"Mabuti pang siya ang tanungin mo.." Dugtong ko pa. Karapatan ni Lyresh na sa kanya manggaling ang lahat. Kahit hindi sabihin ni Lyresh ang tunay niyang nararamdaman hindi nga naman manhid si Zyaire para hindi ito mapansin. "I doubt she won't tell because of my fucking condition.." Iritang saad nito pero wala akong magagawa. Lasapin niya lahat ng resulta ng kagaguhan niya. Wala pa ito sa mga pinag dadaanan ngaun ni Lyresh. "Then bilisan mong gumaling.." Sumilay ang punit niyang mukha sa sinabi ko. Mabuti nga iyan sayo. You deserved it all. Pahayag ko sa utak ko. Magkaroon pa kaya sila ng chance na bumalik sa dati after all?? FAST FORWARD>>> Kinailangan kong dagdagan ang mga tauhan sa palibot ng mansion para makasiguro sa kaligtasan ng lahat. Tuso si Don Augustu at nagawa niyang malinlang ang makapangyarihan na mga yakuza. Sinong maglalakas loob na traydurin si Mr. Takahashi, ang leader ng mga ito. Pag igihan niya ang pagtatago dahil mata lang ang walang latay sa oras na matagp
Dumating ang sunod na araw at umaga pa lang bumangon na ako para simulan ang pagpasok ng trabaho. Pagdating ko ng building wala ako sa aking sariling tinahak ang aking opisina. Hindi nawawala sa tabi ko si Fiero simula pa kanina sa sasakyan pero hindi nito ibinuka ang bibig kahit para sa isang salita. Marahil dama din niya kung ano ang nasa kalooban ko. Marahil batid niyang kailangan ko ng katahimikan at mag isang harapin ang sariling kinatatakutan. "Mrs. Torricelli.. I'm so sorry to disturb you but your meeting will start in 30 minutes.." Si Suri ito ang aking assistant. "Sabibin mo cancell ang meeting.." Ikinagulat namin pareho ang pagsingit ng isang pamilyar na boses. Si Zyaire ngayon ay nasa harap ko. "Susunod na ako, Suri.. Ako ang boss mo kaya ako lang ang pakikinggan mo.." Ma awtoridad kong hayag. Hindi man ako nakatingin alam kong nag iwan ito sa kanya ng malinaw na utos. "No! Leave us alone for a minute.." Giit ni Zyaire pero diko siya pinansin. Palabas na ako ng mahawa
[ZYAIRE TORRICELLI] Habang nasa sasakyan at nililibot ang buong sulok ng lugar para mahanap si Lyresh sumagi sa isip ko ang baby namin. Did she tell na namatay ang anak namin? Tumulo ang mapait kong luha sa mabigat na katotohanang yun. Wala akong kwentang ama. Hindi ko naprotektahan ang sarili kong anak at ako.. Ako ang may kasalanan ng lahat.. Paano nangyari ang lahat? Paanung nawala ang baby? Bigla akong nag isip ng malalim. Inalala ko ang mga nagdaang araw. Anung ginawa ko??"Fiero.." Nanghihinang tawag ko saking katabi. "Yes, Zyaire?" "Paanong.. Paanong nawala ang anak namin ni Lyresh?? HOW??" Sumilay ang pait sa mukha ko at patuloy na umagos ang luhang dulot ng pighati at pagkatalo sa mismong sarili ko. "Nalaman ni Lyresh na ikakasal ka kay Luna kaya nakunan siya.. Hindi niya kinaya ang sunod sunod na dagok ng buhay sa kanya. Hindi ka nakarating ng kasal niyo.." Sa sinabi niya naalala ko ang araw na tinambangan kami ng mga hindi kilalang tao na puros nakaitim at may takip
[NARRATOR] Natrace nila Zyaire kung saang lugar ang huling pakikipag usap niya kay Don Augustu pero bago pa man sila makarating duon ay nakaalis na ang mga ito. "FUCK!! Saan niya dinala ang asawa ko?" Galit na galit na sigaw ni Zyaire. Naninigas at nanginginig na kinuyom ang kanyang mga palad. Malakas na dumapo ang kanyang kamao sa pader kung saan nakita niya ang ilang lubid. Marahil isa ito sa mga ginamit para maigapos ng husto si Lyresh. "Mata lang niya ang walang latay, FIERO sa oras na kantiin niya si Lyresh!! MATA LANG ANG WALANG LATAY.." [EMMA GRECO] "Asaan ba ang anak ko, Emma at bakit wala pa siya dito sa bahay?? Anung oras na, Emma.." Alapap na tanong ni Tita. Kunot ang mukha kong hindi malaman kung anung sasabihin sa kanya. Kanina ko pa hawak ang phone ko at nag aantay ng tawag ni Fiero pero lumipas na ang ilang oras. Wala pa din siyang balita. "Hinahanap na po siya nila Don Zyaire. Kumalma po kayo.." Pagpapanatag ko sa kanya pero hindi ito epektibo. "Paano akong ka
[NARRATOR] Kinaumagahan nagising lamang si Lyresh ng marinig niya ang kaluskos malapit sa kanya. Hinila siya nito sa may braso na nakagapos pa. "San mo ako dadalhin?" Nauutal niyang tanung. Nakapiring pa din ang mga mata niya kaya dilim lang ang tanging na aaninag. "Wag kang mag alala.. Paliliguan lang kita.. Wag ka ng magtangkang tumakas pa kung yun ang binabalak mo. Pinalilibutan ang buong paligid ng mga armadong tauhan ni Don Augustu." Napagtanto niyang babae ito dahil sa kanyang boses. Marahan siyang dinala nito sa may apat na sulok at malamig na sahig. "Kaya ko ang sarili ko kung aalisin mo lang ang lubid pati ang piring na to." Mahinang saad ni Lyresh, nagbabakasakali siyang makikinig ang babae. "Tsk.. Manahimik ka na lang.. Nagsasayang ka lang ng laway mo Ms." Walang palyang saad nito. Hindi na sumubok pa si Lyresh na makausap ng maayos ang babae at hinayaan na lang ito sa gagawin sa kanya. "Ahh..." Singhal niya ng maramdaman ang malamig na tubig galing sa shower na unti
[NARRATOR] "Anung ginagawa mo rito?" Gulat na napaupo, sandal si Lyresh sa hangganan ng kanyang kama ng magmulat ng mata at makita si Don Augustu. Mabilis na tinakpan ang iba niyang balat na lantad sa mata ng hayok na taong ito sa kanyang harapan."You are awake.. You are such an angel while sleeping. Do you want to eat first? Para may lakas kang pumalag sa akin.." Saad nitong may tawa sa huling salita."Hayup ka! Lumayo ka sakin! Matandang ukluban.." Nanginginig ang mga labing sigaw ni Lyresh. Hindi na maitatago ang sobrang takot niya. "I guess you still have lots of energy so mauna na ang dessert.." Nakakalokong ngiti ang lumabas sa pisngi ni Don Augustu kasabay ng pagtayo nito mula sa itim na sofa. Napansin din ni Lyresh na hindi na siya nakagapos. Naisip niya kung mapupuruhan niya ang sensitibong parte ng katawan nito may pag asa siyang kumawala. Sunod na nanlaki ang mata ni Lyresh ng makita si Caleb. Nakahinga siya ng maluwag na tila umaasang poprotektahan siya nito mula kay
"Ahh!!" Hagulgol at sigaw ang lumabas sa labi ni Lyresh ng ibaon ni Don Augustu ang kaniyang matigas at tayong tayo na pagka lalaki.."Hayop ka!!" Umiiyak na saad nito..Nanlaki ang mga matang nanginginig ang kalamnan ni Lyresh sa nasaksihang pagdaloy ng dugo sa kanyang hubad na katawan mula kay Don Augustu. Gumalaw ang ulo niyang napatingin sa likuran nito. Sunod sunod ang saksak na ginawa ni Caleb sa matanda na tuluyang ikinabagsak nito sa dibdib niya. Nangangatog na hinawi palayo ni Lyresh ang matanda hanggang bumagsak ang katawan nito sa sahig. Nilapitan ang nag ngangalit na si Caleb. Tumutulo ang luha nito ngunit hindi nawawala ang poot sa kanyang mga mata. "Caleb.." Tawag ni Lyresh. "Caleb let's go.. Papatayin nila tayo pareho.." Bulong nito. "He deserved it, Lyresh. He deserved it.." Umiiyak nitong pahayag. "I know but we have to escape now. Pati ikaw papatayin na din nila.." Mabilis na nagbihis si Lyresh at hinila si Caleb na tulala pa din pero hindi malaman kung saan si
[LYRESH FONTANILLA] Naging masaya ako sa mga sumunod na araw na nagdaan sa amin ni Caleb malayo sa realidad ng buhay. Mabuti siyang tao at hindi ako ni minsan pinagtangkaan. Hindi ko na namalayang tila nawawaglit sa isipan ko si Zyaire.Iba ibang putahi ang niluluto niya para sa akin na sobrang nagbibigay ng kagalakan sa puso ko. Masasabi ko ngang napaka passionate niya sa pagluluto dahil hindi lang ito basta masarap kundi nakakaanyayang tignan. "How was your sleep?" Naputol ang pag iisip kong tumingin sa kanya. Hindi talaga maikakailang magandang lalaki siya. Lumapit ako at humawak sa kanyang mukha. May mapupungay siyang mata at mahahaba ang buhok nito. Ang tangos din ng kanyang ilong at ang labi niya ay mapupula na parang sa babae lang. Natutukso akong tikmang muli ang mga iyon pero pinipigilan ko pa din ang aking sarili. "I saw your eyes full of agony and hatred when you killed that demon.." Sambit kong napahaplos sa kanyang mga mata. "He killed my parents. I just found it, re