[ZYAIRE TORRICELLI]Lalaki lang ako na madaling nakutuban ang binabalak niyang gawin. Hindi ako isang santo para tanggihan ang grasyang naka atang sa harapan ko. Banayad niyang sinira ang boxer short ko kaya sumilay ang pakay niya. "Torture ba to?? Kasi baka hindi mo kayanin mag isa.." Maangas kong hayag. Gusto kong palayain niya ako sa king pagkakagapos para naman maging fair ang laban. "Hmm.. Let's see.." Nakangisi niyang sagot. Kumunot ang noo ko sa di niya pag payag sa pahiwatig ko.."I'm not going anywhere.." Muli kong sinubukan pero bigo pa din ako. "Mahirap na Zyaire baka anung gawin mo sakin sa oras na pakawalan kita.." Nagiging malalim ang bawat pag hinga ko habang napako ang mga mata ko sa kanya. Nagsimula siyang tumuwad patalikod sa akin kaya naman ang puwet niya ay halos makain ko. "WHAT THE FUCK!! Kung isusubo mo yan wag mo ng tagalan pa.." Urumintado ko.. Napapakagat labi ako at kung ano anong tumatakbo sa isipan ko. Pinasasabik niya kong husto sa sunod na gagawin
[NARRATOR] Nang matapos ang lahat sa pagkain nagmungkahi si Emma na siya na ang magdadala ng pagkaen kay Zyaire. "Marapatin mo sana Lyresh may gusto lang akong sabihin kay Don Zyaire.." "No!" Nanlaki ang matang sigaw ni Lyresh. Kinabigla naman ng husto ni Emma. "Ang ibig kong sabihin Emma.. Ano kasi.. amm.." Nahirapan si Lyresh na sabihin ang tamang salita. Tila naintindihan ito ni Fiero kaya ngumisi ito. "Bukas mo na lang siya kausapin, Love.." Makahulugang hayag ni Fiero sa asawa pero nakatingin kay Lyresh. Namula naman bigla ito dahil sa pagkahiya kay Fiero. "Hmm thanks.." Tanging naisagot niya. Ilan sandali pa nga at dinalhan ni Lyresh si Zyaire ng pagkaen. "Mabuti naman at naisipan mong bumalik!" Agad na salubong sa kanya ni Zyaire. Bakas sa tinig nito ang pagkainis. "Papatayin mo ba ako sa lamig?" Dagdag pa nito. Naglabas ng malaki at makapal na kumot si Lyresh mula sa mataas na cabinet. "Alam mo ba sa kwartong to halos nagawa na natin lahat ng posisyon. Araw araw hin
[ZYAIRE TORRICELLI] Hindi na ako makakatagal ng isa pang gabi sa ganitong kalagayan ko. Masisiraan ako ng ulo habang nakagapos sa kamang to. Ang tunog ng pagbukas ng pinto ang pumutol sa mga iniisip ko. Si Emma?? Pati si Emma parte ng lahat ng to?? "Traydor ka Emma.." Sigaw ko kasabay ng pagmumumiglas ko. "Wala ho kayong maalala kaya ako naging traydor sa isip niyo.. Kung bubuksan niyo lang ang puso niyo.. Pakikinggan ang sinasabi nito mahahanap mo ang mga kasagutan sa mga gumugulo sa isipan mo. Imposible na hindi ka magkaron kahit kaunting bakas diyan sa utak mo patungkol kay Lyresh. Nasaksihan ko kung gaanu mo siyang kamahal.." Natahimik ako sa sinabi niya. Buksan ang puso ko? Pakinggan ang sinasabi nito?? Pero si Luna ang isinisigaw nito. Malinaw sa utak ko yun. "Hindi ninyo ko maiisahan at hindi kayo magtatagumpay sa lahat ng to. Babawiin ko ang akin!" "Ito ba? Ang lahat ng ito ba ang tinutukoy mo? Sa totoo lang sa pagkakakilala ko kay Lyresh handa siyang bitawan ang lahat
[EMMA GRECO] "Anong nangyari, Lyresh?" Nag aalalang tanong ko. Hapo hapo ko ang dumudugo niyang ulo sa kandungan ko. "Nakatakas si Zyaire, Emma.. Nilinlang niya ko.." Hikbi nito. "Wala kang saplot.." Nailahad ko ng may halong pagkabigla.. Tila may nangyari sa pagitan nila bago ito tumakas. "Tawagin mo si Fiero. Ipaalam mo sa kanya ang pagtakas ni Zyaire.." "Pero ikaw ang mas mahalaga ngayon. May dugo ang ulo mo." Balisang paliwang ko. Una pa talaga niyang naisip si Zyaire kaysa sa sariling kapakanan. "Malayo ito sa bituka Emma. Mas hindi ko kakayanin kung mawala ng tuluyan si Zyaire sa akin! Sige na iwan mo na ko dito.." Wala akong nagawa kundi ang sumunod sa kanya. Panalo siya. [LYRESH FONTANILLA] Hindi ako makapaniwala na bumalik na talaga ang dating Zyaire. Natawa ako na parang nababaliw na. Nagawa niya akong saktan sa pangalawang pagkakataon at hindi ko to lubos na matanggap. Sumilay ang kulubot sa gilid ng mga mata ko ng tangkain kong haplusin ang masakit kong noo. Pina
[ZYAIRE TORRICELLI]kasing lalim ng bangin ang iniisip ko. Kahit kasama ko si Luna na ngayong nakahiga sa dibdib ko matapos ang mainit naming pag tata lik walang ibang babae tumakbo sa utak ko kundi si Lyresh. Ano bang meron siya? Kagaya lang din naman siya ng ibang babae diyan na habol lang ay yaman at kapangyarihan ko. Muntik ko ng mabangasan sa mukha kanina si Luna dahil boses ni Lyresh ang naririnig ko sa pag ungol niya. Nababaliw na ba ako?? May pinainom ba sila sa akin? Nilalason ba nila ang utak at ngayon pati nararamdaman ko?? Kasama ba sa plano nila ang pagsira sa ulo ko?? "Love, matulog ka na.. Gabing gabi na. Gusto mo pa ba ng isang round??" "Kaya mo pa ba??" Pagbabalik tanong ko sa kanya. Tila nasasabik ang katawan ko pero hindi sa kanya kundi sa babaeng yun. Para siyang sirang plaka na paulit ulit na naglalaro sa utak ko. Anong ginawa niya sa akin?? Bakit ako nagkakaganito.. "Ang lagay ei puro bukaka na lang ba ang gagawin ko?? Gusto kong mag shopping bukas Zyaire.
[NARRATOR] Sa haling ni Zyaire sa kanyang nalaman na kasunduan ni Luna at Lyresh galit na galit itong sumugod. Kulang na lang paliparin niya ang kanyang sasakyan at sagasaan lahat ng hindi agad tumabi sa kanyang harapan. Namumuo ang bagyo sa kanyang dibdib at walang pinipiling oras. Maaring kumidlat, kumulog agad agad. Nanlilisik ang kanyang mga mata na nakasentro sa daan pero ang isip ay malayo na ang narating. Nang nasa harap na ng mansion kung saan nakatira si Lyresh, mabilis na lumabas ng kanyang sasakyan si Zyaire at nagtungo ng gate. Kinalampag ito matapos paulit ulit pindutin ang doorbell. "Lumabas ka diyan, Lyresh!! Harapin mo ako!! Sino ka para gawin akong basahan?? LUMABAS KA DIYAN.." "Don Zyaire.." Singhal ni Emma kasunod si Fiero. "Wag kang manggulo rito, Zyaire.." Sigaw naman ni Fiero at naglakad palapit kay Zyaire. "Hindi mo ilalabas ang babaeng yan?? Ipuputok ko to diyan sa ulo mo!" Banta ni Zyaire ng mailabas at maituro kay Fiero ang dulo ng baril. "Kaya mo na
[ZYAIRE TORRICELLI] Hinahamon ata ako ng babaeng ito.. Tignan ko lang kung makapagsalita pa siya sa gagawin ko. Bago pa muling bumuka ang labi niya sinakop ko na ito. Marahan akong gumalaw sa ibabaw niya. Pinaramdam ang lakas at kaya kong gawin. Ako pa talaga ang binangga niya. Hindi ko uurungan ang larong sinimulan niya. Makikita sa huli kung sinong magiging talunan at luluhod saking paanan. Nagsimulang maging marahas ang mga palad ko at ginalugad ang bawat maabot nito. Napapangiti na lang ako dahil nararamdaman ko kung gaano siyang nababaliw sa bawat yapos ko. Hindi na masama kung ibalin ko sa kanya ang sakit na nararamdaman ko ngayon matapos kong malaman ang panloloko sa akin ni Luna. Hindi na ako nakapag antay at isang malakas na pwersa ang nagtulak sa akin na punitin ang damit niya. Habang patuloy ang mga labi namin sa pagsakop sa bawat isa. Naging mapusok din si Lyresh at hindi nagpahuli. Nagsimulang kumilos ang mga kamay niya. Isa isang binuksan ang butones ng polo shirt
FAST FORWARD>>> [NARRATOR] Matapos ang mainit na labanan ay mahimbing na nakatulog ang dalawa. Hindi man magkayakap pero nasa iisang kumot at parehas na walang saplot. [EMMA GRECO]"Tingin mo ba tama ang naging hakbang ni Lyresh? Paano kung matapos ang 365 days at hindi pa din bumabalik ang mga ala ala ni Zyaire? Talaga bang kaya niyang bitiwan ang lahat ng ito?" Tanong ni Emma habang payapang nakahiga sa dibdib ng asawa. "You know Lyresh better than me, Emma. Hindi siya masisilaw sa pera o kahit anumang uri ng yaman dito sa mundo. Tanging si Zyaire ang yaman para sa kanya.. Nakakamangha mang isipin pero yun siya.." Pahayag ni Fiero. "Paano naman ang isa pang anak ni Zyaire? Karapatan niya tong malaman kahit wala siyang maalala.." Dagdag na katanungan ni Emma. "Naisip ko na rin yan pero hindi pa naghihilom ang sugat ni Lyresh sa pagkawala ng kanyang anak at ang sitwasyon nila ni Zyaire ay walang kasiguraduhan. Hayaan na muna siguro natin ang tadhana ang siyang magdesisyon." "Ma