyang abutin ang suntok keysa sa iwasan ito.Iyon ay dalawang malawak na magkaibang pilosopiya.Malinaw na sinundan ni Zach ang nauna."Lumayo ka sa kanya." Binato ni Sean ang mga salitang iyon at pagkatapos ay tumalikod upang umalis, bitbit ang babae sa kanyang mga braso.Nang marating niya ang pintuan, may narinig siyang payo sa likuran niya. "Bibigyan kita ng payo dahil ikaw ang aking pinakamalaking karibal. Mas naintindihan mo kung ano talaga ang nararamdaman
‘Ang lakas ng loob mong magtanong, Elior!’Ray, na siyang medyo mahilig gumawa ng problema mismo, ay hindi mapigilang manginig sa sandaling tiningnan niya si Elior.“Ahem ahem! Oh, Elior. Mukhang ang kailangan nating gawin dito ay tapos na ngayon. Nagugutom ako, kaya tara kain tayo.”‘Tara na, tara na, bro. Umalis na tayo bago magwala pa si Sean Stewart...’ Sabi ni Ray sa kanyang sarili.Seryoso, alam ni Elior ang tungkol sa kasaysayan sa pagitan ni Sean Stewart at Jane Dunn, tama? Pinatay ni Jane si Rosaline. Kahit siya ang tagapagmana ng Dunn ng panahon na iyon, nagawang ipatapon ni Sean ito sa kulungan ng basta-basta. Ngayon, nakalaya na ito, ngunit hindi pa din niya ito pinapakawalan.Makikita ng kahit na sino kung gaano ang galit ni Sean Stewart kay Jane Dunn.Si Elior White ay palaging may pangit na kapalaran, kaya gaano na lang siya katanga para sabihin ang ganitong bagay ng malakas?!Hindi kumikilos si Elior, isang ngiti ang nananatili sa kanyang labi habang nagpatuloy s
Thunk!Iyon ang tunog ng kanyang mga binti na bumagsak sa lapag!“Mr. Stewart, siguro ako na magagawa kong ilagay ang limang milyon sa card na iyon, walang labis at walang kulang. Pinapangako ko na sisipagan ko, kaya maniwala ka sakin. BIgyan mo ako ng kaunti pang panahon.”Limang milyon ay sukatan na nilagay niya doon para pahirapan siya. Ito ang kanyang paraan ng pagpapahiya sa kanya at ang paghiganti niya sa kanya… Kung ang pagsunod ay magpapagaan sa kanyang loob, kung magagawa nitong mabawasan ang galit niya, handa siyang gawin ang kahit na ano para dito.Ang kanyang kalayaan ay nagkakahalaga ng limang milyon, huh.Ang galit na nagaalab sa puso ni Sean ay lalo lang lumakas!Kahit na siya ay hindi napansin kung ano ang itsura niya habang nakatingin kay Jane na kumplikadong pakiramdam sa kanyang mata!Grabeng babae!Isang mahina, nakakahiya, mababa, kaawa awang babae… Kelan pa ang mga salitang ito naglarawan sa babaeng ito?Nakaluhod siya?Nakaluhod siya!Siya ay talagang
Kahit na si Alora ay hindi alam na si Sean ay nagpunta sa New York. Kung sabagay, ang East Emperor International ay isa lang sa maraming negosyo ni Sean. Hindi itong gaanong importante.Ito ay lugar na pinupuntahan niya para magubos ng oras.Dahil lang sa nakita niya dito si Jane Dunn ng araw na iyon.Ang tunay na HQ ni Sean ay ang Stewart Industries.Ang mga Stewart ay makapangyarihang pwersa, isang tunay na pamilya ng mayayaman.Ang pamilya ay nagtagal ng ilang henerasyon at dahil sa maayos na lahi at pagpapamana, ang negosyo ng pamilya ay lalong lumaki at lumago sa bawat henerasyon.Sa ilalim ni Sean Stewart, ang tagumpay at laki ng mga Stewart ay umabot na sa walang kapantay na lebel.Tatlong araw matapos makita si Sean, si Jane ay nakasalubong ng isa pang pamilyar na mukha sa East Emperor International.“Bakit mo ba gustong-gustong gumamit ng hagdanan?” Si Haydn Soros ay likas na matipuno sa paraan na makakakuha siya ng madaming babae. Alam niya ang kanyang alindog, syempr
Hindi maintindihan ni Jane kung bakit ang kanyang ex-dormmate ay iinsultuhin siya sa sandaling magkita sila. Talaga bang palakontra at pabago-bago siya?Tinaas niya ang gilid ng kanyang labi ng maliit, bumuo ng hindi kapansin-pansing, malungkot na ngiti. Tinignan niya si Susie ng hindi nagsasalita. Ang tingin na ito ay walang ibig sabihin na kahit ano o ito din ay tingin ng “pagkilala”. Matapos tumalikod, si Jane ay mabagal na umika paalis sa paningin ni Susie.Ang sama ng pakiramdam ni Susie, na para bang mayroon sumasakal sa kanyang lalamunan. Galit, sinara niya ang kanyang kamay na nasa kanyang binti, galit na nakatitig sa likod ng taong papaalis.Hindi niya maintindihan. Ang babaeng iyon ay malinaw na nakakaawa, kaya ano ay karapatan niya na gawin iyon kay Susie kanina?!Ang babaeng iyon—Jane Dunn!Anong karapatan niya na maging ganoon kayabang?May kapansanan siya!Isang nakakaawang nilalang na inaalog ang kanyang buntot at nanghihingi ng pera!Isang pangit na bruha na w
Ang walang katapusan bangugnot ay paulit ulit bawat araw at gabi.Nakatayo siya sa dulo ng isang bagin ng siya ay biglang mahulog sa kawalan!... Si Jane ay biglang nagising.Hindi dahil sa nalaglag siya mula sa bangin, kung hindi dahil sa pintuan sa likod niya na nagbukas mula sa loob.“Baliw ka ba? Bakit ka matutulog sa pintuan at hindi sa kama mo?”Iniiwasan ni Susie si Jane sa bawat sandaling magkikita sila matapos ang nangyari noon, umaarte na mayabang at malayo. Kahit na mababa ang tingin niya kay Jane, hindi niya pa din ito kinakausap, na parang ang pagkausap sa kanya ay hindi magandang bagay.Sa umagang ito, gayunpaman, sa dorm na pinaghahatian nila, si Susie ay talagang kinausap si Jane, umaarte na ito ay aksyon ng awa para kay Jane.Gayunpaman… Wala pa din siyang sinasabing maganda. Mas maganda sana kung wala na lang siyang sinabi.“Ang pintuan ay nakasara mula sa loob kagabi.”Maamong sinabi ni Jane. May mga bagay na mabuti hindi na sabihin pa.Hindi siya umaasa na h
Hinihingal si Susie ng malakas, ang kanyang mata ay nanlalaki at ang kanyang magandang mukha ay sobrang pula.Ang kanyang ekspresyon ay mas naging brutal. “Kung sinasabi mo na ang nararamdaman ko ay hindi pagibig, sa tingin mo ba ang kadiring mga ginawa mo ay masasabing pagmamahal?”Kahit na si Jane ay hindi mapigilan ngunit sumimangot sa sinabi niya. Kelan niya ba sinabi na ang pagmamahal ni Susie ay hindi pagibig?Tinatanong lang naman niya kung gaano talaga kagusto ni Susie si Haydn.Yumuko si Jane. Tatlong taon ay kayang magalis ng kanyang pagiging arrogante, ngunit hindi nito nasira ang kanyang talino.Malinaw, ang tanging rason bakit naiinis si Susie ay dahil ang mga salita ni Jane ay tumama sa eksaktong parte kung saan ito masakit.Umiling si Jane.“Bakit ka umiiling? Sobrang kadiri mo na iaalog mo ang iyong buntot at aakitin ang kahit na sinong lalaki para lang sa pera. Anong karapatan mo para umiling? Anong ibig sabihin mo niyan? Kinokontra mo ba ako? Sinasabi ko sayo,