TWENTY FOUR
Chleo
Humigpit ang hawak ko sa manibela habang tinatanaw mula sa loob ng sasakyan ang bagong tayong restaurant sa puso ng bayan. It was the same spot where The Red Cafe used to be, narenovate lamang mula labas hanggang sa loob, at mula sa pwesto kung saan naka-park ang aking kotse, malinaw kong nababasa ang pangalan ng resto kung saan kami iniimbitahan ni Winter.
The Lafrell.
My heart felt like shrinking as I study the outer design. From the glass windows with cursive name of the resto written in gold, to the medieval style of lamps and its wooden door, I knew, it was all my idea that came to life.
Pakiramdam ko ay may bumara sa akin
TWENTY FIVEChleo"D—Drako..." I uttered. Si Cade ay tuluyang tumayo at hinatak ako, ngunit ang aking mga mata ay nanatiling nakatitig sa taong ang tagal kong hinangad na makitang muli.I can't help but notice how much he has changed. His clean haircut looks great on him, his muscles grew bigger under his sweaty gray shirt, but one thing didn't change at all. Ang epekto ng kanyang presensya sa aking puso.His eyes narrowed and his jaw locked in a dangerous way as he scanned Cade's exposed upper body. Sapat na ang ekspresyong nakaguhit sa kanyang mukha upang masabi kong hindi niya nagugustuhan ang nakikita.My heart ached, my feet wanted to take my steps toward
TWENTY SIXChleoMy eyes shut as the cold wind blew comforting breeze. Ilang linggo na mula nang makabalik si Drako sa Brenther ngunit hanggang ngayon ay hindi ko pa rin masanay ang sarili ko sa presensya niya sa bayang ito.Hindi ko alam kung dapat ko bang ipagpasalamat ang pagdating ni Savanah sa Brenther, dahil mula nang makilala siya ni Layco, naging okupado ang utak ng kapatid ko at hindi na masyadong naiisip na naririto nang muli si Drako, kaya lang ay mas nadagdagan naman ang problema ng kapatid ko dahil sa pangungulit ng council sa kanya. Layco's wolf is too strong for us to handle as a pack and without a Luna, restrains may no longer work on us anymore on the next full moons.Noong nakaraan lamang ay nagtalo na naman kaming d
TWENTY SEVENChleoHis thumb gently caressed my cold cheek, and my skin ached for the kind of warmth his presence is giving me. Ang mga mata ko ay puno ng pagtatakang nakatitig sa kanyang gwapong mukha, gulong-gulo sa nagiging takbo ng pangyayari.Did I hear him right? Did he really say he's asking my parents for my hand?Humalik ang malamig na hangin sa aking pisngi at tumabing ang ilang hibla ng aking buhok sa aking mukha na mabilis niyang hinawi patungo sa likod ng aking tainga. Hindi ko tuloy naiwasan ang sariwain ang mga alaalang binalik ng simpleng galaw na iyon."I—I thought, I thought you're getting married with someone else that's why you're asking for the ring back."
TWENTY EIGHTChleoMaya't-maya ang pagkawala ng mararahas na buntong hininga mula sa aking bibig habang nakatanaw sa labas ng bintana. My brother is holding a meeting with the pack warriors regarding the pressure the council is putting on his shoulders, and I need to make sure Layco will drink the poison once he's home.Sumara ang aking mga mata nang maalala ko na naman ang naging takbo ng usapan namin ni Drako. The poison. I need to give Layco the poison that can trigger his wolf. Ito na lang ang nakikitang paraan ni Drako, Cade at Warren upang mapilitan si Layco na markahan na ang mate niya.I know this is such a big risk to take. Knowing my brother, he isn't ready to put everything on the line for love. Iyon ang p
TWENTY NINEChleoPinanood kong pumarada ang sasakyan ni Cade sa harap ng kastilyo. Nang tuluyan siyang bumaba ay sumilay kaagad ang matamis niyang ngiting nakasanayan ko nang makita sa ilang taon naming pagiging magkaibigan, ngunit ni minsan ay hindi ko naisip na sa likod ng lahat ng suporta at paghangang tahasan niyang ipinakita ay ang tahimik niyang pagtulong sa aming dalawa ni Drako.Hindi ko napigilang yumapos nang tuluyan niya akong narinig, hanggang sa lumabas ang mga salitang kaya ko pa lamang sabihin habang nasa teritoryo pa kami ng Brenther."Thank you...for everything." I uttered.Cade hugged me back, and the moment he took in a deep breath and gently tap
THIRTYChleoIf forever has an expiration date, I hope we'll end ours this way. Holding each other close, busy counting our kisses not the hours, feeling nothing but our burning love for each other.Soft giggles left my lips when Drako gently stroked his fingertips on my side. My naked body felt his burning touch, and my heart flattered with all the emotions I see in his pools I longed to stare at this close for years.Nagbunyi ang aking puso kasabay ng pagkislap ng aking mga matang nakatitig sa kanya.This is still my man. Akin. Akin pa rin. At ang sarap sa pakiramdam namakampantengmuli...Humagod ang palad ko sa kanyang braso saka ko tulu
THIRTY ONEDrakoMalutong ang bawat murang lumalabas sa bibig ko habang pinalilipas ang oras bago ako sumunod kay Cade at Chleo pabalik ng Brenther. The city is under attack by the Quinzel lycans, just when Layco and Chleo are not home.Nahilamos ko ang palad ko sa aking mukha habang pinakikinggan ang sinasabi ni Warren sa aking isip. The pack ain't that strong right now because Layco is on resisting stage. Hangga't pinipigilan niyang i-recognize ang koneksyon nila ng mate niya, patuloy kaming magkakaganito. Lay may possesses one of the deadliest wolf spirits, but without an anchor, it'll be nothing but a problem for everyone."May nagtimbre sa mga tiga-Quinzel, Drako. Malakas ang kutob kong hindi l
THIRTY TWOChleoMaingat na inilapag ni Maui ang tasa ng tsaa sa center table. Ngumiti ako bilang pasasalamat. Kinuha ko ang tasa saka sumimsim ng kaunti."Lumabas na ba ng kwarto niya si Layco?" untag ko saka inilapag ang tasa sa platito.Malungkot siyang umiling. "Hindi po siya lumalabas mula sa kabilang silid."Bahagyang kumunot ang noo ko. "What do you mean?""Simula po nang umalis si Savanah, doon na siya nagstay sa kwarto nito." untag niya.Nahilot ko ang aking sintido sa narinig. Damn, Layco. Trying to stay where her scent was left will never be enough to stop your longing f