Chapter 32

Maaga pa lang ay nagising na si Sam, pero unti unting nawala ang ngiti niya ng bumalik sa alaala niya na wala ng Luis ang bubungad sa umaga niya. Napatitig siya sa kisame para pigilan ang luhang gustong tumulo galing sa mga mata niya.

Ilang araw na ang lumipas at ang akala niya ay magiging okay na siya pero masakit pa rin. Mapait na napangiti na lang siya habang inaalala ang mga oras na kasama ang binata.

Pag ganitong oras gigisingin na lang siya ni Luis, 6 am pa pang ng umaga gumingising na ito para paglutuan siya ng umagahan. Pag katapos nitong magluto minsan ay pumapasok pa ulit ito sa kwarto na may dala dala ng pagkain.

At kahit ganon, na miss niya rin ang luto nito na minsan ay sunog pa. Namiss niya rin ang halik nito sa umaga na gumigising sa kanya, ang mga yakap nito sa gabi pagnilalamig siya. Miss niya na ang paghahanda nito ng damit niya pag naliligo siya. At lalo lalong namimiss niya na nito.

Napa hikbi na lamang siya sa tuwing naalala ang mga araw na magkasama silang da