Chapter 28

[NARRATOR]

Nag stay si Lei sa banyo hanggang di na niya marinig ang pangungulit ng kapatid—Buong akala niya natulog na ito.

"Lei!"Kasabay ang pagtayo. "Ayokong makipag usap, Dens. Please. Matutulog na ako.." Hindi na umimik si Dens, pinadaanan ng mata niya ang pagdaan ng kapatid sa kanyang harapan.

Nang makahiga na ang dalawa yumakap si Dens sa kapatid na nakatalikod.. Muling lumuha si Lei. Nasasaktan siya sa gustong mangyari ng kapatid. Hindi niya to kakayanin di gaya ni Dens na matatag.

"I'm so sorry, Lei.. Sana maintindihan mong ginagawa ko to para sayo.. Hindi para sa sarili ko lang.. Please, humarap ka naman saken.." Nang humarap si Lei halos madurog ang puso ni Dens sa nasaksihan ng kanyang mga mata. Gaya ni Lei naiyak na din ito.

Pinahid niya ang luha ni Lei, saka niyakap ito. "Ayokong masaktan ka pero anong gagawin naten? Mali kung anong meron tayo.. Kasalanan ito sa mata ng diyos at ng buong sanlibutan, Lei.. Naiintindihan mo ba ako?"

Mas lalo lang naiyak si Lei sa mga