Chapter XVIII: Suspicious

It is the next day yet I’m still struck by what Dave said. Bakit parang kilalang-kila nya ako? Parang mas kilala nya pa nga ako kaysa sa sarili ko. Bumangon ko sa kama at dumiretso sa banyo para mag hilamos at mag sipilyo. I don’t want to believe Dave that I’m the one causing Dwight to change. Changing someone is bad. I don’t want to be the reason why someone goes out of their league.

Matapos kong maghilamos at magsipilyo ay lumabas ako ng kwarto para tanawin ang langit. So blue and clear. Ilang minuto ko ring pinagmasdan ang langit. Natauhan lang ako ng biglang may kumatok sa pinto ng suite ko. Sinilip ko kung sinong nasa labas mula sa peeping hole. May hotel crew na may dalang tray ng agahan. PPinagbuksan ko ito ng pinto.

“Good morning po, Ma’am. Ito po ay request mula sa isang guest na padalhan kayo ng agahan,” sabi nito habang inihahanda ang agahan sa lamesa. Sino namang mag uutos na padalhan ako ng almusal? I quickly dialed Kuya’s phone number.Luckily he’s awake.

“Hmmm?” he in