Chapter: Fourty-two

Tumagal din ng apat na araw si andrea sa kanilang probinsya. Inantay niya pa kasi ang signal ng abogado na pwede na nilang lipatan ang bahay.

Sinulit niya ang apat na araw niya sa kanilang probinsya. Na-miss niya naman talaga ng sobra ang kanilang probinsya. Halos araw-araw ay pumapasyal siya. Lahat ng mga lugar na dati niyang pinupuntahan ay isa-isa niyang pinasyalan.

Maging ang mga dati niyang ka eskwela ay pinasyalan niya rin. Tuwang-tuwa ang mga ito ng makita siya. Inasikaso niya rin ang pag ta-transfer ni Dominic sa ibang eskwelahan. Ang perang nauna niya ng in-advance sa pinapasukan nitong eskuwelahan ay maaari niya naman daw na ma-refund ito. Hindi nga lang kaagad agad. Mag hihintay pa raw siya ng isang buwan para maibalik sa kanya ang kanyang perang nauna ng ibinayad. Ihuhulog nalang daw ng mga ito sa kanyang bank account.

Natapos na ang apat na araw ni andrea sa kanilang probinsya. Dahil kinabukasan na ang alis nila ng kanyang kapatid. Katatapos lang nilang manang halian