CHAPTER 18"Hello!" Padabog kong sagot sa kabilang linya. I know that it's a bit inappropriate—not just a bit, it is indeed inappropriate, pero kasi ang aga-aga pa nitong nambubulabog sa akin. Like, it's just five flipping thirty in the morning for God's sake! I need a lot of break from all this things that are happening! I heard a guy chuckled from the other line. I frowned. Who the hell is this? Tiningnan ko ang aking screen, ngunit napakunot ang noo ko nang makitang unknown number ang tumatawag.Who the hell? I cut it off even before the person on the other line can speak. I'm not in the mood to speak with a stranger today. Nilingon ko si Luke na mahimbing pa rin ang tulog habang nakayakap sa hotdog pillow niya. I smiled, bumalik ako sa pagkakahiga at niyakap ang anak ko pero muli na namang tumunog ang aking cellphone.Mabilis ko itong kinuha at naiinis na bumangon mula sa kama. Tumayo ako at naka-paang lumabas papunta sa veranda ng kwarto at isinara kaagad ang glass door nang m
CHAPTER 19Napag-desisyonan naming lumabas muna ng sasakyan upang kumain bago niya ako hinatid pauwi.We were both silent while inside the car. I licked my lower lip before sighing.I never expected us to be like this. I mean, hindi ko alam kung anong tawag sa relasyon na 'to, o kung relasyon ba kung matatawag ito. We aren't committed to each other, we just clicked. I mean, he is being extra possessive like we are in some kind of relationship. So, I don't really know if he really mean his actions or what, because it seems to me like he's all used to this kind of thing. Being casual and all, at kapag naka-isa na, wala na. Naka-isa? The hell? Where on earth did I got that? I frowned.It's not like thag I would engage myself into that kind of activity again. I did that once and Luke is both a blessing and a lesson for me. Hindi na ako ulit papasok sa ganoong relasyon. Hindi ko lang talaga alam kung bakit nahihirapan akong pigilan siya sa tuwing hinahalikan at hinahawakan niya ako. It is
Warning! Not suitable for ages 17 and below. But, since you're a curious rat and still read it anyway, then, READ AT YOUR OWN RISK!!!CHAPTER 20: seatBELTMabilis ko siyang itinulak sa dibdib ngunit hindi ito natinag. Mas lalo lang yatang nag-init ang aking pisngi dahil sa pagka-hawak ko sa matigas niyang dibdib. Sinamaan ko ito ng tingin. "BALIW KA NA!"He smirked at me, moving one step forward. Halos lumiyad na ako sa kaniyang lamesa dahil sa sobrang lapit niya. I shivered when he held my bare waist with both of his hands. "I'm a doctor, baby, I can't be crazy."Napakagat ako ng labi. I almost forgot that he's also a doctor. A doctor who prefers to stay inside his building just to piss me off. I scratched my nose and slightly wrinkled it while looking at him. "Oh yeah. I almost forgot that you're a doctor too. E bakit hindi ka naka-duty ha? Doctors should always be busy. Why are you here then, instead of taking care of your patients?" I stopped myself from rolling my eyes. "I ow
Nagising ako na nasa sa isang malambot na kama. Hindi pamilyar sa akin ang kwartong kinaroroonan ko kaya mabilis akong napaupo dito. Kinapa ko ang aking katawan and I was more surprised to see that I wasn't wearing anything inside expect for the white long sleeve na nasa kalahati lang ng aking hita. Nanlaki ang mata ko at pilit na inalala kung anong nangyari.I immediately covered my mouth when I remembered what happened between me and Niclaus. What the fuck? What the actual fuck? Did we really fucking did it? Kumabog ang dibdib ko sa hindi malamang kadahilanan. Mauulit na naman ba? Agad akong napahiga sa kama at mabilis na ibinalot ang sarili sa kumot nang marinig ang pagbukas ng pintuan sa kwarto. I pretend to be asleep. Pinakiramdaman ko ang kaniyang yabag na papunta sa kama. "Baby?" I shivered at his endearment. My toes curled when I felt him sat on the bed. What the hell? I am too excited for this asshole. He found my waist despite of the blanket that's covering me. He car
CHAPTER 22"Okay. We'll be early tomorrow. Yes, Clar. Tell Fia about it too. Okay, bye." Ibinaba ko ang aking cellphone pagkatapos ay naupo na sa gilid ng kama. Hinihilot ko ang aking noo nang biglang mag-ring na naman ang aking cellphone. Tiningnan ko ito at nang makitang si Niclaus ang tumatawag ay agad ko itong pinatay. I bit my lower lip. Pang-ilang beses na ba siyang tumawag, at sa ilang beses na iyon ay hindi ko siya sinagot. Wala akong sinasagot sa mg tawag niya. I just don't know what to say.I've been avoiding him after what happened. I don't know how to face him after that. O mas tamang sabihin na ayaw ko na ulit na mangyari 'yon kaya iniiwasan ko siya. Hindi na nga ako lumalabas ng bahay sa kakaiwas sa kaniya. Ayaw ko na ulit mahulog sa patibong ng lalaking 'yon. Muli akong nagngitngit sa galit nang maalala kung ano ang nakita ko kahapon. Kalat na kalat sa SocMed kaya imposibleng hindi ko makita. It was a picture of him and Carlie Vedad, magkasama sa isang restaurant. Hin
CHAPTER 23The next day ay maaga akong nagising dahil maaga din ang flight na binook ni Claire sa amin. If you could remember her, she's my Personal Assistant and my stylists too. Since Mom and Dad already know that I am going back to US for some matters, and that's because of my job, they didn't have a say on it. But I know that they were silently happy about it, because that's what they want me to do from the start. Hinatid pa kaming mag-ina ni Mommy at Daddy sa airport. I was glad that hindi pa masyadong crowded ang airport. Mas inagahan talaga namin ang magpunta dahil baka makatunog ang media, mahirap na. "Mommy? Why are we leaving?" Nakakunot ang noong tanong ni Luke. I smiled at him before kissing his forehead. "I have work, babe. Did you forgot about that?" "Oh...I thought we are leaving because Dad is pissing you off," I lost my smile. "Dad?""Daddy Niclaus. He told me to call him that, and I should only call him that. He said, I shouldn't call anyone else Dad because he
CHAPTER 24"Pagkatapos mo kaming ihatid, umalis ka na. You don't have to stay." Ani ko habang nakatingin sa labas ng bintana. Napilitan nalang akong sumakay sa kotse niya nang tumawag sa akin si Clar at sinabing hindi niya daw ako masusundo dahil may importante siyang ginagawa. I told her na ang service van nalang mismo ang pumunta dito, pero sabi niya ay nasiraan daw. Naisip ko tuloy, hindi kaya magka-kontsaba ang dalawang 'to? Tch. Narinig ko ang malakas na buntong-hininga niya."Son? Do you want Daddy to go home after sending both of you to Mommy's work?" Napakunot ang noo ko habang nakatitig pa rin sa labas ng bintana. I refuse to look at him dahil ayaw kong dalhin na naman ako ng pantasya ko kung saan saan. These past few days, hindi ko na talaga nagugustuhan ang nagiging takbo ng utak ko, maging ang sarili kong mga aksyon sa tuwing nandiyan siya. "What? Why? You should come with us Daddy. We'll both protect Mommy from boys," Napangiwi ako sa tinuran ng aking anak. Really, Luka
CHAPTER 25When the team finally wrapped up for the morning, agad akong pumasok sa dressing room upang magbihis. Niclaus and Luke is already waiting outside at kanina pa nagrereklamo si Luke na nagugutom na daw siya. I told him kanina na kainin na muna ang pagkaing nilagay niya sa kaniyang lunch box but he just pouted and said no. Hihintayin nalang daw ako nitong matapos kaya ngayon ay nagmamadali ako sa pagbibihis. Nang makapagbihis ay agad ko nang kinuha ang aking shoulder bag at inilagay sa balikat bago tuluyang lumabas. When I was out, I saw Niclaus talking to my son like he was comforting him or something. Mukhang gutom na gutom na yata talaga ang maliit na ito. "Let's go," Tumayo kaagad si Niclaus habang karga si Luke. "Luke come here. Dad might be already tired. Let me carry you," "No, Mommy." ani nito bago ibinaon ang mukha sa leeg ni Niclaus. Sasawayin ko na sana nang pigilan ako ni Niclaus sa pamamagitan ng paghapit sa aking baywang. Hinaplos niya ito bago ako nginitian.