CHAPTER 10.1

"Wow pagkain ulit!" masayang sambit ni Reyna sa niluluto ni Zyrex. 

Dumungaw ito sa likuran ng lalaki habang nagluluto si Zyrex para sa kanilang tanghalian. 

Ganito ang senaryo nilang dalawa sa nakalipas na dalawang araw. Walang naririnig si Zyrex na reklamo mula dito maliban na lang kapag nagutom ito. 

"Wash your hands. We're going out after the meal," aniya. 

"Ayoko lumabas," anito. 

Hindi na siya nagtaka. Sa nakalipas na araw akala niya magrereklamo ito dahil hindi sila lumalabas pero wala siyang narinig dahil... "Mas marami ang pagkain dito kesa sa labas," 

Pagkain yata ang pinakamahalagang bagay sa buhay nito.

"We need to buy your clothes," sambit niya habang nagsasalin ng niluto sa mangkok. 

Akala ni Zyrex protector lang ang ganap niya pero naging financier na rin. Mauubos yata ang allowance niya dahil dito. 

"May damit naman ako ah," turo nito sa suot.

"Correction… damit ko 'yan," Nilapag niya sa mesa ang mangkok habang naghuhugas ng kamay ang babae.

"Kasya naman sa 'kin." umupo ito sa harap ng mesa, "at saka ang bango ng damit mo," nakangisi nitong sabi.

Nailing na lang siya. Kung ibang babae ang magsasabi sa kanya ng ganoon, baka isipin niya may ibang ibig sabihin pero dahil innocent birdbrain ang nagsabi, binalewala na lang niya. 

Nilagay niya ang plato sa harapan nito at sinalinan ng pagkain. Multi-tasking na talaga siya, isa na rin siyang babysitter. 

"Kailangan mo pa rin ng sariling gamit. Hindi mo pwedeng isuot ang mga damit ko habang narito ka,"

"Bakit naman?"

"Dahil lalaki ako at babae ka," nagsalin naman siya ng sariling pagkain.

"Hindi naman tayo magkatabi matulog. Kaya walang dapat katakutang sumpa," 

Ito na naman sila.

Dalawang araw nakapagpahinga si Zyrex sa kabaliwan nito. Magkikita lang sila sa loob ng bahay kapag kakain. Nagtutungo siya sa sariling silid pagkatapos kumain. Ito naman nagpapagulong-gulong sa sahig na parang bata. Ayos lang sana, pero damit niya ang suot nito. Maliban sa ginawang basahan ang mga damit niya, wala itong pangloob maliban sa boxer niya. Kahit makapal ang Tshirt, hindi pa rin proper tingnan. Lalaki siya at napapatingin din sa mga bagay na dapat iwasan tingnan. Nakakagulat nga lang dahil may maputi at makinis itong balat. Ibang-iba sa inaasahan niyang nakatira sa lansangan.

"Pangit tingnan habang suot mo ang damit ko," mahinahon niyang sabi. 

"Ahh… pwede ka naman hindi tumingin," 

Napatigil si Zyrex sa pagsubo at tumingin dito. Tuloy-tuloy lang ito sa pagkain.

Oo nga naman pwede siyang hindi tumingin pero, hindi niya maiwasan. Aaminin niyang may maganda itong pisikal na itsura na hindi niya inaasahan. Maihahanay na ito sa mga first class family daughters. 

"Paano ka napunta sa Black District?" tanong na lang niya.

Tumigil ito sa pagsubo at tumingin sa kanya.

"Sa pagkakaalam ko hindi pa ako umaalis dito. Malamang simula pagkabata narito na ako,"

Baka naman nagmula ito sa mayamang pamilya pero pinatapon sa Black District. Maaaring ganoon nga pero maaari rin hindi.

"Nasaan ang pamilya mo?"

"Wala akong pamilya. Kung meron, wala sana ako rito kasama mo," aba… may sense na itong kausap.

"Bakit sa 30th street ka naglalagi kung pwede naman sa ibang street?"

Delikado ang huling street sa Black District. Kaya hindi 'yon pinupuntahan ng mga tao.

"Naroon ang bahay ko," pinagpatuloy na nito ang pagkain.

"Pwede ka naman lumipat,"

"Mahirap maglipat bahay. Mahirap maghakot ng gamit. Nakakatamad,"

"Wala ka namang mga gamit," 

"Kaya nga mahirap maghakot dahil wala akong hahakutin,"

Tumahimik na lang siya. Nararamdaman niyang nagsisimula na naman ang kabaliwan nito.

"Siopao," 

Nalukot ang mukha ni Zyrex ng marinig ang tawag nito sa kanya.

"Stop calling me Siopao!" reklamo niya.

"Pao,"

"Better,"

"Pao,"

"What?"

"Bakit narito ka sa Black District? Parang hindi ka naman tagarito," natigilan siya sa tanong nito.

Binitawan niya ang kubyertos at uminom muna ng tubig.

"May importante akong dapat gawin sa lugar na ito," sagot niya habang nakatingin dito.

Binitawan din nito ang kubyertos at uminom. Walang kabaliwan sa itsura nito ngayon. Mukhang seryoso ang magiging usapan nila. 

"Papatayin mo rin ba ako?" natigilan si Zyrex sa tanong nito, "Ikaw iyon 'di ba?" kumunot noo siya sa sinabi nito, "Yung taong nakaitim na pumatay ng marami sa 7th street ilang araw na ang nakakaraan. Ikaw si Blacky 'di ba?" hindi niya inaasahan na makikilala siya nito. 

Hindi siya sumagot.

"Hindi na pala kita dapat tanungin, nakilala ko naman ang boses mo noong una pa lang," bahagya itong tumawa pero muling sumeryoso.

May kakaiba rito ngayon.

"Narito ka ba para patayin ako?" nahihimigan ni Zyrex ang lungkot sa boses nito.

"No," maikli niyang tugon. 

"Talaga?" biglang sumigla ang boses nito. 

Tumango siya.

"Mabuti na lang," pumalakpak pa ito habang malaki ang ngisi, "ayokong malungkot ka kapag namatay ako," ano na namang kabaliwan ang pumasok sa utak nito? "Hindi makakaya ng konsensya mo kapag pinatay mo ang isang Reyna na katulad ko!"

Bumuntong hininga si Zyrex. Akala pa naman niya kahit papano may nagbago rito, in the end kabaliwan na naman ang iniisip nito.

"Maligo ka na, ako ng bahala rito." sambit na lang niya bago tumayo.

"Okay!" nag-okay sign pa ito bago umalis.

...

...

"Doblehin mo yang T-shirt. Palitan mo 'yang boxer," utos ni Zyrex ng lumabas ng silid si Reyna. 

Hindi ito pwedeng lumabas ng ganoon ang suot.

"Wala na akong damit na isusuot. Kinuha mo lahat ng mga damit sa banyo hindi mo pa naman binabalik," 

Dinala niya sa laundry shop ng hotel ang mga damit nila kasama ang damit na suot nito noong unang dating dito.

Tumayo siya at nagtungo sa sariling silid.

"Here," ibinigay niya ang isa pang T-Shirt at medyo mahabang garter short.

Pinaibabaw nito ang binigay niya sa suot nitong damit.

"Tara na," nakangiti nitong sabi.

"Wait!" pigil niya dito, "Nagsuklay ka ba?" pinagmasdan niya ang buhaghag nitong buhok.

"Wala akong suklay,"

"Tsk! Talikod," sumunod naman ito. 

Sinuklay niya ng kamay ang buhok nito pero nagbuhol-buhol sa daliri niya.

"Aray! Wag mo akong sabunutan!" reklamo nito. 

"Ang tigas ng buhok mo. Kailan ka pa huling nagsuklay?"

"Hindi ko na matandaan,"

"What?"

"Ang bingi mo naman Paopao. Ang lapit-lapit mo naman ah. Maglinis ka nga ng tainga,"

"Aist. You're impossible. Itali mo na lang ang buhok mo," binigay niya rito ang rubber band na nakuha niya sa mga gulay kanina.

Sumunod naman ito.

"Let's go!" aniya. 

Binuksan niya ang pintuan.

"Turuan mo rin ako kung paano buksan ang pintuan ah. Hindi ako makalabas eh. Tapos turuan mo rin ako makipaglaban para masaya,"

Hindi magandang ideya para sa kanya kung tuturuan niya itong makipaglaban. Baka siya ang mabugbog nito dahil sa natural na lakas. 

"Yeah," walang gana niyang sagot.

"Zy!" napahinto si Zyrex sa tangkang paglabas ng may taong biglang yumakap sa kanya pagkabukas ng pintuan. 

"Max?"