Share

Chapter 42 - Batangas

Chapter 42 - Must have been the wind

Solene 

Maaga akong gumising upang makapag-handa. Plano namin umalis ni Hyde ngayon pero hindi ko alam kung saan ba kami pupunta. Habang nag-aayos ako ng mga dadalhin ko, biglang sumagi sa isip ko ang nangyari noong isang araw, hindi ko maiwasang malungkot.

Puro insulto lang ang sumalubong sa 'kin. Kailan kaya darating ang araw na wala nang mga taong aayaw sa 'kin? Bakit ba hindi nila ako matanggap-tanggap? Kahit hindi na lang bilang si Solene kundi bilang isang tao na lang sana.

Mahirap ba akong irespeto at halos sa buong buhay ko puro na lang masasakit na salita at mga pang iinsulto ang natatanggap ko mula sa ibang tao? Nakakalungkot isipin na palagi na lang mali ang nakikita nila sa 'kin. Na ang bawat ako ay nabuo lamang sa isang pag-kaka

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status