Kabanata 28

"Mama! Mama!"

Nang imulat ko ang mga mata ko ay natanaw ko ang anak 'kong patalbog-talbog sa kama. Hindi ko pa maaninag ang ilaw sa labas. Madilim pa sa buong kwarto at tanging lamp shade lang ang nagbibigay ng ilaw sa amin.

Ang aga-aga pa! Anong oras na ba?

"Alu, stop that! Mama is still sleepy!"

Biyernes na ngayon at may pasok pa ako mamaya. Ayaw 'kong pumasok nang puyat at pagod.

My next days went fine. I am thankful that I have not seen Lazarus since that day. Mabuti naman. Siguro ay naging epektibo ang pagdedeny ko at pagdededma sa mga pangungulit niya.

I rubbed the blanket over my face and turned to lie down. Alu still didn't stop, he's now at the top of my head, jumping.

"Mama! Mama! Wake up! Mama!"

"Alu, stop that and just sleep! Mama has work later, please!"

Natigil naman ito at kahit medyo hirap pa ako sa pagmulat ng mata dahil sa antok, nakita ko ang pagsimangot nito. Yumakap ito sa akin at siniksik ang mukha sa leeg ko.

"I'm sorry, Mama. Alu is just hungry. Alu wants