Mula sa kanyang tahanan, walang sawang tumatawag si Charles kay Jennica, ngunit sa tuwing dumiretso siya sa voice mail. Nang malaman niyang tapos na ang party, sinubukan niyang habulin si Jennica, ngunit pinigilan siya ng kanyang ina na pumunta kung saan-saan."Charles, saan ka pupunta?"Hindi itinago ni Mrs Walton ang pagsaway sa kanyang boses nang mapansin niyang nag-aalala si Charles kay Jennica."Mom, masyado na po ba kayong lumayo? Ako po ang gustong makasama ni Jennica. She had no idea what I had in mind before today. You shouldn't treat her or Elijah like this ever again."Kumunot ang noo niya sa ina.Hindi siya makapaniwala kung gaano kalayo ang narating nito para isuko niya si Jennica. Sa ilang sandali, naramdaman niyang estranghero ito sa kanya.Si Mrs. Walton naman ay hindi makapaniwala sa hinanakit sa mga mata ni Charles. Siya ay palaging isang banayad na lalaki. Ni hindi man lang siya nagtaas ng boses sa kanya. Hindi niya akalain na ang isang babaeng tulad ni Jennica Ponc
Gustong kumawala ni Jennica sa pagkakahawak ni Darf, ngunit wala ang lalaki. Hindi niya ito pinansin at dumiretso sa elevator."Too late."Hindi napigilan ni Darf na mapangiti nang makita ang pagkapahiya na nakaukit sa mukha ng babaeng kalong niya. Hinigpitan niya ang hawak, ipinaalam sa kanya na wala siyang balak bumitaw.Yumuko siya at bumulong sa kanyang tainga, ang boses nito ay nakakaakit, "Nakatulog ka ba ng maayos kagabi?"Nang marinig ang sinabi nito ay halatang natigilan si Jennica at hindi niya maiwasang mapatingin sa kanya."Kabaliktaran, actually, sanay akong matulog sa mas malaking kama. Tuwing may ibang tao sa kama, hindi ako makakatulog ng maayos!"Ayaw niyang bigyan si Darf ng kasiyahan sa pagiging tama. Lulunurin niya ang anumang pagkakataon para sa kanya na magpantasya, kaya ipinahayag niya ang kanyang kawalang-kasiyahan.Ngunit ang ngiti sa mukha ni Darf ay tila nananatili sa kanyang isipan, na nagpainit at malabo ng pakiramdam ni Jennica, at medyo nahihilo siya. An
Halos walang laman ang buong gusali, kasama na ang opisina ni Jennica. Nang makitang walang ibang tao sa paligid, palihim na pumasok si Laira sa opisina ni Jennica, inabot ang folder sa kanyang mesa, at kumuha ng ilang larawan gamit ang kanyang mobile phone.Pagkatapos, maingat niyang ibinalik ang folder sa paraang mukhang hindi nagalaw, at umalis sa opisina.Samantala, mabilis na naglakad si Jennica papunta sa parking lot at nakita niya si Darf na nakaupo na sa kotse. Binuksan niya ang pinto ng passenger seat sa harap at sumakay."I'm sorry, Mr. Hult. Nakalimutan ko ang oras," sabi niya, inikot ang ulo para tingnan siya.Nagkunwari siyang hindi napansin ang malungkot na ekspresyon sa mukha nito.Madaling sabihin ni Darf kung gaano siya naalarma, ngunit tumingin lang siya sa labas ng bintana nang hindi sumasagot. Hindi niya ito pinansin sa buong biyahe. Anyway, alam niyang hindi ito makakapagtago habang buhay.Natuwa si Jennica na hindi siya sisisihin ni Darf. Nakahinga siya ng maluwa
"Anong date ng kasal? Huwag mo akong biruin. I'm already busy enough. Buti na lang at malapit na mag-start ang bidding, kaya pwede ko na itong gawing dahilan para matigil ang ina ko."Walang magawa si Charles sa sinabi nito.Hindi niya inaasahan na sa pagkakataong ito ay magiging determinado ang kanyang ina. Naisip pa niyang lumabas at i-distansya ang sarili sa lahat ng ito saglit, ngunit ang pag-iwas sa problema ay hindi malulutas para sa kanya. Not to mention na nandoon pa si Jennica.Atleast nalampasan na niya ang nangyari sa party, na medyo nagpapagaan ng loob niya."Okay, don't be so picky about girls. I think Miss Suya's a nice girl. She's kind and generous, and a good match for you."Tumingin si Jennica sa kanyang relo at biglang naalala na may appointment siya kay Aubrey noong araw na iyon. Pagkatapos ay baling siyang baling kay Charles."Oh My! Charles, dalhin mo ako sa restaurant na madalas nating puntahan. Nakalimutan kong may appointment pala ako ngayon."Nang mapansin kun
Alam ni Charles na mauunawaan ni Jennica ang banayad na mensaheng sinusubukan nitong ibigay sa kanya.With awkward smile, ibinaba ni Jennica ang ulo at taimtim na kinain ang kanyang steak.Gusto niyang magtrabaho nang husto, ngunit pinagbawalan siya ng kanyang sariling boss na magtrabaho para sa araw na iyon!Naramdaman ni Aubrey na parang masyadong maikli ang kanilang pagkikita para makabawi sa nawalang oras. Nagkaroon siya ng ideya. "Jennica, hindi ka ba nakaramdam ng pagod? Gusto mo bang pumunta sa pwesto ko ngayong gabi? Na-miss talaga kita, at marami pa tayong pag-uusapan."Tumingin siya kay Jennica. Ilang taon na silang hindi nagkita, kaya natural na marami siyang gustong itanong kay Jennica. Hindi niya kayang bitawan siya nang ganoon kabilis."Sure! That sounds good to me. I've missed you a lot. I can stay at your house tonight. Marami tayong aabutan."Pagkatapos ng nangyari kay Darf, natuwa si Jennica na malayo siya sa kanya. Hindi niya alam kung paano haharapin si Darf. Kahit
"Dad, Tito."Binati ni Darf ang matatandang lalaki sa kaswal na paraan, hindi dominante o alipin. Parang blankong canvas, walang ekspresyon ang mukha niya.Pagpasok na may kapangyarihan, isang kumpiyansa na boses ang dumaloy sa silid. "Ngayong dumating na sina Darf at Laira, makakapag-dinner na tayo sa wakas."Si Frenny ay nagsuot ng dark purple na damit, na ginawa niyang napaka-elegante at napakarilag. Bagama't hindi siya bata, siya ay mukhang inalagaan, marangal at maganda.Nagpakasal siya sa pamilyang Hult maraming taon na ang nakalilipas. Kahit na hindi naging maayos ang lahat sa kanyang pagsasama, nagkaroon siya ng isang anak na lalaki na kasinghusay ni Darf, na nakatulong sa kanya na magkaroon ng pundasyon sa pamilya."Mom."Tumalikod si Darf at naglakad papunta sa dining room."Hello, Tita, Tito!"Noon lang ipinaalam ni Laira ang kanyang presensya. Tumingin siya kina Juls at Frenny na may kaakit-akit na ekspresyon sa kanyang mukha."Naging busy ka ba simula nung bumalik ka gali
"Anong ginagawa mo dito?"Nang makita ni Jennica na nagwalk-out si Darf sa ulan, tahimik itong nagtanong, ngunit hindi nito sinagot ang tanong niya.Hinubad niya ang suit jacket niya at isinuot sa kanya. Pagkatapos ay binuhat siya nito at mabilis na dinala sa kanyang sasakyan.Naglabas siya ng tuyong tuwalya sa compartment at maingat na pinunasan ang basang buhok ni Jennica, hindi pinansin ang sariling basang basa rin ng ulan."Ano bang nangyayari sayo? Ang lakas ng buhos. Bakit ka nandito?"Bagama't hindi umimik si Darf simula nang magtanong siya, alam niyang hindi mali ang kanyang pakiramdam at medyo iba ang hitsura niya sa karaniwan.Nang marinig niya ang huling tanong, binalot siya ni Darf ng bath towel at inayos ang temperatura sa loob ng sasakyan bago niya ito kinausap ng mahina."I miss you."Simula nang umalis siya sa ancestral home ng Hult, parang baliw na miss niya si Jennica, na para bang ang paningin lang kay Jennica ang makapagbibigay sa kanya ng kaunting ginhawa."Anong
Pagpunta sa malaking puno, umupo si Jennica sa tabi ni Darf at yumakap sa kanya.Hindi niya masabi kung ano ang eksaktong nangyari, kung ilusyon lang ba ang lahat o hindi, pero ramdam niya ang lungkot nito kahit na nakangiti ito. Gayunpaman, sa pagtingin sa kanya ngayon, nakahinga siya ng maluwag nang makitang nahugasan ang mukha nito ng kalmado.Ang mga bakas ng malamig at makapangyarihang lalaki ay wala kahit saan, sa halip siya ay nasa mga bisig ng lalaking mahal niya.Nilagay niya ang braso niya sa balikat ni Jennica at marahang hinalikan ang buhok nito."Aren't you curious about it?"Mula sa kung paano niya nakilala si Jennica, nakita niyang medyo kakaiba na tahimik ito sa tabi niya. Ito ay isang bihirang tanawin."Sasabihin mo sa akin kapag handa ka na."May mahinang ngiti sa gilid ng kanyang bibig, nagsalita si Jennica sa isang matatag na tono. Kahit na curious siya, ayaw niyang pilitin si Darf na sabihin sa kanya ang nakaraan niya."It's not something that I want to share it w