KABANATA 14“Hindi ka talaga marunong madala at talagang tumakas ka pa?!” galit niyang sabi habang magka-ekis ang mga braso nito.“Magpapaliwanag ako, Lucas. Hinatid niya lang ako dahil nahilo ako sa daan habang naghihintay ng taxi,” sabi ko. “Malandi ka talaga at matanda pala talaga ang gusto mo? Kaya pala pati si Dad inaakit mong hayop ka!” pasigaw niyang sabi. Sa mga oras na ito mas dama ko ang takot kumpara noon, dahil base sa itsura ni Lucas halatang hindi niya ako bubuhayin sa galit na mayroon siya. Gusto kong bumalik sa kotse ng mamang naghatid sabakin para tumakas, pero nang lingunin ko ang kotse niya ay tuluyan na siyang nakaalis. “You didn’t follow my instructions, Erem, kaya magdusa ka ngayon sa gagawin ko sa iyong babae ka!” galit na sabi ni Lucas hanggang sa tuluyan na niya akong hinila sa buhok papasok ng bahay. “Ahhh! Lucas nasasaktan ako!” pasigaw kong daing dahil mula sa pintuan papasok sa sala ng bahay ay hila ako sa buhok ni Lucas.“I don’t fucking care, Erem!
KABANATA 15LUCAS SANDOVAL’S POVI’m a man who wanted my life to be simple. I’m studying so hard because I want to get my grandfather’s business that I’ve wanted for so long. I’m a easy go lucky guy and I want to get everything on my own way.I always make sure na lahat ng gagawin ko ay tama at maayos. Kilala ang pamilya namin dahil isang magaling at mahusay na abogado at doctor ang mga magulang ko.Sa mata ng mga taong nakakasalamuha ko araw-araw ay taliwas ang pagkakakilala nila sa pagkakakilala ko sa sarili ko. I love drinking, partying and especially hooking up with different girls. I’m not saint at all I like giving myself a thrill— and also doing wild things, bagay na hindi kayang baguhin at alisin sa akin ng mga magulang ko. Doon ako masaya kaya hindi nila ako kayang pigilan. Isa pa, ginagawa ko naman lahat ng gusto nila kaya dapat ay hayaan din nila ako sa gusto ko.They always want me to be perfect. I’m known as the best guy in our university, not just because of our family
KABANATA 16I feel like my world has stopped when I heard what the doctor said.The baby is gone and it’s all my fault!I killed Erem’s baby! Hindi ko alam kung paano ko ipaliliwanag sa kaniya na wala na ang baby sa tiyan niya. Hindi ko ginusto ang lahat at nadala lang ako ng sobrang galit ko kaya nangyari lahat ng iyon. Pabagsak akong naupo sa isang upuan dito sa waiting area matapos na marinig ang balita ng doktor na kaagad rin namang umalis. I really don’t know how to react after hearing what the doctor said pero isa lang ang nasa isip ko, Erem will surely blame me for what happened. “What did you do, Lucas? What did you do to your wife?!” naputol ang pagiging tulala ko ng marinig ang malakas na sigaw ni Dad. Kitang kita ko ang galit sa mga mata niya at sobrang pagkadismaya sa nangyari. “Binugbog mo ba ang asawa mo kahit na buntis siya? Answer me, Lucas!” galit na tanong muli ni Dad ‘tsaka ako mabilis na kinuwelyuhan.“I hurt her… Sinaktan ko siya dahil sa sobrang galit ko. Sum
KABANATA 17Two days had passed at hanggang ngayon, wala pa ring malay si Erem and according to her doctor, dahil daw sa bugbog na natamo niya ng ilang beses kaya hanggang ngayon ay hindi pa siya gumigising.Sa dalawang araw na nagdaan ay hindi ako umalis ng ospital kaya naman hinatiran lang ako ni Mommy ng ilang gamit. Bukod kasi sa ayaw kong umalis hangga't hindi nagigising si Erem, hindi rin nawawalan ng mga taga-media sa labas ng ospital.Nagtataka ako dahil sabi ni Mommy na siya na ang bahala sa mga iyon, pero dalawang araw na ang lumipas, mukhang hindi pa patay ang issue tungkol sa pagkaka-ospital ni Erem."Good morning, Mr. Sandoval," pukaw ng doctor sa atensyon ko na hindi ko namalayang nandito pala sa loob ng kuwarto."Good morning, Doc," walang emosyon kong tugon sa kaniya."I'm just here to tell you something about Mrs. Sandoval's relative. Nakarating sa kaniya ang nangyari and he wants to file a case against you... I am the one telling you this because he asked me to deliv
KABANATA 18Umuwi ako tulad ng gustong mangyari ni Erem, kahit pa may mga taga-media na humahabol sa akin. Talagang gusto nilang malaman kung bakit na-ospital ang asawa ko para lang hanapan ako ng butas na ikasisira ng mga magulang ko. I can’t blame them. Mula pa man kasi noon, ako na ang sakit sa ulo ng mga magulang ko at madalas na nagdadala ng problema na puwedeng ikasira ng magandang reputasyon na itinayo nila. I ignored them and went home. Umuwi ako hindi para iwasan si Erem kung hindi para hayaan muna siyang mapag-isa at nang sa ganoon ay kumalma siya. I also let myself to calm down dahil hindi ako makapag-isip ng tama at maayos habang nakikita kong nag-hi-hysterical si Erem. Kasalanan ko ang lahat. Alam ko at sobra akong nagsisi na huli ko nang nakita na sobra na pala ang mga nagawa ko sa kaniya.Maaring wala na ang baby sa sinapupunan niya na sinasabi niyang anak ko, pero hindi ko magawang maniwala dahil natatakot akong tanggapin na ako ang naging dahilan para mawala siya.
KABANATA 19I tried to find Erem pero bigo akong malaman kung nasaan siya. Siguro ay sadyang ayaw niya na talagang magpakita pa sa akin. I can’t blame her dahil kung ako ang nasa sitwasyon niya, lalayo rin ako at sisiguruhing hindi ako mahahanap ng kahit na sino. I became so stressed on finding where Erem is at halos gabi-gabi akong hindi makatulog, dahil pakiramdam ko ay naririnig ko ang boses ni Erem na umiiyak at nakikiusap sa akin na tigilan na ang pananakit sa kaniya. Naging karamay ko ang alak para makalimutan ang tungkol sa kaniya at para na rin hindi ko marinig ang iyak niya na halos sumisira sa matino kong pag-iisip. Natatawa na nga lang ako sa sarili ko dahil kahit alam kong wala naman siya sa bahay naming dalawa ay nagawa kong matakot dahil sa pag-iyak niyang paulit-ulit ko na naririnig sa isip ko. Naging takas ko na lang din ang paglalasing upang matigil na ang pagsisi ko sa sarili ko tungkol sa batang nawala sa sinapupunan ni Erem.Nakasuhan ako nang hindi ko kilalang
KABANATA 20EREM BLYTHE VALDERAMA’S POV“So are you ready to face him now?” tanong sa akin ni Dad na nakatayo sa hamba ng pintuan habang abala ako sa pag-iimpake ng mga gamit.“Of course, Dad! It’s been five years kaya ready na ako, it’s business kaya walang problema sa akin. At isa pa, miss ko na ang Pilipinas,” nakangiti kong tugon sa kaniya.“Hindi mo kailangang gawin ito Erem kung napipilitan ka lang,” sambit niya pang muli kaya naman itinigil ko ang ginagawa at humarap sa kaniya.“Dad, how many times do I have to tell you na ayos lang? Isa pa, ako ang may gusto na umuwi ng Pilipinas. Ako ang may gusto na mag-take over sa business because I want you to take a rest for a while… Kung iniisip mo ay ang pagkikita naming dalawa, trust me, naka-move on na ako at hindi na ako takot sa kaniya,” seryoso kong sabi pagkatapos ay binigyan siya ng matamis na ngiti.“You can’t blame me. Ayaw ko lang kasing masaktan ka na naman ng lalaking iyon!” may bahid ng galit sa boses niyang sabi, bagay na
KABANATA 21“Have a sit, Mr. Sandoval,” I said while smiling to the man who is in front of me right now.Pansin ko ang mga tingin niyang tila sinusuri ang kabuuan ko. Maaring sa mga oras na ito ay hindi siya makapaniwalang magkakaharap kaming dalawa ngayon matapos ang ilang taon.“So, you are here for?” pagsisimula kong sabi habang hindi nakatingin sakanya. “I’m here to have a partnership with Valderama Hoteliere, and since you are the CEO, I guess papayag ka?” kumbinsido niyang saad muli dahilan para mag-angat ako ng tingin at taasan ko siya ng kilay. Sandaling namutawi ang katahikan sa pagitan naming dalawa dahil hindi ako makapaniwala sa ipinapakita niyang kayabangan ngayon, kaya naman bago pa ako ma-suffocate sa presensiya niya ay nagsalita na ako ulit. “Don’t you think you are being overconfident, Mr. Sandoval? How can you be so sure na papayag ako sa partnership na gusto mo? Is your company even good to have your guts to say that? Baka naman mamaya e bumagsak kami, dahil sa p