DROWN

Vreihya's P.O.V

Hiyang-hiya ako ngayon na humarap at magpakita kay Mino na alam kong nasa likuran ko lang. Tila gusto ko na lamang bumuka ang lupa at magpakain nang buo. Buong akala ko kanina ay isa lamang siya sa mga ilusyon ng diwata.

Hindi ko alam pero parang gusto ko na lamang maglupasay at mamato ng kung ano-ano habang tila nag-iinit nang husto ang aking pisngi. Matindi na ang kaba at pamumula ng aking pisngi dahil sa nangyari at pakiramdam ko ay napakaliit ng lugar na ito para sa aming dalawa.

Gusto ko magtatakbo upang hindi ko muna siya makita o maramdaman. Dyosang kataas-taasan, kunin niyo na ako pakiusap. Hiyang-hiya na ako sa aking pinaggagagawa kanina. Ngayon lamang ako nahiya nang ganito sa buong buhay ko.

Mas lalo pang nagwala nang husto ang aking dibdib at nanghina ang aking tuhod dahil sa narinig ko ang malalim niyang paghinga na tila pa niyayanig ang pagkatao ko dahil sa nangyari kanina. Utang na loob gusto ko na talagang magtatakbo! Naiiyak na ako!

Agad akong napating