Chapter 14 - Must have been the wind
Solene
"Teh tara na! dali malilate na tayo!"
Nag-over the bakod kami ni Ethienne dahil huli na kami sa klase at hindi na kami pinapasok ng guard. Nakahinga kami ng maluwag nang makarating kami sa room. Napatingin silang lahat sa 'min samantalang literal na nakanganga naman si cheolea habang naka tingin 'din sa 'min.
"Omg what happened? ba't now lang kayo?" Umirap lang sa hangin si Ethienne sa tanong ni Cheo kaya ngitian ko siya saka nag-peace sign.
May toyo ang loka eh.
"Cheo penge nga liptint mo saka 'yung pabango mo. Nakakbwisit, hindi na ako fresh. Tangina kasing kalbong guard 'yun, hindi kami pin
Chapter 15 - Must have been the wind Hyde I was busy doing my thing inside the bathroom when I heard my phone beeped outside. It was probably the morons. After I took a shower, I opened the messages one by one. Bumungad sa 'kin ang messages nila na papunta na daw sila sa bar. We'll gonna have a drink tonight to free ourselves from stressful works saka para an rin maka pag-bonding kami. Papa wafuu(Montani) sent a picture. I viewed Montani's pic. He was already at the bar sitting with a group of girls wearing only bralettes knowing him, I'm pretty sure na pabor na pabor sa kanya ang malate kami para makipag-landian pa siya sa mga babae. Papa wafuuu(Montani): Bilisan na niyo mga pare. Hinaharot n
Chapter 16 - Must have been the wind Solene "Parang gusto ko nang umatras girl," saad ni Ethienne at napakapit pa siya sa braso ko nang mahigpit na para bang may kinakatakutan. Ang abnormal talaga nito. Siya ang nag-pumilit na makipag-kita kay Cheolea tapos ngayon aatras siya? akala ko ba, lahat ay hindi inaatrasan ng babaeng 'to? anyare ngayon? "Hay na 'ko. Wala nang atrasan 'to. Ikaw may sabi na gawin na na 'tin 'to." Inirapan niya 'ko pero napalunok siya nang matanaw namin mula sa dingding na gawa sa salamin ang bulto ni Cheolea na nag-papalinga-linga pa. Mukhang hinahanap na niya kami. Kapansin-pansin na hindi siya mapakali sa inuupuan niya kahit na pinag-titinginan na siya ng m
Chapter 17 - Must have been the wind Solene "Cheo, Ethienne. May kailangan akong sabihin sainyo." Ilang araw na akong hindi mapakali dahil dito. Kailangan ko nang sabihin sa kanila. Hindi na mag-babago ang desisyon ko at kahit na mag-alok pa sila ng tulong, wala pa 'ding mangyayari. Sigurado na ako sa desisyon ko. "Bongga, ilang araw na 'yang sasabihin mo. Kasingahaba ba 'yang sasabihin mo ang buhok ni Rapunzel? sabihin mo na ngang bruha ka pa special ka pa eh." Pinaputok niya ang bubble gum mula sa bibig niya kasabay ng pag-ikot ng mata niya. "Mygod Solene. Can't you just... uhh spill it out?" Naiinip na sabi ni C
Chapter 18 - Must have been the wind Solene Hindi ko alam kung bakit natulala ako ng makita ko ang itsura ni Sir Hyde. Maganda ang ayos niya isama na rin ang iilang takas ng buhok niya. Kulang na lang ay hawakan ko ang panga ko para hindi ito malaglag. Nag-katitigan kami pero agad akong umiwas. Naconscious tuloy ako sa itsura ko. Alam kong ayos na ayos ako ngayong gabi pero hindi ko alam kung ayos ba ako sa paningin niya. T-teka! ba't ko ba iniisip 'yon? Hindi ko yata kayang makipag-titigan sa kanya. Parang isang kasalanan ang tumingin sa kanya. Naagaw ang atensyon ng lahat ng may tumikhim sa unahan, binalingan ko siya ng tingin. Kasama niya nga pala si M'am Amaranth. Pansin kong na
Chapter 19 - Must have been the wind Solene Ilang araw na ang nakalipas mag-mula noong nangyari ang insidente. Dalawang araw akong nag-kulong sa kwarto kaya napilitan sina Ethienne at si Cheolea na matulog ng dalawang gabi sa apartment ko dahil sa pag-aalala. Galit na galit ang dalawa habang kinukwento ko sa kanila ang nangyari 'nung araw na iyon. Ayaw ko na sanang pag-usapan para hindi ko na maalala pero sinabi ko na lang sa kanila para matigil na ang pag-aalala nila sa 'kin. Dalawang araw rin akong hindi pumasok at mabuti na lang dahil pinag-sabihan ni Cheolea si Sir Gaius. "Pasensya na talaga Sir. Babawi ako, pangako." Natatawang umiling iling naman siya. Pang limang beses na ako humihingi ng paumanhin at limang beses na rin niyang
Chapter 20 - Must have been the wind Solene Half day lang ang pasok ko ngayong araw sa Third Fractio. Hinati kami ni Sir Gaius para sa pang umaga at pang hapon. Nag-ikot-ikot ako sa mall dahil wala naman akong gagawin sa apartment ko, mag-mumukmok lang ako doon. Umuwi kasi sina Ethienne at si Cheolea sa Isabela. Nandoon ang pamilya ni Ethienne pati na rin ang hacienda ng mga Creed kung saan nag-tatrabaho ang tatay ni Ethienne. Kaya ako na lang ang naiwan dito. Nagtingin-tingin ako ng mga damit dahil malapit na ang birthday ni Cheo. Balak ko sanang regaluhan siya pasasalamat na rin sa mga naitulong niya sa 'min ni Ethienne. Nang mapagod ako umupo ako at hinintay ang pag-lubog ng araw.
Chapter 21- Must have been the wind Solene Ilang araw na ang nakalipas mula noong nangyari iyon, noong dumating si Hyde at niligtas ako mula sa mag-nanakaw na iyon. Hindi ko alam kung paano iyon nakapasok. Ang alam ko nilock ko ang pinto bago ako matulog pero ang ipinag-tataka ko lang ay bakit naman siya mag-hahalungkat sa mga papel doon sa aparador na katabi lang ng maliit na sofa sa sala? maliban na lang kung may hinahanap siya. Napansin ko rin na parang hindi talaga pera ang kailangan niya. Pag-dating namin sa presinto, humingi siya ng tawad sa 'kin at kay Hyde. Napag-utusan lang daw siya pero ayaw niyang sabihin kung sino ang nag-utos sa kanya. Nabura ang mga iniisip ko nang biglang mag-ring ang cellphone ko.
Chapter 22 - Must have been the wind Solene "Ladies and gentlemen, let's welcome the twins with a big round of applause. Please welcome the Creed twins, Mr. Phoenix Ace Creed and Ms. Cheolea Iona Creed!" masiglang anunsinyo ng emcee. Isang masigabong palakpakan ang sumalubong sa kambal pag-baba nila ng hagdan. Nasa baba naman ang mga magulang nila at hinihintay sila. May sinabi ang emcee na hindi ko naintindihan dahil mas nangingibabaw ang lakas ng palakpakan. Binigyan ng mikropono si Cheo at tumindig sa harapan ng madaming tao. Alam kong kinakabahan siya pero ang galing niyang itago iyon. Hindi siya nag-pahalatang kinakabahan siya. Napatingin kaming lahat kay Montani ng bigla itong sumigaw at winagayway pa