Chapter 42

VALERIE POV

Laglag ang aking balikat ng lumabas ng mansion ng mga Falcon. Wala akong ibang mahingian ng tulong para sa sakit ng anak ko. Kung bakit naman kasi masyadong matigas ang ulo ni Hector. Hindi naman niya pala kayang ibigay lahat ng pangangailangan ni Mathew ang lakas ng loob ng ipagsigawan sa lahat ng siya ang ama ng bata. Kung hindi sana ito umiksena, wala sana ako ngayun sa ganitong sitwasyon. Nagbubuhay reyna pa rin sana ako sa mansion ni Justine.

Napagpasyahan kong bumalik na lang ng hospital kung saan naka-confine pa rin si Mathew. Agad na tumulo ang luha sa aking mga mata ng titigan ko ang maputlang balat ng anak ko. Alam kong nahihirapan na din ito sa kanyang sakit. Ang bilis bumagsak ng katawan nito. Hindi ko alam kung saan kukunin ang perang pampagamot dito. Mukhang wala ng pag-asa pang matulungan kami ng mga Falcon. Galit silang lahat sa akin dahil sa mga nagawa kong kasalanan.. Galing sa private room si Mathew pero napilitan kaming lumipat dito sa ward ng hospital