Share
49 Denial
Bumagsak ang mga luha sa kanyang mga mata na parang talon at ang tanging nararamdaman niya ay ang pagdurog ng puso niya sa isang milyong piraso.
Hindi na niya maibabalik ang oras ngayon.To think ilang sandali lang silang magkasama. Hindi man lang siya nagkaroon ng pagkakataong makita ang mukha nito. Lahat ng alaala niya kasama siya ay biglang nag-flash sa kanyang isipan.She was still in denial, desperado para sa kanya. "Hindi hindi Hindi. Manatili ka sa akin, Raziel. Wala kang karapatang mamatay ng ganyan. Hindi kita binigyan ng pahintulot na mamatay!" Sigaw niya.Pinagmasdan sila ng prinsipe at tumawa. “Anong trahedya.”Noon lang, tumalon si Prinsesa Avelina mula sa mga braso ni Ren at naglakad papunta kay Duke Raziel.Humihikbi si Lady Vienna at nalilitong tumingin kay Prinsesa Avelina. "Prinsesa-""Kaya ko pa siyang iligtas." At sa sandaling iyon, isang maliwanag na liwanag ang lumitaw mula sa kanyang mga kamay at sinubukan niyangKaugnay na kabanata
My Dearest Villain 50 Plano
And with that, pinakawalan siya ni Duke Raziel. Nilingon niya si Lady Vienna at sinenyasan itong sumunod.Tinaasan siya ng kilay ni Lady Vienna. "Talagang bumalik ka, pagkatapos ng mahabang panahon na iniwan mo akong mag-isa nang hindi nagpapaalam sa akin." She said, bahagyang iritasyon sa tono niya. "Kamusta ka?"Hindi niya pinansin ang panunuya nito at sa halip ay sinabing, "Sabihin mo sa akin ang lahat ng nangyari habang wala ako nang detalyado."Nagkibit-balikat si Lady Vienna, "Pero sabi mo narinig mo lahat ng sinabi niya sa akin."Huminto sa paglalakad si Duke Raziel at humarap sa kanya, "Gusto kong marinig ang iniisip mo."Ngumiti siya rito, "Hindi mo ba ako na-miss?""Ginawa ko. Sobra. Ngunit pag-usapan natin iyon mamaya. Napuno ako ng labis na galit ngayon na sa tingin ko ay hindi ako magkakaroon ng sapat na katwiran sa akin upang pigilan ang aking sarili mula sa pagsunog sa palasyong ito."Sinusunog ang palasyong ito? Napangiti siya sa is
My Dearest Villain 51 Hurt
Pinandilatan ni Lady Vienna si Duke Raziel kinaumagahan sa kanilang almusal. Naramdaman ni Duke Raziel ang pagtitig niya kaya sinalubong niya ito ng tingin ngunit napabuntong-hininga si Lady Vienna. Nanlaki ang mga mata ni Duke Raziel, "Patawarin mo ako pero ano bang nagawa kong mali, Vienna?"Huminga siya ng malalim at sinabing, "Pagkatapos ng nangyari sa atin noong gabing iyon bago ka umalis, iniwan mo lang ako dito ng ilang araw nang hindi nagpapadala ng sulat?" Galit na sabi nya.Luminga-linga si Duke Raziel sa paligid upang makitang narinig ng mga kasambahay ang sinabi niya at tumakbo sila paalis. "Pwede ba tumahimik ka, Vienna.""May nangyari ba sa inyong dalawa?" Tanong ni Huxley, pabalik-balik na nakatingin sa kanilang dalawa habang kumikinang sa interes ang mga mata.Bumuntong-hininga si Lady Vienna at napabuntong-hininga si Duke Raziel, “Ginawa ko ang lahat para mabilis na matapos ang mga usapin ko tungkol sa mga mamamayan ng Xynnar. At tungkol sa
My Dearest Villain 52 Tito
Biglang nangyari ang lahat. Tahimik lang na natutulog si Lady Vienna nang maramdaman niya ang isang matalim na metal na dumampi sa balat sa kanyang leeg. Nagising siya nang makita si Duke Raziel na nakatutok sa kanya ang espada.“R-Raziel?” Nauutal niyang sabi.Ngunit hindi sumasagot si Duke Raziel. Parang hindi siya iyon. Parang hindi siya iyon.Vienna, kung bigla kitang saktan, please don't hesitate to kill me."Iyon ang huling sinabi niya.So in-expect niya na mangyayari ito? Parte din ba ito ng mga sikreto niya? Pero hindi niya magawa.Kinuha niya ang kanyang espada sa tabi ng kanyang mesa at itinutok din ito sa kanya.“Raziel, ako ito. Vienna.” Paulit-ulit niyang sinasabi, sinusubukang muli itong magising sa kanyang katinuan. Ang kanyang mga mata ay hindi karaniwan. Matalim ang tingin nito sa kanya, at walang emosyon.Ihahampas na sana ni Raziel ang kanyang espada nang biglang umihip ang malakas na hangin at umalin
My Dearest Villain 53 Kapangyarihan
Lumipas ang mga natitirang araw, natutulog si Duke Raziel sa kanyang silid at binabantayan ni Huxley ang kanyang silid na parang nakasalalay dito ang kanyang buhay. Hindi niya hahayaang makita ng sinuman ang duke, kahit ako, ang kanyang asawa.Ito ang unang pagkakataon na nakita niya si Huxley na napakahigpit at seryoso sa kanyang tungkulin. Buweno, kung ano man iyon, siguradong napakalalim nito. Isang umaga nang magkaroon siya ng pagkakataong makalusot, malapit na niyang buksan ang pinto nang tumahimik si Huxley."Ano ang maipaglilingkod ko sa iyo, ginang?"She cleared her throat, “Oh, I wanted to check on things here. Tulad ng saan ang banyo?"Umiling si Huxley, "Ikaw ay isang kakila-kilabot na sinungaling, aking ginang."She pouted, "Gusto ko lang silipin..."“Lahat ng tao ay off-limits. Pakihintay kung kailan siya gumaling at iyon lang ang pagkakataong makikita mo siya.”Bumuntong-hininga siya, sumuko sa kanyang misyon, &ldquo
My Dearest Villain 54 Uwi
ROXY’S POVParang kumikiliti sa ilong ko ang mabangong halimuyak ng mga bulaklak at nalanghap ko ang bango. Maaga akong nagising para gawin ang mga gawain ko. Para sa araw na ito, kailangan ko lang pumunta sa palengke at bilhin lahat ng inilista ng head maid. Mula sa lahat ng tinapay, kalakal, gulay.Maaga akong nagising para gawin ang mga gawain ko. Para sa araw na ito, kailangan ko lang pumunta sa palengke at bilhin lahat ng inilista ng head maid. Mula sa lahat ng tinapay, kalakal, gulay. Matagal-tagal na rin simula nang makapunta ako dito mag-isa. Nakakapreskong pakiramdam ang maingay at abalang kalye.Napakaganda ng buhay para sa akin. Mayroon akong isang napakalakas at magandang master, isang hindi inaasahang pag-iibigan, at isang maayos na buhay. Ito ay mapayapa. Nagpasya akong maglakad-lakad dahil baka ito ang una at huling beses kong gawin ito. Matapos ang ilang minutong pagbisita sa ilang tindahan, nakalimutan ko ang oras ng pag-uwi. Bago ko namalayan,
My Dearest Villain 55 Abilities
Pag-uwi, tinulungan ni Huxley si Roxy na maupo sa kanyang kabayo bago itinayo ang sarili. Namula si Roxy. "Talagang pinuntahan mo ako, flattered ako.""Lahat para sa iyo, mahal ko." Sagot ni Huxley na lalong nagpapula kay Roxy.Sa gilid, lumapit si Delphain kay Lady Vienna at bumulong. "Hayaan mo akong sumakay sa iyong kabayo, binibini."Tumingin si Lady Vienna sa kanya, “Ano? Bakit?""May gusto akong subukan." Sagot na lang niya na gustong magtanong pa ni Lady Vienna.“Subukan kung ano?”Itinuro niya si Titus at Fedel na nanlilisik sa isa't isa. "Yung dalawa. Kung ako sa iyong kabayo, mapipilitan silang sumakay ng isang kabayo lamang."Itinuro niya si Titus at Fedel na nanlilisik sa isa't isa. "Yung dalawa. Kung ako sa iyong kabayo, mapipilitan silang sumakay ng isang kabayo lamang." Pagkatapos ay agad na nagteleport si Delphian sa likod ni Lady Vienna, nakaupo at nakangiti. Umiling si Lady Vienna, sapat n
My Dearest Villain 56 Mystery
Nag-isip siya ng dahilan kung ano ang gagawin. Siguradong galit si Raziel sa pagpapakita ng maskara niya. Ngumuso siya doon. Hindi siya ang patuloy na nagtutulak sa kanya kanina at noong . Nawala ng ilang oras, nagpa-panic siya ng ganito.Ano ba talaga ang gusto niyang gawin niya?Mabilis siyang bumalik sa mga pintuan, maingat na iniiwasan ang mga tauhan ni Raziel na patuloy na sumisigaw para sa kanyang pangalan. Mabilis siyang pumasok sa bintana at nagsipilyo, umaktong parang walang nangyayari at nanatiling kalmado.Isang hingal ang nagmula sa mga pasilyo, at tumakbo si Roxy sa kanya."Tahimik!" Bulong ni Lady Vienna, ayaw siyang mahanap ng mga lalaki.Pagkatapos ay hinila ni Lady Vienna si Roxy sa gilid. Masyad
My Dearest Villain 57 Ang Katotohanan
Bumukas ang mga mata ni Raziel sa narinig, tumingin sa kanya, at ngumiti. "Magandang umaga."“G-magandang umaga.” Sabi niya, "May dragon ba sa tabi ko...kagabi?" Tanong niya, pakiramdam niya ay nasisiraan na siya ng bait at umaasang mauunawaan ni Raziel ang tanong niya. Ito ay isang panaginip, tama ba? Mangyaring sabihin sa akin na ito ay isang panaginip!“Oh yeah...about that...that was me..” sabi ni Raziel. Nang mapagtantong hubo't hubad siya, ibinalot niya sa kanya ang kumot.“Humihingi ako ng tawad diyan, Vienna. Hindi ko sinasadyang takutin ka.""Ikaw iyon? Isa kang dragon?" Inulit niya, pinoproseso ang mga salita. Akala niya sapat na ang mga pantasyang ito! Una ang libro! Ngayon, ito?
Pinakabagong kabanata
