CHAPTER 37: Insecurity

-=Jayden's Point of View=-

"Shit! Shit!" hindi ko akalain na masasabi ko ang bagay na iyon, nang nalaman ko kasing nasa bahay si Bryan ay agad akong umalis ng opisina, sobrang pagseselos ang nararamdaman ko ng mga oras na iyon, different scenarios were running into my head during that time.

I just kept on driving without any clear destination in mind. Namalayan ko na lang na tinatahak ko na pala ang daan patungong Antipolo, tuluyan nang nagtago ang haring araw nang magdecide akong tumigil sa pagmamaneho.

Nag decide akong lumabas ng kotse at nagtungo sa isang tagong parte sa lugar na iyon, I used to go here when I was still in college, kapag gusto kong takasan ang lahat ng responsibilidad na nakasalalay sa balikat ko.

From afar ay nakikita ko ang mga ilaw sa mga bahay sa baba, getting ready to start their night, a mom preparing their dinner, a dad who just got home from work and their children who just got home from school.

When people look at me, they see a confident and successful bu