TREXIE POV Pasimple kong binawi ang kamay ko na hawak pa rin ni Cholo. Hangat maari, ayaw kong maka-offend ng tao lalo na sa kanya lalo na at malapit ang pamilya niya sa mga magulang ko. Pero kung ganitong balak niya akong ligawan, baka didistansya na lang talaga ako sa kanya. "Hmmm, sorry kung nabigla ka sa sinabi ko pero ayaw ko na din kasi talaga magsayang ng oras. Unang kita ko pa lang sa mga larawan mo noon, minahal na kita at ito na din siguro ang tamang pagkakataon para ligawan ka." muling bigkas nito na labis kong ikinaasiwa. Hindi pwedeng mahalin niya ako dahil pag aari na ng ibang lalaki ang puso ko. Isa pa--- "Wife! Thank God, nagbalik ka na!" wala sa sariling napatayo ako ng marinig ko ang boses na iyun. Ang boses na nakatatak na yata sa isipan at sa buo kong pagkatao., "Ano ang ginagawa mo dito Mr. Dela Fuente? Wala ka na bang ibang maisip na gawin sa buhay namin kundi ang mangulo?" galit na wika ni Cholo. Tumayo ito at mabilis na hinawakan sa kwelyo si Dominic
TREXIE POV Habang palapit kami ng palapit sa kotse ni Dominic tsaka naman nagsipag-lingunan sa amin ang kanyang mga tauhan. Kanya-kanya silang tago ng kanilang mga hawak na cellphone at parang walang nangyari na lumapit sa amin. "Boss, ano po ang nangyari? Nasaktan po ba kayo?" kaagad na tanong ng isa sa kanila. Kung hindi ako nagkakamali, ito iyung kanang kamay ni Dominic. Ang sarap sanang bulyawan! Nagtatanong pa kung nasaktan ang amo nila gayung obvious naman sa sitwasyon ngayun ni Dominic na nasaktan talaga ito. "A little bit. Open the car!" sagot naman ni Dominic na feeling ko nakaakbay na sa akin. Nawala na kasi ang bigat nito kaya kaagad ko na din tinagal ang braso ko sa baiwang nito para sana lumayo dito pero nagulat na lang ako ng bigla niya akong buhatin at sapilitang ipasok sa nakabukas nang pintuan ng kotse. "Ano ba! Dominic...wala akong balak na sumama sa iyo! Bitawan mo nga ako!" impit kong wika dito at pilit na nagpupumiglas sa kanya pero mas malakas siya sa aki
TREXIE POV Wala sa sariling napatitig ako kay Dominic. In fairness sa kanya, marunong na siyang makiusap ngayun. Isa pa, maayos siyang nakiki-usap sa akin ngayun kaya sino ba naman ako para hindi siya sa pagbigyan. Sa kabila ng mga nangyari sa amin at paghihirap ko sa mga kamay niya, hindi pa rin maitatanggi na siya ang ama ng mga anak ko. HIndi naman pwedeng suluhin ko lang ang mga bata dahil darating at darating din ang araw na maghahanap sila ng ama at ayaw kong ipagkait sa kanila ang tungkol sa bagay na ito. Ayaw kong maging makasarili kapag kapakanan ng mga bata ang pag uusapan. Hindi naman porket pagbibigyan ko siya ngayun ayos na kami. Hindi ganoon iyun dahil maninindigan pa rin ako na hindi na ako babalik sa kanya. Tama na ang minsang pagdurusa sa mga kamay niya. Pipilitin kong maging masaya at itotoon ko ang buo kong oras sa negosyo at sa mga anak ko. Wala na akong balak na pumasok sa isang relasyon. "Okay...ikaw pa rin naman ang ama nila at ayaw kong ipagkait sa k
TREXIE POV Masyadong masarap sa mga mata habang pinagmamasdan ko sila Dominic at ang mga anak namin. Hindi ko akalain na ganito kainit ang magiging pagtangap ni Dominic sa mga bata. Walang pagsidlan ng tuwa ang nararamdaman ng puso ko habang pigil ko na ang sarili ko na maiyak. Pagkatapos nitong kargahin si Baby Brianna Louise si Bryan Adam naman ang kanyang pinagbalingan ng pansin at pinupog ng halik ang pisngi. First time kong nakitang lumuha si Dominic kaya hindi ko maiwasang mapatitig dito. Anak lang pala namin ang makakapag paiyak sa kanya eh. Kaagad akong napalapit sa kanila ng marinig ko ang pag iyak ni Baby Brianna. Hindi marahil nito matangap na saglit siyang ibinaba ng Daddy niya para ang kapatid naman niya ang kargahin. "Nagseselos siya." kaagad kong sambit kay Dominic sabay buhat kay Baby Brianna at isinayaw-sayaw. Napansin ko pa ang pagtitig sa akin ni Dominic pero hindi ko na binigyang pansin pa. Tumalikod ako dito habang pilit kong pinapatahan si Baby Brianna
TREXIE POV Naging maayos naman ang pagdalaw ni Dominic sa mga bata. Wala naman siyang mga bagay na ginawa na hindi ko nagustuhan. Halos ayaw na din nitong umalis sa tabi ng mga anak namin at naabutan pa siya ni Papa Ryder sa bahay pagkauwi galing sa opisina. "Good evening Sir!" narinig ko pang bati ni Dominic kay Papa. Hindi ko tuloy mapigilan ang magtaka. Talaga bang 'Sir' ang tawag niya kay Papa? Pero bakit? Sabagay, simula ng maging mag asawa kami ni Dominic never kong narinig mula sa mga bibig niya na tinawag niyang Papa si Papa Ryder. Hindi na din naman ako nagtanong dahil masyado akong nalunod sa pagmamahal na nararamdaman ko para kay Dominic. Walang mas mahalaga sa akin noon kundi siya lang. ''Mabuti naman at nabisita mo din ang mga apo ko. Dito ka na kumain ng dinner. May pag uusapan tayo." seryoso namang sagot ni Papa. Hindi ko tuloy maiwasan na mgtaka. Sa totoo lang , gusto ko na sanang umalis na si Dominic. Naiilang ako sa mga titig niya. Habang nagtatagal siya
TREXIE POV Kinabukasan, medyo tanghali na akong nagising. Kaagad akong naligo at nag- ayos ng sarili. Siguradong sa mga oras na ito, nasa opisina na si Daddy. Gayunpaman, balak ko pa din pumasok kahit late na. Gusto ko talagang matutunan ang mga trabaho sa Sebastian Logistics para naman maipagmamalaki ako ng buong pamilya. Kailangan ko na din talagang mag seryoso sa buhay. Ibabangon ko ang sarili ko at gusto kong maging magaling na CEO kagaya ni DAddy pagdating ng araw. Gusto kong may mapatunayan sa aking sarili kaya magsisikap ako. Tama, aabalahin ko ang sarili ko sa pagpapatakbo ng kumpanya hangang sa lumaki ang mga anak ko. Gusto kong makontento sa mga bagay na kung anong meron ako ngayun. Hindi ko na kailangan pa ng panibagong pag ibig para lang sumaya. Nang masiguro ko na maayos na ang make up ko, kaagad kong sinukbit ang aking shoulder bag at lumabas ng kwarto. Direcho ako sa nursery room para tingnan ang mga bata at hindi ko maiwasang mapangiti ng madatnan silang tu
TREXIE POV Habang nagki-kwento si Mama, kita ko kung gaano ito ka-seryoso kaya alam kong nagsasabi ito ng totoo. "Pero bakit po parang ayos naman sila Papa at Dominic kagabi? I mean, bakit parang hindi naman galit sa kanya si Papa?' naguguluhan kong tanong kay Mama Ashley. Kaagad naman itong natawa. "Dahil na din sa pagpupursige ni Dominic. Kahit makailang ulit pang nakatikim ng sapak sa ama mo ang asawa mong iyan hindi pa rin tumitigil sa kakasuyo sa amin. Halos araw-araw siyang dumadalaw dito sa bahay para humingi ng tawad." sagot naman ni Mama Hindi naman ako makapaniwala sa narinig ko. Talaga bang ginawa ni Dominic ang tungkol sa bagay na ito? Pero bakit? Dahil ba nagsisisi na siya sa lahat ng mga pagkakamali na nagawa niya sa akin? "Huwag ka sanang magtampo sa amin kung bakit pinapayagan namin siyang pumunta dito sa mansion. Ramdam naman namin ang pagsisisi niya at hindi ka naman namin pipilitin na muling bumalik sa kanya Trexie. Kahit na msakit ang ginawa niya sa iyo,
TREXIE POV "Salamat." malamig kong wika kay Cholo pagkatangap ko sa bulaklak na bigay niya. Pagod ako at gusto ko sanang magpahinga kaya lang hindi naman pwedeng hindi ko siya harapin. Baka mapulaan pa ako ng pamilya niya kapag gagawin ko iyun. "Pasensiya ka na kung nakaabala ako sa iyo. Pagkaalis kasi namin kanina ng opisina niyo, bigla kasi kitang na-miss eh. Ganito talaga siguro kapag in-love ka sa isang babae." Matamis na ngiting sagot nito sa akin. Hindi ko naman malaman ang isasagot ko. Super corny niya at hindi ko gusto ang naririnig ko mula sa kanya. Kung na-miss nya ako, kabaliktaran naman sa nararamdaman ko ngayun. Hangat maari, ayaw ko sana siyang makita ulit. Kaya lang nandito na siya sa mansion at ano pa nga ba ang magagawa ko. "Oh Cholo! Napadalaw ka yata ah?" saglit akong nakahinga ng maluwag ng biglang lumapit sa amin si Papa Ryder. "Opo tito! dinadalaw ko lang po si Trexie. Kung ayos lang po sa inyo, gusto ko pong ipag-paalam sa inyo si Trexie na iimbitahan