KABANATA 68

Plastic

Dalawang araw na ang lumipas hindi ako lumalabas ng kwarto, hinatiran lang ako ni mommy ng pagkain at kinausap. Hindi ako umiyak pag nandito si mommy, daddy at Fatima. Bumisita rin si Fatima dito at kahapon isang araw siyang nandito sa kwarto pero pareho lang kaming tahimik.

Ngayon hinatiran ako ni Daddy ng pagkain.

"Anak, nag-alala na kami ng mommy mo," Halata sa boses ni daddy ang pag-alala.

"Dad, I'm okay," Sagot ko pilit na pinasigla ang boses. Hindi ako pinayagan nila mommy na pumunta sa ibang bansa pero palagi ko paring sinabi pag hinatiran nila ako ng pagkain gaya ngayon. "Dad, I want to go abroad," Malumanay kong sabi sakanya.

"Anak mas lalo kaming mag-alala pag nasa malayo ka, nandito ka nga sa mansyon nag-alala na kami ano pa kaya pag nasa malayo?" Sabi ni Daddy, tumango ako kay daddy para ipaalam na naintindihan ko siya.

Naintindihan ko sila, naintindihan ko kung bakit sila nag-alala. Masakit parin hindi yun ma