Share
Chapter 24
Lilly’s POV
“Rose!” Nagulat ako dahil nakita ko si Rose dito sa loob ng cubicle. “You reek of alcohol, how much did you drink for you to be in this state?” Ani ko habang inilalabas ko siya pero napaupo lang ito agad sa bowl.
“Ano ka ba, lot ka sa management pag-nakita ka ng ganito! Hindi mo baa lam na bawal ‘yan?”
“Bakit ka pumasok ng lasing?” Tanong ko sa kanya pero tulog na ito, napabuntong hininga pa ako nang humilik ito.
“Anong nangyayari diyan?” Napatingin ako sa pinto ng women’s cr nang sumilip doon si Mang Ricardo.
“Pambihira ka naman Rose second day mo pa lang ngayon ganyan na ang ginawa mo. Umuwi ka na muna at sasabihin ko na lang na may sakit ka, doon ka dumaan sa basement.” Matapos pagsbihan ni Mang Ricardo si Rose ay umuwi na ito, bago pa siya maabutan ng ibang mga empleyado.
Sadyang mabait na tao talaga si Mang Ricardo kaya
Kaugnay na kabanata
Oh My Dog! Chapter 25
Sasha’s POV“Thank you sa pagsundo babe!” Hahalik sana ako kay Tisoy pero nadismaya ako nang umiwas ito, abala ito sa pagtanggal ng motor gear niya.“What do you like for dinner?” I asked him.“Ano ba pati ba naman yan iaasa mo sa akin? Wala ka bang sariling desisyon?” Hindi na ako nagugulat sa pagsigaw ni Tisoy. Palagi naman niya iyong ginagawa sa akin. He would always get angry at me for little things. Pero naiintindihan ko naman dahil pagod ito sa trabaho tapos sinundo niya pa ako kanina.“Okay I’ll just see what I can cook.” Sabi ko dinala ko na din yung bag niya at iniwan na siya sa garage. Ginamit ko na ang ipon ko sa pagpapaayos ng bahay, dati ay studio type lang ito ngayon nakapag-pagawa na kami ng second floor.Inilapag ko yung bag namin sa sofa and I’m about to go to the kistchen when I heard his phone rang. Inilabas
Oh My Dog! Chapter 26
Lilly’s POV“Cherry?” Pabulong na sabi nito nang makita niya ako, naalala mo pa pala ako Tisoy!“Bakit ako ang tinatanong mo kung bakit nagbago ang isip ni Sasha? Bakit hindi mo tanungin ang sarili mo?” Napalingon ako kay Sasha, sinabi niya iyon habang tumatayo ito. Tumingin siya kay Tisoy gamit ang matalas niyang mga mata. “Hindi ka karapat-dapat para kay Sasha, ma’s masangsang ka pa sa nabubulok na basura!” She added, I know what she’s saying will trigger Tisoy to do more aggressive actions towards us but it’ll also be a way for him to realized what he have done.What he causes, what he did for their relationship[ to fall apart. It’s beyond toxicity dahil ma’s malala pa iyon doon dahil it involves physical damages.“Kung may natitira ka pang hiya at pagmamahal diyan sa puso mo, please lang lubayan mo na si Sasha. Hindi ka niya kailangan, hindi niya kailangan a
Oh My Dog! Chapter 27
Mamay’s POVAnd who is that person?”“Someone, teka okay ka na ba talaga? Walang masakit sayo ready kana umuwi?” Pag-change topic ko na bumenta naman sa kanya. Nag-alangan agad ang mukha nito nang madinig ang sinabi ko.“Bakit?May masakit pa ba sayo?” Tanong ko, nagaalala na.“Kasi pakiramdam ko hindi ko pa kayang umuwi sa bahay namin. Parang ang hirap, sobra.” Naramdaman ko agad ang pagaalinlangan at sa mga mata niya.“Gusto mo bang sa amin ka muna tumuloy? Tatlo lang naman kami ng Lolo at Lola ko sa bahay although wala akong bonggang io-offer sayo kasi hindi naman kami mayaman.“Talaga?Hindi ba nakakhiya sa grandparents mo?”“Matutuwa sila dahil may bago silang apo.” Sabi ko nang nakangiti.Lilly’s POV“Nag-aalala ka pa rin ba kay Sasha?” Tanong sa akin ni Apollo habang naglalakad kami pauwi
Oh My Dog! Chapter 28
Maymay’s POVKumusta na kaya si Lilly? Napatigil ako sa pag-momop ng sahig at ipinatong ang baba ko sa kamay ko na hawak ang mop. Napa-buntong hininga pa ako. Tatlong araw na kasing wala si Lilly, hindi rin naman kami magkita dito sa kumpanya dahil no pets allowed dito kaya hindi siya nadadala ni Ms.Sasha.Natauhan ako nang marahang sinipa ni Mang Ricardo ang mop ko, nagtataka akong napatingin sa direksyon na nginunguso niya. Nanlaki ang mga mata ko nang lumabas mula sa elevator si Sir Henry. Ito pa lang ang unang pagkakataong makikita ko siya sa personal dahil sa picture, magazine at TV ko lang siya nakikita noon.Matangkad ito at fit ang pangangatawan, kapansin pansin din sa kanya ang gold na relo niya. Nanlaki ang mga mata ko nang maalala ang pakay ko.“Good Afternoon Sir!” Bati ni Mang Ricardo . Tiningnan kong mabuti ang relo na ‘yon. Pamilyar ito sa akin, baka nga nakita ko ito sa isang limited collection ng i
Oh My Dog! Chapter 29
Maymay’s POV“Sir hindi ko po talaga kinuha ‘yan, hindi ko po alam kung paano napunta ‘yan dito. Maniwala po kayo.”“Bistado ka na and yet tumatanggi ka pa din. I do not tolerate that kind of behavior, I hate thieves. Go pack your things, you are fired!” Napanganga ako sa sinabi ni Sir Henry, sobrang bilis ng mga pangyayari. “Just be greatful na hindi na kita idedemanda, you’re such a waste of time, people like you are worthless kaya huwag kang maghangad ng mga bagay na hindi naman para sayo.”Napatingin ako sa ID ko, pangarap kong makapagtrabaho sa the marquez pero hindi ko ineexpect na ganito ang kahahantungan ko. Tumulo ang luha ko sa ID ko kaya pinunasan ko iyon bago ilagay sa bag ko. Isinara ko na ang locker ng makuha ko ang mga gamit ko. Nakapag-bihis na ako at handa nang umalis.Hindi ko alam kung sino ang nag-frame up sa akin. Sino siya at bakit niya iyon ginawa? Sa pagka
Oh My Dog! Chapter 30
Lilly's POV“Kumusta Tito! You look awful by the way!”Mukhang lutang ito at hindi nadinig ang sinabi ko. Hinubad ko ang suot kong shades."Good Morning Sir Henry." Bati kong muli sa kanya as if nothing happened. I need to be careful, I did that to make him remember that I'm still alive and kicking."Ikaw?" Nagatataka nitong tanong."Yes Dad, it's her. She's my new assitant if you have any concerns about work feel free to talk to her." Tumigil sa tabi ni Tito Henry si Christine, tiningnan ako nito mula ulo hanggang paa."You look different and yet familliar." Sabi nito bago tuluyang maglakad papasok sa office niya, yumuko ako ng bahagya bago umalis sa harap ni Tito Henry at sinundan sa loob si Christine."We're going to be busy today right?" Tanong ni Ms.Christine habang hinuhubad ang suot niyang orange coat leaving her in a plain white spaghetti tucked-in in her orange slacks matching her coat.
Oh My Dog! Chapter 31
Henry’s POVWARNING!This chapter contains violent actions that some readers may find disturbing and traumatizing. Viewers discretion is advised.“You’re a big disgrace for this family Henry!” Sigaw ni Mama sa akin, halos araw araw ko na lang nadidinig ‘yan pero hindi ako masanay-sanay. Ang sakit-sakit pa rin pakinggan. “You loose 20 Million in just 1 fucking night because of your stupid gambling addiction!”“Ikaw ang panganay pero ikaw ‘tong walang silbi! You’re such an idiot, do you know how hard it was to get that amount of money? I would understand it if you loose it for business purposes because atleast you are trying!”“Ma yung mapapanalunan ko dapat ‘dun i-invest ko sa kaibigan ko, hindi lang yun magiging dole ma, magtritriple pa ‘yon in just one month. I was blinded on how big it would
Oh My Dog! Chapter 32
Henry’s POV“No, wala pong kasalanan si Tristan.” Pag-testigo ni Lilly sa mga pulis. “He lost his mother too, he has nothing to do with the crime.” Dugtong nito sa sinabi niya bago tumingin kay Mama.“Lola I want to go home.” Tumango naman si Mama at kinausap ang mga pulis na tama na at hindi iyon maganda para sa menor de edad.“You have to throw away that brat,” Sabi ko kay Mama. “If you don’t, I’ll kill her too.” Nakita ko sa rearview mirror na tiningnan ako ni Mama ng masama. I know she felt like a hostage right now. If she was just a little nicer to me baka hindi ko ‘to ginagawa ngayon. It’s been two months since dinala namin si Lilly sa orphanage na sinusoportahan ng pamilya namin. Kagustuhan iyon ni Mama na ipasok siya ‘dun because she needs psychological treatment. She don’t want Lilly to be in
Pinakabagong kabanata
