Kabanata 111

Para akong nagising mula sa bangungot nang marinig ko ang sinabi ni Brent. Nanliit ang mga mata ko pero kaagad namang nanlaki nang maramdaman ko ang malambot na kama na kinahihigaan ko.

Bumaba pa ang paningin ko doon at hindi kaagad ako nakapagsalita. Naghalo-halo ang tanong sa isip ko at hindi ko magawang ibuka ang bibig ko. Lahat ng gusto kong itanong ay nasa dulo lang ng dila ko, hindi ko magawang sabihin. Tumititig lang ako kay Brent at gano’n din ang ginawa niya.

Maya maya ay mahinang tawa ang narinig ko. Paulit-ult akong kumurap, napapalunok pa na para bang may bumara sa lalamunan ko.

“Relax Gwin,” ‘yon lang ang sinabi niya bilang sagot sa reaction ko.

Malamang alam niya na naguguluhan ako. Pero parang ang saya niya pa. Hindi mawala ang ngiti niya at walang kakurap-kurap na nakatitig sa akin habang dahan-dahan na umupo sa gilid ng kama.

Bahagya akong umatras. Kung parte man ito sa plano ni Fred. Sa sinasabi nilang surprise, ayoko pa rin na makita niya kami ni Brent na sobran