CHAPTER 12

" Okay ka lang? " tanong ni Terrence saakin saka ako inabutan ng bottle of water. Agad ko naman iyong tinaggap at binuksan ang takip para inumin ang tubig. Gutom na ako at puro tubig na ang laman ng sikmura ko. Alam kong ganoon rin ang mga kasama ko pero kailangan naming mag tiis pa nang kaunti dahil malapit na naming marating 'yong village na sadya namin.

Maliwanag na ngunit natatakpan pa rin ng makakapal na hamog ang kakahuyan sa paligid. Ala sais nang umaga noong makarating kami saaming destinasyon at mga nasa isang oras na rin ang nakakalipas simula noong kami ay umakyat sa kabundukan para tumungo mismo sa village kung saan naninirahan ang ilang mga tao na siyang magiging subject namin para sa documentary film. Matarik ang daan kaya kailangang doble ingat kami sa bawat paghakbang na ginagawa namin. Iyong van na aming sinasakyan ay hindi na puwedeng iakyat sa taas kaya wala kaming choice kundi bitbitin 'yong ilan sa aming mga kagamitan.

" Malapit na ba tayo? Ang sakit na ng mga bin