Nandito ako ngayon sa tapat ng condo ni Yuri. Wala akong lakas kumatok. Ayoko pumunta dito pero wala akong choice kundi pumunta dahil sa takot na baka masaktan nya ako physical. Hanggang maari ayoko mangyari yon kailangan ko mag ingat para sakin,para sa anak ko-namin.
"are you not planning to go inside or should i'll be the one bring you inside?" Nanuyo ang balahibo ko, tinakasan ako ng lakas ng may malamig na boses bumulong sakin mismong tenga.
"Y..uri" I stuttering said his name.
"Fear ah? You should be, let's get inside." walang buhay na anas niya bahagya sya lumayo sa pwesto ko.
Nanghihina ako tumabi upang bigyan siya
White ceiling wall the first thing I saw soon my eyes open. Directly come to my mind where I am. I'm too tired to move so I let myself lie in bed and close my eyes."I love you so much scar,"Yuri said.His sweetness is killing me. I pretend to sleep, how I wish to be deaf just for this moment. It's killing me how they're sharing their sweet moments while I am here dying, my heart dying."Me,too"rinig kong sagot ni scar.Nakagat ko ang aking dila. Gosh, my emotions are fighting with me. I was scared to make any sounds to disturb them."You mean that right?" Galak na ani ni Yuri.
Aiko brought me at his place. Umaga ng malaman kong nasa penthouse niya pala ako."Good thing you're awake. I prepared porridge for you. Hurry dig in."Aiko said casually as if we didn't have arguments last night.I quietly sat down. I starts eating quietly and Aiko as well not until broke the silence."I haven't told to Caiko this matter. I don't have the courage to speak up so you better say it to him soon as we land in Japan."He said seriously.I gulps because of his said. Hearing I had to explain to Caiko too is making me sick. If Aiko doesn't have any courage to speak up then how about me? Where's the courage's even a little strength to speak for me? Aiko saying is like the lightning strikes
Nasa situation na ako na durog na durog na ako ngayon. Sa situation na meron ako ngayon hindi ko na alam kung paano pa ako makakaalis dito. Lubog na lubog na ako, sukong-suko na ako. Hindi ko na kaya talaga.I slowly stood up even my knees is shaking. I need to get away here cause I know Aiko was looking for me.Maayos na akong nakatayo."Ito pala talaga ang gusto mo mangyari,PennielynChieDariels? "malamig anito ni, Aiko.Malamig at walang buhay siya nakatitig mismo sa mata ko. Hindi ako makagalaw sa gulat."Ano ganito kana lang?"sarcastic na
I was half-sleep when my doors open. Iniluwa nun si Yuri. What does he want this time? I don't bother to sit up I just only glancing at him while walking towards me. Ang sakit sa mata ang makita ko si Yuri ngayon, suddenly my heart aching and filled so much harted to him."Get up, the food is ready," he said in a low voice.I avoided his gaze and ignored what his said. Baka mamaya may lason pa ang pagkain na sinasabi niya."Don't make me count, get up." He said again with a warning."Thank you, you can leave."taboy ko sa kanya bago ako tumagilid ng higa. I can still feel his presence staring my back."Fine." he exhau
We stared us like there's no tomorrow. Until we distracted by the door bells. Nauna akong bumitaw sa titigan namin ni Yuri."Ako na."Sambit niya bago tumayo.Tinignan ko lang siya lumakad papunta sa pintuan. Hindi kase kita dito mula sa sala ang pintuan dahil may nakaharang pa na malaking aparador.Nag-antay pa ako ng ilan minuto nguni't hindi pa din ito bumabalik kaya nag pasya na akong tumayo, sundan ito.Gulat ang rumihistro sakin ng maabutan ko sinusuntok ni Yuri ang pader kaya mdali akong lumapit sa kanya." Yuri, anong nanyayari, tama na yong kamay mo nag dudugo na"nag-aalalang awat ko sa kanya.
Okay na sana, ngingiti na sana ako kaso yung kadugtong? Nakakasakit sa puso nilamukot ko ang papel at tinapon sa basurahan."Kapit kalang baby ah! Kahit hindi ka mahal ng daddy mo, mahal na mahal naman kita."Parang tanga kausap ko sakin tyan.Lumabas ako ng room ko at dumiretsyo sa kitchen. Sa mesa may nakita akong mga mangkok na may takip. Siguro mga niluto ni Yuri para sakin. Gustong-gusto ko ang mga luto ni Yuri dahil sa galing nito magluto kahit hindi halata sa kanya. Sa totoo lang ang swerte ng magiging asawa ni Yuri pagka't magaling ito sa kusina, malinis sa loob ng bahay, maalaga, mapagmahal at higit sa lahat family oriented siya kaya nga lang nakakalungkot na katotohanan na wala ako sa linya na pwedeng maging asawa niya cause Yuri hate me to death right now. I could tell that even he didn't told well, ramd
Nauna lumabas si Yuri sakin dahil may tumawag ito samantalang ako nag-aayos pa ako ng sarili ko ng matapos ako magpapaalam na sana ako."Maupo ka saglit Ms. Dariels"seryoso saad ni Dra. Jiarez, tahimik ako tumalima ng makaupo ako.I heard her sigh heavily."I'm Chelly's friend, she asks the favor was really hard to refuse. I won't formally introduce myself to you I'm Rianna Jiarez, your Ob-gyne."She was too formal for me.Kaya umayos ako ng pagkaka-upo. If she knows Chelly probably she already know my background."Nice meeting you Ms. Jiarez, at least you give me relief after introducing yourself." kalmado kong ani.
Lantang gulay ako nakarating sa Apartment ko. Hindi naman din kase ako aasa na babalikan ako ni Yuri para lang ihatid dito. Naglalakad nako papunta sa apartment ko ng matanaw ko si Virian nakatayo sa tapat ng Apartment ko. Madali ako lumapit sa kanya."Ano ginagawa mo dito?"takang tanong ko sa kanya.Napa-ayos ng pagkakatayo si Virian at saglit pa siya nagulat dahil sa presensya ko."Bawal kana ba dalawin?"ganting tanong niya.Inirapan ko siya."Tinatanong lang naman kita kase halos magdalawang linggo ka hindi nagparamdam sakin."busangot na sagot ko sa kanya.Ngumisi siya ng nakakal