Pag-uwi ko ng bahay. Hindi ako mapakali dahil sa nangyari. Kahapon, nanaginip lang ako tungkol sa kanya. Ngayon, abot kamay ko na siya kanina. Sumigaw ako sa loob ng kwarto ko dahil sa kilig. Putek! Ang gwapo niya talaga. Rawr. Pag ako trinigger niya. Papatulan ko talaga siya. Kaya wag lang siya magkakamaling hamunin ako. Lalabanan ko talaga siya.“Puntahan mo nga ang ate mo sa kwarto niya. 'Bat sumigaw 'yun bigla.” Utos ni mama sa kapatid ko.“Opo, ma.” Sagot naman ng kapatid ko. Habang hindi ako mapakali dahil sa kilig na nararamdaman ay may biglang kumatok sa pintoan."Ate?""Oh, bakit?" Sagot ko agad. Nagulat ako kaya napahinto ako sa ginagawa kong pag-gulong sa kama."'Bat ka raw sumigaw tanong ni mama!""Ahhh, wala. May ipis lang kasi rito sa kwarto ko. Pero okay na," pagdadahilan ko.Narinig pala nila mama ang sigaw ko mula rito sa kwarto hanggang sa ibaba. Sobrang lakas siguro ng sigaw ko, kasing lakas ng kagwapohan niya. Makakasakay pa kaya ako sa kotse niya? Mag
Fil Am's P.O.V.Habang nasa canteen kami.Oo, may kasama ako. Si Calvin. Kaibigan ko na siya simula nung dumating kami dito sa Pilipinas. Tumira kami ng nanay ko sa Digos City, Davao del Sur, Mindanao. Hindi ko alam kung anong exact name location namin at hindi ko rin alam kung anong name ng lugar namin ngayon. Basta ang alam ko na sa Digos kami ngayon nakatira. Hinihintay ko ngayon si Calvin na makabalik dito sa table namin.Nag-order kasi siya ng pagkain namin. Hindi ko alam kung bakit sobrang tagal niya. Nilingun ko kung saan siya ngayon nakatayo. Kaya pala ang tagal niya dahil may kausap siyang babae. Wait...Parang nakita ko na ang babaeng 'yun, ah.“Ohhh”What a small campus para hanggang dito makikita ko siya. That girl was so funny. 'Haha'. I'm no doubt kung bakit natagalan si Calvin sa pakikipag-usap sa babaeng 'yun. She's so funny. I'll make myself busy na lang while I'm waiting him.I grabbed my phone and watched some videos of Kyo Quijano. He is a vlogger in the Philippine
Ngayon ay nakasakay na ako sa car ni Fil ‘Am, ay este, Cyrus pala. Ang bait naman pala talaga niya. Napaka gentleman niyang klase na lalaki. Swerte siguro ng babaeng mapapangasawa niya."So, tell me about you." Bigla niyang sabi."H-hah?" Nataranta ako sa bigla niyang tanong."Kuwentohan mo ako tungkol sayo." Paglilinaw niya."B-bakit?"Ay, hindi pala. Katangahang sagot kong sagot pala. Bakit ko yun sinabi? Tanga ko talaga. Syempre, dumidiskarte na ang lalaki. Tssskk..."Ang ibig kong sabihin. Oo, oo naman." Pagbawi sa katangahan ko. Then he smiles at nag-umpisa na akong magkwento tungkol sa buhay ko."Okay. Ahmmm... dalawa kaming magkakapatid at puro kami babae. Ako ang panganay. Hindi kami mayaman at hindi rin kami mahirap. Average lang. My mother is a housewife at papa ko naman ay isang master two sa isang fishing boat, sa Gensan." Lunok ng laway."Ikaw naman Cyrus!"Lumingon siya sa akin at bumalik agad sa pagmamaniho. "Ahmmm... I am the only one, son. My father is a romanian and
Ang saya ko ngayon dahil nakauwi na si papa. Pero nakakapagtaka lang. Bakit biglaan ata ang pag-uwi ni papa. Ang alam ko kasi, tuwing December lang sila umuuwi. Pero ang mahalag nandito na si papa. Makakasama na namin siya ulit. Kaya binilisan ko na ang pagpapalit ng damit upang matulungan ko pa si mama na e-prepare yung paboritong ulam ni papa na chorizong pancit."Bret, tawagan mo nga ang kapatid mo. Bakit hindi pa siya nakakauwi hanggang ngayon. Baka dumating na yung papa mo at wala pa siya. Baka magalit 'yun." Utos ni mama habang inaayos ko ang lamesa."Sige na." Dugtong pa niya.Kaya hindi ko na lang tinapus ang ginagawa ko at bumalik ako sa kwarto para kunin ang cellphone ko. Saan ba kasi yung kapatid ko at hindi pa siya nakakauwi.*DialingOut of coverage area raw. Hah? Bat di ko siya makontak. Ang pumasok agad sa isip ko ay kung baka napahamak na yung kapatid ko. Kalat pa naman ang balitang may ng re-rape sa kabaling barangay. Baka na pano na 'yun. Kailangan kong sa
Kaya pala umuwi si papa ng mas maaga marahil sa nakakuha sila ng maraming malalaking isda. Kaya pinauwi na sila dahil lampas na sa net worth ang kuha nila. Masaya naman ako na nakauwi na rin si papa. Makakasama na namin siya sa pasko. At may makakasama na rin si mama dito sa bahay kapag papasok kami sa school.Naaawa kasi kami kay mama pag-umalis na kami ng bahay. Wala siyang kausap at katuwang sa gawaing bahay. At least ngayon, may kasama na siya. Si papa pa.Naghuhugas ako ngayon ng pinggan dahil nag request yung kapatid ko na, ako muna maghuhugas dahil may gagawin pa raw siyang project at bukas na ang submisyon nito. Sila mama at papa naman ay nasa kwarto na, pinahinga muna namin si papa dahil pagod siya sa byahe. Pagkatapos ko dito, pupunta na ako sa kwarto para magpahinga na din."Nak, malapit ka na bang matapus diyan?" Wika ni mama palabas galing sa kwarto nila ni papa."Ma." Sagot ko sabay tingin sa kaniya at bumalik sa paghuhugas."Malapit na po. Wag na kayong mag-alala. Bumali
I was 7 years old when my father left us. He filed a divorce noong nasa Florida pa kami. My mother is a Filipina and my father are an American. Noong nagdivorce ang mga magulang ko. My mother decided to go here in the Philippines.Life here wasn't so easy. Naghanap ng kahit anong trabaho si mama at lahat ng puwede niyang pasokan, pinapasok niya. Most of the time, naaawa na ako kay mommy ko.Kaya naghanap ako ng trabaho after I graduated senior high school. Maswerte naman akong nakapasok sa isang club dito sa Davao at dun ko nakilala si Calvin. Siya ang naging kaibigan ko sa trabaho. Sabay kami umuuwi at pati na rin sa pagpasok. Pareho kaming waitress.Until one day, sinama ko si mama sa pinagtratrabahoan ko para makita at malaman niya kung saan ako pupuntahan kung sakaling may kailangan siya sa akin while I'm working. Pinakilala ko siya sa boss kong chinese. Hindi ko alam na pinopormahan pala ng boss ko si mama. Nalaman ko na lang na, sila na. After nung birthday ko Last year.
"Bro! Kanina ka pa ba naghihintay?" Tanong ko kay Calvin na ngayo'y nakatayo sa labas ng gate nila habang binubuksan niya ang gate. Habang ako nama'y nasa loob ng sasakyan."Hindi naman. Tamang timing ka lang." Sagot niya habang papalapit sa akin."Ano? Tara!" Pag-aaya ko."Sandali lang. Kukunin ko muna phone ko sa loob." Sabi niya sabay alis.Ilang minuto lang at nakabalik agad siya. Magkatabi kami at nasa front sit siya umupo. Napansin ko agad ang suot niyang pang itaas. Bigay kong puting T-Shirt nung birthday niya. Nang makarating kami sa bahay. Pumunta kami sa gilid ng pool at nag-usap tungkol sa plano ko para kay Bretta."Bro, ano ba kasing problema mo at bakit bigla ka atang umiiwas kay Bret? Alam mo naman siguro na nasasaktan na yata yung tao." Pagtatakang tanong ni Calvin.Hindi ako makasagot ng diretso. Hindi ko rin alam kung paano ko sasabihin kay Calvin yun
Ilang buwan ang lumipas at matatapus na rin ang unang isang taon ko sa college. Makakawala na rin ako sa stress at sa mga monster kong professors.*PlokBiglang tumunog ang phone ko habang nasa loob ako ng comfort room. Naliligo kasi ako ngayon dahil may lakad kami ni Cyrus.Hindi ko tuloy nasasagot ang tawag niya. Kaya nagmamadali na akong magsabon at magshampoo para masagot ko na mga tawag niya. Mga ilang tawag na niya 'yun, eh."Bretta!" Malakas na tawag ni mama."Po?" Sagot ko naman ng pasigaw din."Kanina pa yang phone mo. May tumatawag.""Opo, naliligo pa ako ma.”Nang matapus na akong maligo. Agad akong nagtapis at tiningnan kung sino ang tumatawag. Excited ako at kinikilig dahil excited na siguro si Cyrus sa date namin.Pagtingin ko sa phone ko. Napalitan ang pagka-excited at saya ko ng makita kong ibang