"Talaga lang ha?!" sagot ko saka binuksan na ni Makisig ang pintuan ng bathroom area.
Hindi nga nagsisinungaling ang mokong. Magandang-maganda talaga ang bathroom area nito. Gawa sa semento ang bathtub nito then may glass wall na nagsisilbing pader ang sa may shower area. Rustic theme parin ang bathroom area na bagay na bagay rito. May mga maliliit pa na lagayan ng candles sa gilid ng bathtub. Making it more elegant. Ang fancy nitong tingnan!
"Oh diba? Maganda..." pagmamalaki nito na sinang-ayonan ko naman.
"Saan naman tayo ngayon?" tanong ko kay Makisig na nananabik.
"Doon naman tayo sa guest room. Kung saan ka mananatili. Huwag ka na ring kumoda d'yan. Alam kong ayaw mo pang bumalik dun kina Dakila" sermon nito sa akin na ikinahalakhak ko.
"Paano mo nalaman, Beshy?" nakaakbay parin ako rito habang inalalayan naman ako nito sa paglalakad.
"Because I'm a genius...
Bumaba naman kami sa may underground area ng bahay para tingnan ang ibibigay na peace offering ni Makisig sa akin. Ang hagdanan pababa ay gawa sa kahoy. Bato-bato ang pader at may isang pintuan pa sa gilid na bawal daw buksan. Pa-mysterious pa talaga itong si Makisig. Inilibot ko ang mga mata sa kabuuan ng lugar at nabaling ang atensyon ko sa mga iba't ibang collection ng wine. Ang dami!Nakalagay lang ito ng pahiga sa parang shelf na gawa sa semento. Mahilig pala ang lalakeng ito sa alak!"Alam mo, kapag nakita ito ng kaibigan ko, magugustuhan niya talaga ang parteng ito ng bahay mo, Beshy. Mahilig kasi iyon sa wine" kwento ko kay Makisig na nakangiti."Talaga? Sige... Sa susunod, dalhin mo rito sa Isla iyang kaibigan mo para naman maipasyal ko rito" sagot nito na tinanguan ko lang.Namili na kami ng iinuming wine. Iyong may mababa lang na alcohol content. Ayaw daw mala
AMARA'S POVNandito ako ngayon sa kwarto ni Dakila. Mag-isa. Ikinulong niya ako rito. Ang gagong iyon! Kinarga ba naman akong parang isang sako ng bigas sa balikat niya?! Habang si Makisig naman ay walang ginawa. Nagba-bye pa sa akin ang mokong! Balimbing! Traydor! "You... You betrayed me, Makisig!" gigil na gigil na sigaw ko, "Humanda ka sa ganti ng isang api!"Akala ko pa naman, friends na kami. Isa pa iyong Dakila na iyon! How dare him?! Matapos niya akong ipahiya? tapos may pasabi-sabi pa siyang walang mamamagitan kahit kailan sa amin, then pauuwiin niya ako ng sapilitan? Kumukulo talaga ang dugo ko. Ano pa bang gusto niya? Lumayo na nga ako. Tapos heto siya, ganito ang gagawin niya. Okay lang ba siya?! Ang hanep din eh! Bumukas ang pintuan at pumasok si Dakila. May bitbit itong maliit na planggana na may pinakuluang dahon ng bayabas. Umupo ito at pumuwesto sa may paahan ko
Tahimik lang kami hanggang sa dumating na kami sa bahay. Ipinasok ko na siya sa aking kwarto. Inilapag ko siya ng paupo sa higaan. Hindi manlang niya ako tiningnan. Ibinaling nito ang ulo sa ibang direksyon. Binalot kami ng nakakabinging katahimikan. Nanatili pa ako sa tabi niya ng ilang minuto. Pinagmasdan ko lang siya. Mas nagiging maganda pa si Amara sa paningin ko habang tumatagal.Napagpasyahan kong lumabas na muna upang makapag-isip kaming dalawa. Kumuha ako ng dahon ng bayabas sa labas at pinakuluang mabuti. Lilinisan ko ang mga sugat ni Amara. Baka na-impeksyon na iyon dahil sa akin.Nang kumulo na ito, inilipat ko ang tubig sa isang maliit na planggana. Hinayaan ko munang lumamig. Iyong tama lang na pwede ng ipanglinis sa sugat. Pagkatapos ng ilang minutong paghihintay, kinuha ko na ito at saka binitbit pabalik sa aking kwarto. Hindi rin naging maganda ang pag-uusap namin ni Amara pagkatapos kong malinis ang sugat niya. K
DAKILA'S POVKaagad kong binitawan ang hawak. Hindi ko napansin na nilabhan ko ito kanina. O talaga lang na wala ako sa sarili nitong mga nakalipas na araw dahil sa nangyayari sa aming dalawa ni Amara. Aaminin kong naaapektuhan na ako. Hindi ako makapag-focus.May isang parte rin ng sarili ko na natatakot na baka paggising ko isang araw. Nakauwi na pala ang dalaga nang hindi manlang kami nagkakausap ng maayos. Hindi ko alam kung napapansin ba ni Amara pero lahat na ng pwede kong gawin upang makita lang siya ay ginawa ko na. Kahit minsan ay para na akong mukhang tanga."Pasensya ka na" wika ko na inirapan lang nito.Kinuha nito ang hawak ko saka tatalikod na sana nang pigilan ko. Tumingin si Amara sa akin na nagtataka."Gusto mo bang maligo sa ilog?" tanong ko.Bumaba ang mga mata nito sa kamay ko na nakahawak sa kanyang balikat."Ayoko..." sagot n
Hello Everyone! 👋📖🖋️ This is your humble Author, Sana po ay suportahan ninyo ang unang akda kong ito, Baguhan pa lamang po ako sa pagsusulat kaya pagpasensyahan na ninyo kung may mga error kayong makikita sa story but eventually, magiging maayos narin naman ito. I'll do my best! 🥰 Asahan ninyong everyday updates ang gagawin ko upang masubaybayan ninyo ang kwento at hindi makalimutan ang daloy nito. So, ayun nga, I'm listening some songs na gustong-gusto ko whenever I write a chapter. Ewan ko kung ako lang... But I find it so helpful lalo na if hindi ko makuha-kuha ang emosyon na gusto kong maramdaman. 🎶😎 Asahan niyong dadamihan ko ang chapter na I'll publish. ☺️ Goal kong matapos ang story as soon as possible. 📖🖤🖋️ Let's pray na magawa ko aga
Ang lamig ng gabi na sinabayan pa ng malakas na ihip ng hangin. Ang madilim na kalangitan ay napapalibutan ng mga tala na tila ba nagniningning. Kasabay ng kanilang paghakbang ay ang pagbukas ng mga ilaw sa gilid ng daan. Magkahawak ang kamay nilang dalawa habang nilalakbay ang daan patungo sa kagubatan. Hindi niya maalis ang mga ngiti sa labi. Kinikilig siya. “May pagka-romantiko naman pala si Dakila!” Nakita niya ang isang bahay-kubo na hindi pa tapos. May nakalagay na isang lamesa rito na may dalawang silya sa bawat gilid. May bulaklak na nakalagay sa gitna ng mesa. Nilagyan lang ang bubong nito ng makapal na tela upang magsilbing takip ng bahay. May mga led lights na nakapalibot dito na mas nakadagdag sa romantic atmosphere sa paligid. It is really a beautiful sight. “Ikaw ang nag-p
AMARA’S POVAng kaninang lamig na naramdaman ko ay napalitan ng kakaibang init dahil sa mga yakap ni Dakila. Sinasabayan nito ang kanta. Ibinubulong niya ito sa aking tenga. Tila ba, may iba pa itong ibig ipahiwatig. Ayokong umasa ngunit ayaw ko ring pigilan ang kakaibang emosyon na umuusbong ngayon sa aking puso. Kahit ngayon lang. Makukuntento na ako sa ganito. Wala mang kaseguraduhan. Wala mang label. Ang importante, masaya ako ngayong gabing ito. Ayoko munang isipin ang bukas.And what I'm tryin' to say isn't really newIt's just the things that happen to meWhen I'm reminded of you...“Naalala mo pa ba kung paano tayo nagkatagpo?” tanong ni Dakila ng pabulong sa aking tenga.“Oo, ikaw ang naging tagapagligtas ko...” sagot ko.Iniikot
DAKILA’S POV Gusto kong matawa sa hitsura ngayon ni Amara. Mukhang binagsakan ito ng langit pagkatapos kong sabihin ang mga salitang iyon. Wala naman segurong masama sa sinabi ko. “You want us to be friends?!” malakas ang boses nitong tanong sa akin na tinanguan ko lang. Napatayo ito at nakakunot-noong tumingin sa akin. Nilapitan ko siya upang subukang pakalmahin. Biglang naging frustrated ang mukha nito dahil sa sinabi ko. Gusto ko tuloy magsisi pero ito lang ang naiisip ko na paraan upang maging maayos kami ngunit mukhang iba ang naging dating kay Amara ng sinabi ko. “Wala namang masama sa sinabi ko hindi ba?” hinawakan ko siya sa mga kamay at hinila pabalik upang maupo, “Gusto kong magsimula tayo sa unang hakbang. Ayokong madaliin ang lahat, Amara. Gusto kitang makilala ng lubusan. Gusto kong makilala mo rin kung sino ako bilang si Dakila. Hindi lang ang taong nakilala mo na nagligtas sa’yo