Chapter 25

      Nakalutang sa hangin ang isipan ni Seojun noong mga oras na iyon dahil sa sobrang pag-aalala. Kasalukuyan siyang nagbabantay sa emergeny room ng Seoul University Hospital habang pinaidlip niya sandali sa isang maliit na silya si Eclaire upang makapagpahinga ang kaniyang anak kahit paano. Nakatayo naman siya habang nakasandig sa pader ang kaniyang likod, nakatingin sa ina na mahimbing na natutulog sa kama nito.

       Alas-nueve na ng gabi. Ang kinain lang nilang mag-anak ay instant noodles at sandwiches mula sa plastic bag ni Eclaire. Kung tutuusin, masuwerte talaga ang kaniyang anak dahil nabigyan ito ng libreng pagkain ng estranghera. Malamang, hindi sila makakakain ng kahit ano kung wala iyon. Pero ang gumugulo sa isipan niya noong mga oras na iyon ay ang katotohanan na nasa bingit na ng kamatayan ang kaniyang ina ngunit wala siyang ma