"Last month akala ko hindi na siya magigising. He caught an accident. I can't afford to lose another man. His dad died ng malaman niyang si Rayne ang nakapatay sa basta*do niya. He cast him off and threaten to be in jail dinamdam niya ito at dirin naman nagtagal ang buhay niya."Naikuyom ko ang may kamay ko habang nagkukuwento ang ginang. It was the night we met. 'anung ginawa niya sa sarili niya.'"Hija, ng magising siya mula sa 15 days na pag kaka-coma his vision blurred and until he was totally blind. Napinsala ng husto ang kanyang mata sa aksidente kaya imposible ng makakita pa siya. At sa nakikita kong sitwasyon sa araw araw ay hindi na rin siya makakabalik sa pagtatrabaho. At sa ngayon si Carlos ang nasa kumpanya.."Wala akong maisip na maisagot sa aking kausap dahil hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala sa sinapit ni Rayne. Tikom ang aking bibig sa pagkabigla. Laking gulat ko ng abutin ng ginang ang aking kamay."Hija, hindi kayo totoong divorce ni Rayne he never filed
I stay dahil naawa ako sa kalagayan niya. Because of that accident he got blind. I will be his caregiver for the mean time but my identity still hidden dahil hanggang ngayon ayokong isipin niya na ginagawa ko ito kasi mahal ko parin siya. Naawa lang ako at sa kanyang ina yun lang yun. I get up and prepare myself to face my nemesis.Nakita ko silang nagbe-breakfast sa may hardin at pagkakita sa akin ng kanyang ina ay minostrahan niya akong lumapit sa kanila at sumabay sa umagahan."Siya nga pala Hijo..nag-hire ako ng magaalaga sayo. Maging mabait ka sa kanya. Itigil mo na yung pagbabasag mo dahil lahat nalang ng katulong natin dito aalis dahil sa hindi na nila kaya ang ugali mo. Ang pangalan niya ay-"Binulungan ko ang ginang 'Jane' ang ipakilala niya."Jane- siya si Jane mabait siya anak at napakaganda.""Wala nang mas gaganda sa asawa ko mom.. si Zarina lang ang maganda." Masungit niyang sagot sa kanyang ina.Gusto kong umiyak ng oras na iyon dahil sa kabila ng kapansanan niya ay p
Mga ilang oras bumalik ako sa kanyang kwarto dala dala ko naman ang kanyang miryenda kasama ang ilang gamot na kailangan niyang inumin. Nagulat akong nasa lapag siya at umiiyak. He was unstable and still in trauma. "Zarina..Zarina...kinalimutan mo na ba ako..hindi na kita masusundan at kahit pagmasdan mula sa malayo. F*** f*** this life.." he was shouting and all I did is to try to lift him up but he was too strong. Ako lang ang nadala at napadapa lang ako sa kanya. Puno ng lungkot ang kanyang mukha. At kung alam niyang ako ito hindi na siguro siya malulungkot pa. Ngunit nalunod lang ako sa kanyang mga mata into his emotions and this situation. He grab me and hugged me."Zarina.." he whispered. Pinilit kong makawala sa kanyang bisig ngunit hindi ko kaya. Napakalakas niya. Now he was kissing my forehead and my nose till our lips touch but I didn't respond.'its not me..' sabi ko sa isip ko. Pero kahit pinipilit kong makawala sa kanya hindi ko magawa. Hinalikan niya ako ng punong puno
Sinamahan ko siya sa kanyang kwarto dahil ayaw nanaman niyang lumabas para maghapunan. Bahagya niya lamang binawasan ang pasta at bumalik sa kanyang pagkakahiga. Nuo'y malakas ang ulan at isinara ko ang bintana dahil sa lamig na pumapasok sa loob ng kwarto.'Hay' ang tanging naiusal ko habang pinagmamasdan ko siyang nakahiga patagilid. Nakikita ko sa kanya ang kalagayan ko nung matapos akong masagip sa pagpapakamatay ko. It seems I'm still alive but I'm dead in the inside. Napansin kong may luhang patuloy na umaagos. Tahimik lamang ang bawat hikbi nito at nagsimula na akong hindi mapalagay dahil sa wala itong hinto ng kakaiyak. Kaya napag pasiyahan kong umupo sa tabi ng kama.I even wipe his tears that's keeps on flowing. "Pwede ka ng pumunta sa kwarto mo...Iwanan mo na ako dito."Umiling si Zarina dahil ayaw niyang iwan sa ganung sitwasyon si Rayne. Gustong gusto na niyang magsalita at umamin ngunit bakit hindi niya magawang maging totoo kahit pati siya ay nahihirapan. Walang sali
Natagpuan nalamang niya ang sariling nakatulog sa tabi ni Rayne. He was hugging her while her head was buried in his neck.Naalimpungatan si Rayne ng maramdaman ang dalaga sa tabi niya. He even push her kaya nalaglag siya sa baba. Dahil sa sakit na naramdaman napaungol si Zarina at muntikan na siyang makapagsalita.'F*** ang sakit ng balakang ko.'"Anung ginagawa mo dito sa kama ko. Paano nalang kung may makakita sa atin. Did mom ask you this..???"Unti unti siyang tumayo at himas himas ang balakang niya. "Ahh'...hmm." Ungol niya."Get out ....and your fired.." Sigaw ni RayneUmalis nga siya na hawak hawak ang balakang niya. Paglabas niya ay nakita siya ng matanda kaya pinuntahan siya at tinulungan makarating sa pinakamalapit na upuan."Hija..galing ako sa kwarto mo..wala ka dun kaya dito na ako dumeretso. Anu ba ang nangyari at ganyan ang itsura mo???""Nakatulog po ako sa tabi ni Rayne.""Oh ano..may nangyari ba sa inyo? Magkakaapo parin ba ako????Sabi ko naman sayo mahal mo pa yun
"Shameless Woman...Anu pa ang inutos niya saiyo?" "Wala na.." Sa pag -gamit niya ng ibang accent hindi nga siya nakilala ni Rayne ngunit bakas naman ang galit sa kanya nito. Halos pandirihan at isuka nito."Plotting Something? Anu kaba surrogate? or anything that my Mom can use and at her disoposal..?" Bakas din sa mukha ni Zarina ang pagkabigla sa narinig. Her mom was that viscious to plot that thing. Nakaramdam siya ng konting kirot sa puso kung magkaroon ito ng anak kung kanino. Matatanggap kaya niya?."Hindi po Sir..sabi niya lang magkunwari akong pipi para naman hindi nyo ako tratuhin ng masama. Pasensya napo kayo.." She lied again."Then prove to me..earn my trust."Sabi ni Rayne"Pipilitin ko po sir..wag na po kayo magalit. Nakakatayo naman na po pala kayo. Hindi nyo naman pala kailangan ang wheelchair.." Sa nakikita kasi ni Zarina mas nagiging okay na rin ang pagtayo ni Rayne. 'Pano ko kaya mapapagtiwala ang kumag nato..masakit parin ang balakang ko eh. Tapos nanakal pa ito'
RayneWala akong makita kundi kadiliman. At ang katulad ko ay silbihin. Mom hire Jane to be my caregiver and someone who will help me inshort maging mga mata ko. Being with her for 7 days na. Nung una I was hated her because Mom introduce her to me as a mute. Later I discover that she can able to talk but with an incredible accent. Natawa ako dahil ngayon ko lang narinig ang ganuong accent. May duda parin naman ako sa kanila ni Mom na may pinaplano silang something behind my back but I know she is not a bad person. I think she grow up in a countryside. How many times I mistaken her as Zarina but she will not be her, never. I just missed her.Siguro marami na siyang sugat simula ng magstart siya sa akin. I hated myself of having uncontrolable temper lalo na pag nararamdaman ko ang pagiging imbalido ko. Hindi ko parin matanggap na ganito na ang aking kalagayan at napakababa ng tsansang maibalik pa ang aking paningin. I usually thrown a tantrums and start smashing things lalo na pag na
ZarinaNang araw na iyon itinawag ko sa ginang ang nangyari kay Rayne. Hindi maialis ang kaba ko sa king dibdib at isang tao ang ipinadala niya sa masyon para tumingin kay Rayne. At bago paman ito umalis ay kinausap ako ng masinsinan."Mrs..Dahil sa aksidente hindi parin matanggap ng pasyente ang kinalalagyan niyang sitwasyon kaya nangyayari ito sa kanya. Or maliban sa sinapit niyang aksidente ay mayroon pang ibang mga serye ng masasamang nangyari sa kanya. Normal lang po ito at ang tangi lang natin maibibigay sa kanila ay iparamdam nating may taong nasa paligid nila. Nang mayroon silang mahihingian ng tulong at patuloy na makakasama nila sa pinagdadaanan nila ngayon." Sa mga sinabi ni Doc ay nakaramdam ako ng awa kay Rayne. He suffered a lot. Binalikan ko si Rayne sa kanyang kwarto."Sen-iorito...""Ngayon kita tatanungin. Natatakot kana ba sa akin?" Nagulat pa ako sa mga katanungan niya. Pero lumapit ako at hinanap ang kanyang kamay. Alam kong ito ang kanyang kailangan."Hindi po. A