Chapter 28

Kung kanina ay masaya ako dahil nakita ko na sila. Pero ngayon para namang sinasaksak na ilang libong patalim ang puso ko. Nakikita ko na wala na akong epekto sa kanya na parang hindi na niya ako kilala.

Kitang kita sa mata niya na masaya siya at dahil siguro 'yon sa Jeff na 'yon.

Nakikita ko na tanggap siya ng pamilya nito dahil lagi nila itong binibiro. Hindi katulad ng pamilya ko.

Nakakaramdam ako ng inggit dahil nakikita ko na masaya sila at nakikita ko na mahal na mahal siya ni Jeff.

Habang kinukunan sila ng pictures. Hindi ko maiwasan na isipin na. "I wish that was me," na ako dapat ang kasama nila.

Mali pala ako dahil inisip ko na hindi niya ako ipagpapalit sa iba dahil sumumpa kami sa isa't isa na ako lang. Pero bakit ang dali lang sa kanya na ipagpalit ako? "Masisi mo ba siya?" tanong ko sa sarili ko.

"Gano'n na ba katagal ang dalawang taon? Para nakahanap na siya kaagad. Siguro sobra ko siyang nasaktan," ang mga nasa isipan ko ngayon habang pinagmamasdan ko sila.

Ang pamilya