Lumapit agad ako at tinignan ang hawak nyang gown. It's a light purple gown na gawa sa mamahaling tela, yung sinulid ay kulay ginto. "Wow." I couldn't help but admire the dress. "Ang ganda."
"I know right." Nakangiting salita ni Ate Color. She handed me the dress. "Isukat mo na."
Walang patumpik tumpik na kinuha ko ang dreas at pumunta sa cubicle para sukatin ang dress. Like i expected, saktong sakto ang damit na parang tinahi para sakin. I looked in the mirror and admire myself. Hindi naman sa nagbubuhat ng bangko pero bubuhatin ko narin because i look beautiful with this dress. Biglang pumasok sa isip ko si Cassandra. Ano k
Masakit. Sobrang sakit ng ulo ko nang maalimpungatan ako mula sa malalim na pagkakahimbing. Hindi ko alam kung gaano katagal akong nakatulog, wala rin ako masyadong maalala sa mga nangyari kagabi. After a minute or two nang pagninilaynilay ayidinilat ko na ang mata ko. I blinked a few times to get rid of the blurriness of my vision.Kinabahan agad ako dahil hindi pamilyar sakin ang kwarto na kinaroroonan ko ngayon and i was about to get up when i noticed myself naked under the comforter.Oh gosh, what happened? Nasaan ako?Pero natigalgal ako nang makita ko si Alice sa tabi ko na wala ring damit. Sobrang nanlamig ang buong katawan ko, pakiramdam ko sinaksak ako ng isang milyon beses.Biglang pumasok sa isip ko ang parents ko, si Ate Averi na lagi akong pinaaalalahanan na maging maingat at wag na wag gagawa ng isang bagay na ikasisira ko. Syempre si Cassandra. Anong iisipin nya sa
Minsan dumadating yung pagkakataon na parang nawawalan tayo nang gana gumising at harapin yung buhay. Yung tipong gusto mo nalang magkulong sa kwarto at magmukmok buong araw. Pati pagkain ay kinatatamaran ko narin, ang pag-iyak nalang ginagawa kong agahan, tanghalian at hapunan.Sobrang sakit kasi nang dibdib ko, more like yung puso ko. Imbis kasi na maging masaya ang 18th birthday ko ay naging bangungungot ang lahat. I don't understand why is this happening to me. May nagawa ba akong mali kaya pinaparusahan ako ng diyos nang ganito. Ano ba yung mali na yun para maitama ko?But the pain intensified because of Cassandra. Napahawak ako sa dibdib ko and silently cried even more. She loves me and i love her so much but things happened. I tried calling her since last night but her phone is always out of reach and service. Siguro ayaw nya talaga akong makausap, hindi ko naman sya masisisi dahil alam kong nabigla at nasaktan sya sa nangyari."Au
"Welcome mabuhay!" Masayang pagbati ng flight attendant kay Cassandra pagkasampa nya ng eroplano pabalik ng Pilipinas. "This way." Cassandra just followed to know where her business class assigned seat. "Enjoy the flight and please let us know if you need anything.""Thanks." Matipid na sagot ng dalaga bago maupo. Cassandra didn't change, she is still cold like ice and terror like fire.She opened the window to see the beautiful scenery of Copenhagen for the last time before Cassandra leave. She will surely miss Christiania's colorful and peaceful surrounding. Kung tutuusin ay mas gugustuhin nyang dito nalang tumira dahil sa sobrang peaceful ng lugar at nakakarelax ng utak. But sadly, she has to go home after receiving a long distance call from her sister and deliver a not very good news about their mother. Napakaimportante ng pamilya para kay Cassandra at mahal nya ang kanyang ina kaya naman agad syang nagfile ng leave, nagbooked ng flight pauwi ng P
Bumalik ako sa Copenhagen para personal at opisyal na magfile ng resignation letter sa kumpanya na nagbigay sakin ng opurtunidad to grow as a person. I thanked them for all the knowledge and inspiration they shared to me na alam kong magagamit ko sa pagtake-over ng responsibility ng kumpanya na pinaghirapan ng pamilya ko.After two days ay umuwi na ako pabalik sa Pilipinas. Gusto ko na sana agad magtrabaho dahil naiinip ako kapag nasa bahay lang. Pero gusto ni Ate Alex na magpahinga muna ako bago pormal na ipakilala na susunod na magiging Presidente ng mga negosyo namin."Tita.." Narinig ko na pagtawag sakin ni Pia habang nagbabasa ako ng newspaper dito sa garden.I looked at my niece then smile. "Hey." Itinigil ko muna ang ginagawa ko para pisilin amg mapula pulang pisning ni Pia. By looking at her, i can reflect myself through my niece. "What does my beautiful baby pia wants?""Nothing but I'
My encounter with Ava and Maya today left a lot of questions in my head. Hindi ko maintindihan yung mga sinasabi nila sakin and i don't really get why they are blaming me sa lahat ng nangyari. Sa pagkakatanda ko wala akong ginawa na makakasakit kay Aubree o kahit kanino pa man. I only did was leave to heal my broken heart and i honestly think na it was fair decision for me.Pero ang mas gumulo sa isipan ko ngayon ay yung sinabi ni Maya na I'm too late. Saan ako huli na? Hindi ko tuloy maiwasang macurious kung ano na bang nangyari kay Aubree."Cassy!" Napaangat ang paningin ko para sana tignan si Blue but it was the biggest mistaken na ginawa ko. Hindi na ako nakailag ng tumama sa noo ko ang shuttlecock. "Ay, sorry. Are you okay?"Masakit man ang noo ko ay pinilit ko paring ngumiti. "I'm okay, malayo sa bituka to."Huminga ng malalim si Blue habang pinagmamasdan yung noo ko.
Lagi kong iniisip at sinasabi sa sarili ko na im a tough and liberated woman. I fight against expectations, i can decided for myself and works to achieve whatever i want. Everything is easy and my life is perfect like a stars impeccably aligned in the sky but it does not mean that im exemption in heartbreak.Yes, my heartache and still breaking into tiny pieces while looking at Aubree together with her fiance. Marami sana akong gusto itanong kay Aubree pero hindi ko na ginawa. Para saan pa diba? Aanhin ko pa yung mga sagot from her kung ikakasal na sya. Ang sakit pero wala naman akong magawa dahil wala akong karapatan. Besides, ako naman ang unang lumayo at sumuko."Bago tayo maging pormal at pag-usapan ang negosyo." Ngumiti si Arum habang nakatingin sakin. While im avoiding Aubree's judmental stares. "Would you mind introducing yourself to me Ms. Monteralba? Kasi i only know Alex and i honestly no idea about you. A
It still hurts...Actually i was suprised to feel this way dahil ang buong akala ko ay okay na ako, na wala na yung sugat na pilit kong itinatago sa mapanuring mata ng pamilya ko at ibang tao. Ngunit nang makita ko ulit si Cassandra after four agonizing years ay pakiramdam ko nanariwa ulit ang sakit at alaala ng kahapon.Hindi naging madali para sakin ang lahat, sobrang sakit ng pinagdaanan ko and there was no perfect words to describe them. I have faced all kinds of fear in my life that makes my heart turned into cold.But with the love and support of my family especially my real mother ay unti-unti akong nakarecover. I decided to continue living, to smile again and move on kahit na deep inside i was deeply wounded."Aubree..."I was pulled out of my reverie ng marinig ko ang boses ni Arum This man came into my life unexpectedly. Aside from the good looks ay mas nagustuhan ko ang
Since tapos na ang trabaho ko for today at wala naman akong ibang gagawin o pupuntahan. I decided na magrelax at unwind sa hindi kalayuang bar from my studio. Gusto ko lang uminom, maglasing para makalimrot sa mga nangyari ngayon araw. Actually hindi ko na mabilang kung nakailang baso na ako ng alak at kung ilang upos ng sigarilyo ang naidikdik ko sa ashtray because I was enjoying the night, feel the music from a live band and drown myself in alcohol.Iniiwasan ko ding sumagot ng mga tawag from my clients, endorser, Arum especially my mother dahil siguradong pipilitin nya akong umuwi ng maaga. She becomes more protective of me dahil sa mga pinagdaan ko these past few years at kung hindi dahil kay Mama ay baka matagal na ako sumuko sa laban ng buhay.Ngunit minsan ay gusto ko din mapag-isa para makapag-isip ng maayos, para tahimik kong maiiyak ang sakit at tahimik ko din buuin ang sarili ko..."Ingat po." Nakangiting paalal