'Gayun paman ...' Ibinaba ni Ling Yiran ang kanyang ulo at tumingin sa kanyang patag na tiyan.'Hindi ako maaaring magkaroon ng sarili kong mga anak. Dati, dahil sa aking katawan na naisip kong hindi ako makapag- anak.'Ngayon, maaaring gumaling ang aking katawan, ngunit pagod na ako sa pisikal na wala na akong lakas ng loob na maniwala sa tinaguriang pag-ibig!'Nakarating si Ling Yiran sa maliit na restawran, at pasado alas siyete na. Iniwasan niya ang oras ng dami ng tao sa hapunan."Nandyan ka lang pala!" Nang makita ni Zhuo Qianyun si Ling Yiran, agad siyang lumapit sa kanya. Sa pagtingin sa kanyang walang imik na mukha, tinanong niya, "Kumain ka na? Bakit hindi ka kumain ng kung ano Pinag- isipan ito ni Ling Yiran at sinabi, "Kung gayon bigyan mo ako ng isang mangkok ng pansit. Matagal ko nang hindi iyon nakakain.""Oo naman, sandali lang," sabi ni Zhuo Qianyun bago inutusan ang mga tauhan sa kusina na gawin ito.Hindi nagtagal, lumitaw ang isang mangkok ng pansit na mar
Sa susunod na sandali, ang cake sa kanyang kamay ay nahulog sa lupa.Hindi kalayuan sa pinto ng restawran, isang matangkad na pigura ang lumabas mula sa kotse at papalapit sa kanya sa sunud- sunod na hakbang.Maingat pa rin ang pagsusuklay ng kanyang buhok, at nakasuot ito ng isang malutong na suit. Ang kanyang malamig at maganda na mukha ay nagbigay sa mga tao sa paghinti sa pagkain, habang ang kanyang malalim at makitid na mga mata ay tila nakikita ng mga tao.Kapag tinitigan ka ng mga mata na iyon, ang iba ay hindi maiwasang makaramdam ng takot na para bang tinitigan sila ng isang hayop.Ngayon ang mga mata ay nasa kanya!Naramdaman lamang ni Zhuo Qianyun na ang mga daluyan ng dugo sa kanyang katawan ay tila nagyeyelo bigla, at ang natitira lamang ay ang nakahihingal na lamig!Ye Wenming!Sa wakas ay lumitaw ang lalaki sa harap niya?Marahil nang tumakas siya mula sa mall sa araw na iyon, nagkaroon siya ng isang hindi malinaw na paunang salita na maaaring hindi siya makataka
Kapag nahihirapan siya at gutom na gutom, malamang ay kakainin niya ang lahat ng mga masasarap na pagkain habang hawak niya ang kanyang minamahal na babae."Maaari mo ba akong bitawan? Sa palagay ko nasabi na natin ang lahat ng kailangan nating sabihin sa korte. Nagpunta ako sa bilangguan tulad ng kung paano mo ako gusto. Mayroon ka bang ibang maituturo sa akin, G. Ye?" Sinabi ni Zhuo Qianyun.Hindi mapigilan ni Ye Wenming na mapapikit ang kanyang mga mata. Ang babaeng nasa harapan niya ay hindi kasing banayad tulad ng dati. Sa halip, tila may mga tinik siya sa buong paligid upang mailayo ang mga tao.Bukod dito, ang mga salitang 'kumalas' mula sa kanyang bibig ay matalo sa kanya."Zhuo Qianyun, sa palagay mo ba pag katapos ng ilang taon sa bilangguan, nabayaran mo na ang lahat ng utang mo?" Malamig na sabi ni Ye Wenming. Mas mahigpit na pinisil ang kanyang mahahabang daliri ang braso nito, papalapit sa kanya. "Napakatuso mo talaga kung iniisip no!"Si Zhuo Qianyun ay biglang t
Si Ye Wenming ay bahagyang nagulat sa kanyang pagiging mahinahon. "Hindi ka ba makakatakas?" Tanong niya habang hinuhugot ang tali niya."Maaari ba akong makatakas?" sagot niya na parang nalibang.Nakatakas siya. Nakatakas siya minsan nang makalabas siya ng kulungan, nakatakas muli nang makita siya sa mall, ngunit kalaunan ... natagpuan niya rin ito.Minsan, ang kapalaran ay tila nais na paikot-ikot at hayaang bumalik ang lahat sa parisukat. Ito ay nakakatawa at malungkot, pinaparamdam sa mga tao na walang magagawa."Walang makakatakas" Ito ang sagot ni Ye Wenming sa kanya. "Kahit na makatakas ka sa oras na ito, tiyak na mahahanap ulit kita.""Sama katuwid, hindi na kailangan para makatakas ako." Nagkibit balikat si Zhuo Qianyun na para bang binigay niya ang lahat ng pagtutol at sinabi, "G. Ye, paano mo ako aasahan na babayaran ko ang buhay na inutang ko sa iyo?"Pinagsiksikan ni Ye Wenming ang manipis na labi at tinitigan ng mabuti si Zhuo Qianyun. "Nagtataka ako kung sino ang t
Natigilan agad si Zhuo Qianyun.'Ano ang ginagawa niya? Hinahalikan ba niya ako? 'Bakit niya ako hinalikan? Hindi ba niya dapat siya magalit nang labis? Bakit parang sabik na sabik ang halik na para bang uubusin niya lahat ?!Hindi niya alam kung gaano ito katagal, ngunit ang halik ay sa wakas natapos na. Isang buntong-hininga ang nakatakas mula sa kanyang lalamunan.Kahit na si Ye Wenming mismo ay hindi inaasahan ang pakiramdam ... sobrang nasiyahan mula sa halik!'Matagal ko nang hindi naramdaman ang ganitong kasiyahan!'Bakit ... Bakit ang babaeng ito?'Tinitigan niya ang taong nasa harapan niya na may halong pakiramdam habang kinukuskos ng mga daliri ang kanyang mga labi, na medyo namula at namamaga mula sa halik nito.Mahigit sa apat na taon ang nakalipas ng ilan sa kanyang pagiging inosente at ginawang mas banayad siya. Madaling akitin ang isang lalaki nang masulyapan siya nito ng kanyang napakarilag na mga mata.'Ginamit ba niya ang hitsura na iyon upang akitin ang ib
Sa marang kwarto ng ospital, si matandang Master Yi ay umupo ulit sa kama at tiningnan ang kanyang apo na nakaupo sa isang upoan ilang hakbang lang. "Narinig kong nakipaghiwalay ka sa babaeng yun?"Si Yi Jinli ay mukhang kalmado na para bang hindi siya nagulat na alam ng Matandang Master Yi ang tungkol dito kaya kaagad nangyari ito.Pagkatapos ng lahat, ang tirahan ni Yi syempre ay may impormante ng matandang panginoon. Kahit na ang matanda ay na-ospital nang matagal, marahil alam niya eksakto kung ano ang nangyayari sa tirahan ni Yi."Oo, naghiwalay kami," mahinang sabi ni Yi Jinli."Dapat ay pinakinggan mo na ako mula sa simula. Ang babaeng iyon ay hindi tama para sa iyo!" Ang dating mailap na mata ng matandang Master Yi ngayon ay matalim na tumingin sa apo. "Isang magandang bagay na hindi ka tulad ng iyong ama. Alam mo kung paano huminto bago huli na, o magwawakas ka rin tulad ng iyong ama!"Bigla namang nginisian ni Yi Jinli mula sa sulok ng kanyang mga labi at itinaas ang k
‘Dahil ba sa hindi ko gusto ang matandang nagtatangkang patakbuhin ang aking buhay? Dahil ba sa pakikipaghiwalay namin kay Yiran ay resulta lamang ng pagmamanipula ng matanda?'Hindi, ang paghihiwalay ay aking desisyon.'Kahit na hindi nakikialam ang matanda sa oras na ito, malamang makikipaghiwalay pa rin ako kay Yiran.'Malalagay ako sa gilid. Hangga't mayroon si Gu Lichen sa kanyang puso, matatakot akong mawala siya at sa isang araw ay pagdurusa ko ang pagtataksil ni Yiran.'Sa halip na matakot buong araw, mas mabuti pang tapusin ko ang mga bagay sa aking sarili.'Babae lang yan. Ito ay isang relasyon lamang na tumagal ng mas mababa sa isang taon! Wala sa akin yun! 'Tahimik niyang sinabi sa sarili, ngunit tila nagsisimula nang mangalot ang dibdib.Ito ay tulad ng kung ang pag-iisip lamang ng kanya ay maaaring saktan siya."Ha? Si Miss Ling," bulalas ni Gao Congming na nasa harapan ng upuan.Natigilan si Yi Jinli ng tumingin siya sa bintana ng halos walang malay.Hindi mal
Walang hintong dumaan ang sasakyan sa kanyang harapan. ‘Normal lamang ito, hindi ba? Hiwalay na kami, at simula ngayon, maghihiwalay na kami ng landas at wala nang pakialaman sa isa’t-isa!’ bulong ni Ling Yiran sa kanyang sarili. “Yiran, anong problema? Ano ang tinitingnan mo riyan?” muling umalingawngaw ang tinig ni Guo Xinli sa kanyang mga tainga.Bumitiw ng titig si Ling Yiran at muling sumulyap kay Guo Xinli, at sinabi, “Wala. May kailangan pa akong gawin, kaya alis na ako!” “Sandali! Ihahatid na kita sa pupuntahan mo. Nandiyan lang sa tabi ang sasakyan ko,” nagmamadaling sinabi ni Guo Xinli. “Hindi na, salamat. Magbu-bus na lang ako. Mas madali kasi ‘yon.”“Mabuti...” nag-alangan pa siya ng ilang sandali, pagkatapos ay nilabas niya ang business card sa kanyang bulsa at nilahad ito kay Ling Yiran. “Ito ang business card ko, nandiyan nakalagay ang kontak ko at kasalukuyang address kung saan ako nagttrabaho ngayon. Pwede kang pumunta sa akin kung kailangan mo ng kahit anong