Share
CHAPTER 52:
Bab terkait
ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 53:
Napatigil ako sa pagnguya ng kinakain ko ng mag ring ang phone ko. Kaagad ko 'yong sinagot ng makita ang pangalan ng asawa ko sa screen."Hello, Maxine? Where are you?"bungad niya.Binalingan ko naman si Joyce at Joel na umiinom at kumakain ng ihaw-ihaw.Nareceive niya na siguro ang text ko na may pupuntahan ako."Im here, kila Manong. Kumakain kami nila Joyce at Joel"sabi ko sabay lunok sa kinakain."Okay, I'll be there"aniya saka ibinaba ang linya."Asawa mo?"tanong ni Joel.Tumango naman ako sakanya."Aysus!"hasik ni Joyce sabay siko sa tagiliran ko."Dati kumakain lang tayo dito dahil problemado tayo sa mga mid term and final exam natin, ngayon. 'Yong isa diyan, hinahanap na ng asawa"pagpaparinig sakin ni Joyce.Tumawa naman ako at umiling.Hindi ko 'din akalain na darating ang araw na 'to. Sobrang daming nabago sa buhay ko in the past of three years.Nagka-anak at nagkaasawa ako, 'nang walang sa plano. Hindi 'din ako noon nangangarap na magkakaasawa at magkakaanak, tinanggap kuna
ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 54:
Ipinark ko ang kotse na hiniram ko kay Joyce sa kabilang kalsada ng bahay na nakalagay sa address na ibinigay sa'kin ni Ms. Sesno.Medyo masama parin ang pakiramdam ko. Pero pinuwersa kuna ang sarili ko na puntahan at kausapin si Fhreaya. May kutob na akong para kay Fhreaya ang bahay na binili niya. Nakita ko 'yong mga documento na nakapangalan sa ex-girlfriend niya.Hindi 'din naman ako makakatulog sa kakaisip ko sakanya. Gusto kong malaman ang dahil kong bakit siya umalis at nagpakita ulit.Napabuntong hininga ako ng makita ang bahay. Sobrang simple ng interior design, may kaliitan nga lang. Pero napaka cute tingnan. Sobrang refreshing 'din kong titira ka 'don.Naglakad ako papunta sa gate at nag doorbell. Sigurado na 'ko. Na hindi para samin ang bahay na 'to!Mahal niya pa talaga si Fhreaya hanggang ngayon.Ilang beses akong nag doorbell pero walang nagbubukas ng gate. Impossible namang walang tao dahil tanaw ko mula dito sa kinatatayuan ko na may taong nakaupo sa sala. Yari sa sa
ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 55:
Napatigil ako sa pagpunas ng basa kong buhok paglabas ko ng banyo. Nakita ko si Well na dali-daling nilalagay ang mga damit sa maleta.Mukha itong frustrated. Masakit, pero wala naman akong magagawa. Bumuga ako ng hangin bago lumapit sa kanya at tinulungan ito sa pagpasok ng mga damit niya sa maleta. Ramdam ko ang mga mata nitong nakatitig sa akin, nakangiti ko naman itong binalingan."Maligo kana Well. Ako na ang bahala dito"nakangiti paring saad ko."Bago ka nga pala umalis, kumain ka muna naghanda ako ng pagkain"sabi ko. Alam kong si Fhreaya ang pupuntahan niya, at base sa mga daldalhin niyang damit, mukhang ilang araw pa siya bago umuwi.Kaagad akong yumuko at ipinagpatuloy ang ginagawa, pagkuway pasimpleng pinunasan ang basang pisngi.Nagpakawala ito ng isang malalalim na buntong hininga bago naglakad patungo sa banyo.Napalunok ako ng paulit-ulit at tila tinusok ng isang matulis na kutsilyo ang puso ko sa sobrang sakit."Maxine, I know you know about Fhreaya,sinabi niya sakin
ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 56:
"Kumusta ka?"kaagad kong bati kay Fhreaya 'nang makapasok kami dito sa chemotheraphy room na okupado niya."I-Im f-fine"nanghihinang sabi niya.Sobrang naaawa ako sa kalagayan niya. Totoo iyon. Sobra talaga akong naawawa sakanya, kaya nga hindi ko magawang pigilan si Well ng sabihin niya sakin kanina na bibisitahin niya si Fhreaya.Kinuha ko ang kamay niya at mahigpit 'yong hinawakan. Gusto kong iparamdam sakanya na hindi siya nag-iisa."M-Maxine, maputla na ba masyado ang labi ko? p-pwede bang lagyan mo ako ng lipstick?"mahinang sabi niya.Gustong tumulo ng luha ko. Pero pinigilan ko, mas lalong humigpit ang pagakakahawak ko sa kamay niya.Nong isang araw lang kami nag kakilala pero kahit sino maaawa sa kalagayan niya."O-Okay"nakangiting sabi ko.Saglit kong binitawan ang kamay niya. Kinuha ko sa bag ang lipstick ko. Dumukwang ako para malagyan siya ng lipstick sa maputla niyang labi.Napabuga ako ng hangin ng bumugay sakanya ang kulay ng lipstick ko. Unti-unting sumilay ang ngit
ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 57:
Sunod-sunod ang pagbuga ko ng hangin. Nangangalay na ang leeg ko kakatingin sa phone ko, hinihintay ang tawag at text galing sa asawa ko. Pero kahit 'hi' or 'hello' mula sakanya wala akong natatanggap.He promised me!"Mrs. Montefalco. Mukhang hindi na po darating ang hinihintay mo, pasensiya na po. Pero kailangan naming magsara its already 11pm ma'am. Hanggang 10pm lang po kami, pinagbigyan na po namin kayo kasi po VIP kayo"untag sakin ng Manager nitong restaurant.Muli akong napabuntong hininga bago tumayo sa kinauupuan ko. Inilibot ko ang mga mata ko sa buong lugar. Wala na ngang mga tao. Late na talaga, baka hindi na nga siya dumating kaya ng ipinangako niya."Pasensiya kana, mukhang hindi na nga darating ang asawa ko"sabi ko saka pilit na ngumiti sa'kanya."Okay lang po 'yon, ma'am"tugon nito.Muli ko itong nginitian bago naglakad papalabas ng establisiyemento.Nanlalambot ang tuhod ko. Gusto kong maiyak pero tinatagan ko ang sarili ko. Sobrang sama talaga ng loob ko sa'kanya at
ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 58:
Sunod-sunod ang pagbuga ko ng hangin. Nangangalay na ang leeg ko kakatingin sa phone ko, hinihintay ang tawag at text galing sa asawa ko. Pero kahit 'hi' or 'hello' mula sakanya wala akong natatanggap. He promised me! "Mrs. Montefalco. Mukhang hindi na po darating ang hinihintay mo, pasensiya na po. Pero kailangan naming magsara its already 11pm ma'am. Hanggang 10pm lang po kami, pinagbigyan na po namin kayo kasi po VIP kayo"untag sakin ng Manager nitong restaurant. Muli akong napabuntong hininga bago tumayo sa kinauupuan ko. Inilibot ko ang mga mata ko sa buong lugar. Wala na ngang mga tao. Late na talaga, baka hindi na nga siya dumating kaya ng ipinangako niya. "Pasensiya kana, mukhang hindi na nga darating ang asawa ko"sabi ko saka pilit na ngumiti sa'kanya. "Okay lang po 'yon, ma'am"tugon nito. Muli ko itong nginitian bago naglakad papalabas ng establisiyemento.Nanlalambot ang tuhod ko. Gusto kong maiyak pero tinatagan ko ang sarili ko. Sobrang sama talaga ng loob ko sa'ka
ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 59:
Bawat pag galaw ng daliri ng orasan ang siyang paglukob ng mabigat sa dibdib ko.May kutob na akong hindi siya uuwi ngayon. Pero umaasa akong tutupad siya sa sinabi niya sakin kanina 'don sa hospital na uuwi siya sakin ngayong gabi. Kailangan ko lang siyang hintayin.Binalingan ko ang mga pagkaing iniluto. Mainit pa 'yon 'ng ihanda ko pero ngayon malamig na.Nahugot kuna lamang ang hininga ko. Kinuha ko ang phone ko at i-denial ang numero ni Well, pero nakapatay parin ang phone nito kanina pa.Paulit-ulit na tanong na naglalaro sa isip ko kong nasa opisina ba ngayon ang asawa ko o binabantayan niya si Fhreaya sa hospital?Gusto kong isiping nasa opisina lang siya at tambak ang trabahong inaakaso.Nagiging panatag ang kalooban ko, kapag 'yun ang iniisip ko pero kabaliktaran 'yun kapag iniisip kong nasa tabi siya ni Fhreaya sa mga oras na ito."Please, Well. Umuwi ka naman sakin, kahit ngayon lang"mahinang bulong ko.Halos mabali na ang leeg ko kakatanaw sa labas. Hindi na ako nakatiis
ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 60:
JOYCE POV"Bwesit naman oh?!"inis na sigaw ko ng tumirik ang kotse ko.Inis akong lumabas sa loob ng kotse ko at matiyagang nag-abang ng pwedeng masasakyan.Kong hindi lang talaga birthday ni Alle ngayon, hindi talaga ako pupunta!Kailangan kuna talagang bumili ng panibagong kotse para may service ako. Pero paano? Hindi pa nga nakakabangon ang coffee shop ko.Ipinaypay ko ang kamay ko sa mukha na pawisan."Ano ba 'yan!"singhal ko.Tanghaling tapat naman kasi kaya sobrang init. Wala pa namang maski isang sasakyan ang napapadaan sa pwesto ko.Napangiti ako ng matanaw ang Toyota Land Crusier na dadaan dito sa pwesto ko. Mukhang bigatin ang may-ari ng sasakyan na 'yon. Five million, six hundred eighty seven thousand pesos ang exact amount ng Toyota Land Crusier. Siguro mabibili ko 'yon kapag umabot na ako ng sixty years old.Binalingan ko ang kawawang kotse ko. Kong sa tao...uugod-ugod na.Paparahin kuna sana ang paparating na sasakyan pero huminto kaagad ito sa tapat ko. Sobrang saya ko
Bab terbaru
- ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 142:CEO SON:RUSSELL
- ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 141:CEO SON:RUSSELL
- ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 140:CEO SON:RUSSELL
- ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 139:CEO SON:RUSSELL
- ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 138:CEO SON:RUSSELL
- ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 137:MONTEFALCO's SON:MORRIS
- ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 135:Special Chapter[MONTEFALCO's SON:RUSSELL]
- ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 134:Special Chapter[MONTEFALCO's SON:MORRIS]
- ONE NIGHT STAND WITH THE CEO CHAPTER 133:MONTEFALCO's SON:MORRIS
