Chapter 116

Nawala ang antok ko ng gabing iyon. Panay ang pagkwento ko kay Mateo ng mga masasayang pangyayari sa loob ng isang buwan niyang pagkaratay sa kama. Ito'y kahit pa nabanggit ko na iyon sa kan'ya noong wala pa siyang malay. Sa susunod ko na lamang ikwekwento ang nangyari sa akin ng nakaraan at kaganapan sa paghuli sa suspek na nagtangka sa kan'yang buhay, kapag magaling na siya.

Mahinang mga tango ang isinasagot niya sa akin. May mga sandaling sinusubukan niyang magsalita at matiyaga ko siyang pinapatapos at iniintindi iyon. Hindi niya man maipakita sa mukha ang kagalakan ay alam kong masaya siya.

"I am sorry Mateo. Magpagaling ka na dahil pangako ko sa'yo babawi ako." Tumayo ako at hinagkan ang kan'yang noo.

Inayos ko ang pagkakalagay ng kumot sa kan'yang katawan nang lamunin na siya ng antok. Epekto iyon ng gamot na itinurok sa kan'ya.

Sumisibol na ang araw sa labas nang dapuan ako ng antok. Mayroon pa akong pasok sa trabaho ngunit hindi ko yata kayang iw