Matapos nang naging aminan namin, hindi na pinigilan ni Kiel ang sarili na gawin ang mga bagay na aniya'y matagal niya nang gustong gawin sa akin. Siya na madalas ang nagluluto ng aming breakfast, madalas na rin ang ginagawang paghalik at pagyakap niya sa akin. Maging sa pagtulog, napagdesisyunan din namin na sa iisang kwarto na lang. Sumang-ayon naman ako roon dahil alam ko naman na matagal niya nang gusto 'yun.Naramdaman ko ang paglubog ng kama kaya minulat ko nang bahagya ang aking mga mata. Mukha agad ni Kiel ang sumalubong sa akin."Good morning, baby," he said, then kiss my lips, nang walang pag-aatubili.Nanlaki naman ang mata ko sa ginawa niya. Kakagising ko lang! Hindi pa ako nag-t-toothbrush!Nang makabalik sa pagkabigla ay sinamaan ko siya nang tingin, pagkatapos ay agad kong tinakpan ang aking bibig dahil paniguradong uulit na naman siya sa paghalik. He laughed at what I did. He tried teasing me as well. Sinusubukan niyang halikan muli ako sa labi pero masyadong malakas
Mahaba-haba ang aming naging byahe. Pagkarating sa Boracay ay iginiya kami ng ilan sa mga staff nila patungo sa isla. 'Yun daw ang private resort na nirentahan ni Kiel. Hindi naman na ako nagtanong pa kay Kiel dahil obviously, baka may makakilala sa kaniya. Mas safe na kung kami lamang ang nasa isang isla at ilang mga bodyguards. 'Yun din siguro ang iniisip niya kaya mas pinili niyang mag-stay kami sa private resort.May maliit na hotel sa isla, doon kami nag-s-stay. Sakto lang ang bilang ng rooms para sa amin at sa iba pang bodyguards na kasama namin. Nasa iisang kwarto lamang kami ni Kiel. Samantalang ang mga bodyguards ay kaniya-kaniya sa kung anong tipo nila, may ilan na isang tao lang sa isang room mayroon din na dalawa o tatlo."Tayo na lang kaya ang mag-ihaw," suhestyon ko kay Kiel nang inilatag na namin ang mga gamit at pagkain sa lamesa. "We can do that later. I requested two of their chefs to cook for us. I paid them double," aniya."Isama mo na rin sa pagkain ang mga bodyg
He said he'll clean me up, pero muling may nangyari sa amin kaya halos tatlong oras ang itinagal namin sa banyo.All his hot liquids, he entered it all in me. Ayaw niya raw may masayang.Hanggang sa mahiga ulit kami sa kama, bestida lamang ang suot ko, 'yun lang. He told me not to wear panty and bra dahil i-ma-massage niya raw iyon. Which is somehow helpful. I felt sore down there. Nang minasahe niya iyon ay nakatulong sa pag-alleviate ng sakit.Pagkagising kinabukasan, I felt him kissing my head. Nakita ko rin ang pagkaing bitbit niya na ngayon ay inilalagay sa aking tabi."Don't move too much. Ako na ang bahala," aniya nang subukan kong bumangon."Does it still hurt?" He asked, concerned."Hmm…" I nodded. "Ikaw kasi, eh. Nakailang ulit ka!" asik ko."Gusto mo rin naman 'yon," aniya habang nakangising-aso.Iniripan ko naman siya."I love you," he whispered and kissed my lips. "I love you too," sagot ko rin sa kaniya at saka dahan-dahang bumangon para gawin ang mga pang-umagahang rit
Naging maayos ang pakiramdam ko kinabukasan kaya natuloy ang beach activities na pinaplano ni Kiel. Kiel decided to rent a boat for us to swim a bit far from the shore. Nang marating namin ang spot na kanina pa niyang bukambibig, sabay kaming tumalon sa dagat. Hinawakan niya ang aking kamay kasabay nang pag-ahon namin. I laughed. That was a good dive! It's been a long time since I've swam. Nakakagaan sa pakiramdam.Whenever I feel stressed out, beaches and nature walks are my go-to therapies. It soothes me and heals me in a way I never expected. Sa tuwing naririnig ko ang ingay ng alon ng dagat, at nakikita ang sikat ng araw maging ng buwan, para bang kinakausap ako nito na ipagpatuloy ko lang ang laban ko sa buhay.It always reminds me to stand up like how the sun rises up every morning and how the moon lights up every night. The waves also remind me that life may go wilder at times, but they can also be calm. Indeed, that's how our life works. It's dynamic. We can't always be ha
"What happened?! Okay ka na ba? Sino ang bumaril sa'yo?" sunod-sunod na tanong ko pagkalapit kay Kiel.Ginagamot ngayon ni Dr. Froilan ang ilang daplis ng bala sa katawan niya. Mabuti na lang daw ay hindi malala ang naging tama ng bala. Halos daplis lang kaya hindi gaanong kritikal ang naging kalagayan ng asawa ko."I'm fine, baby. I told you I'll be safe, right?" he smiled, convincing me that he's okay.Nagagawa niya pa talagang ngumiti sa ganitong sitwasyon! Arghh! "I told you to come with us! Hindi sana 'to nangyari," ani ko at marahan siyang pinalo.Dumaing naman siya na akala mo ay nasasaktan talaga. Eh, ang layo ng mga tama niya sa parte ng pinalo ko. He's acting like a kid again. Enjoying all my sermons. "May idea ka na ba sa kung sino ang may gawa?" pag-iiba ko. Umiba rin ang timpla ng mukha niya. Kung kanina ay tila bata siyang nabigyan ng lollipop sa sobrang lawak ng ngiti, ngayon naman ay para bang inagawan mo ng pagkain. Seryoso pero ramdam mo ang galit na aura sa kaniy
"I heard from Kiel you're going to study business management, darling?" tanong ni mommy, habang ginigiya ako paupo sa gilid.Hindi nga kami nagkamali ni Kiel. Mom organized a simple welcome party for me in our company's conference room.Pinakilala rin nila ako sa mga kasosyo nila at ilang mga empleyado, bago simulan ang kainan. Most of the people were welcoming and had a good aura. Kaya ang kabang kanina ko pang nararamdaman ay tuluyan nang naglaho ngayon."Yes mom. Magsisimula po akong mag-aral next month. Kiel organized everything… kaya medyo hindi naman na po ako nahirapan pa. I'm just looking forward to what my college life would be again, now that I'm in a different course," ngumiti ako at saka uminom ng wine. "You sure? You're really going to study business?" pagdududa niya.Alam kasi ni mommy na hate na hate ko talaga ang mga business-related stuff. Kaya paniguradong hindi niya pa rin naproseso ngayon ang mga plano ko."I'm sure, mom. Besides, I also want to help you and dad.
Wala naman kaming naabutan na taong nakatingin sa amin matapos nang naging halikan, kaya nagpatuloy na lamang kami sa paglalakad papuntang conference room na parang walang nangyari. "Ma'am, they are already here," ani ng secretary ni mommy. Sinalubong kami ng ngiti ni mommy at tinanong kung bakit bigla kaming nawala. Nagkatinginan kami ni Kiel. Tila nag-uusap gamit ang mga mata kung sino ang magsasalita. Sa huli, siya rin ang sumagot kay mommy. "May inasikaso lang pong mga papeles, mommy," aniya kay mom.Ngumisi siya pagkatapos. Proud na proud ata sa ginawang pagtawag kay mommy. Panigurado rin na nagkukumahog na ang puso niyan sa saya dahil hinayaan siya ni mommy sa pagtawag nang gano'n. Ikaw ba naman, favorite na favorite ata siya ng mga magulang ko, eh!Napairap ako sa kanyang inasta. Mas lalo tuloy na lumawak ang ngisi niya nang makita ang pag-irap ko. Besides ang pag-irap kong 'yon ay hindi dahil sa naging tawag niya kay mommy, bagkus sa naging palusot niya!My God, mommy. Kung
"Try tracking the gadgets you've got." rinig kong ani Kiel sa kaniyang kausap sa cellphone. We've been staying here at his office for hours. May mga in-assign siyang gawain sa akin para raw masanay na ako at hindi na masyadong manibago kapag pumasok na ako sa business industry.He's given me only simple tasks for the past weeks. Sabi niya ay kailangan ko munang gamayin ang mga simple tasks before going through the hardest ones. I agree with that because it's true, though. We must always not rush things, everything has to go to a process. At sa kabutihang palad, so far, nagagawa ko naman nang maayos ang lahat ng pinapagawa ni Kiel."Fine. Inform me if you have any leads." That's the last word I heard from Kiel before he ended the call.Nang maibaba ni Kiel ang tawag, agad ko siyang nilapitan. I sat on his lap.I heard him groan before kissing my lips."What is it?" tanong niya nang mapansin ang kuryuso kong tingin.I curled my lips, "You look so stressed lately. I'm just wondering if