Chapter 6
Clayton Pov"Mr. Perkin, Mr. Perkin wake up, we're here." Nagising ako dahil sa pagtawag sa akin ni Alfonso na kanang kamay ni Lorcan na driver ko ngayon. Ibinuka ko ang isang mata ko at napahikab. Bumangon ako mula sa pagkakahilig ko at nagflex ng buto sa kamay."Anong oras na po?" Tanong ko kay Alfonso.Tumingin siya sa bisig niya bago sumagot sa akin. "3:20 PM." Mga dalawang din pala ang byahe namin. Nakatulog nga ako sa sasakyan dahil sobrang tahimik ni Alfonso. Tsk!Nauna ng bumaba si Alfonso sa kotse at nahiya na pa ako dahil pinagbuksan niya pa ako ng pintuan. Nang makalabas ako ay bahagya akong yumuko sa kanya bilang paggalang at pasasalamat.Hamakbang ako papunta sa compartment ng sasakyan pero napatigil ako nang magsalita si Alfonso."Ako na ang magdadala ng gamit mo sa loob. Just go in." sabi niya.Tumango lang ulit ako dito.Halos lumuwa ang mata ko sa nakikita ko ngayon sa harap ko. Nasa harap lang naman ako ngayon sa tinutukoy na bahay ni Lorcan. Akalalain mo nga naman na ang tinutukoy na bahay ni Lorcan ay mansion naman pala. Sa labas pa nga ay magtatayuan na ang malalaking apat na haligi na siyang entrance ng mansion na may tatlong palapag. Sa labas ng mansion ni Lorcan ay nakikita ko ang renaissance period inspired na disenyo. Ang paligid naman ay mayroong mga halaman na kagaya sa mata ni Lorcan na puro berde rin ang nakikita kong mga halaman. Ang ground mga puro bermuda at tanging ang daanan lang ng sasakyan ang naka-semento. Tapos sa harap ng mansion ay may bilog na fountain at may tatlong angel na may turutot na siyang bumubuga ng tubig."Sir, this way." Nagulat ako na babaeng nagsalita sa gilid ko na naka-uniforms' maid. Medyo nakayuko siya sa akin pero kahit na hindi siya yumuko ay mas mataas ako sa kanya ng konti at ang buhok niya ay hanggang leeg."Oh, ah, oo." Nauutal kong saad dahil pa rin iyon sa gulat ko. Kung itong mansion na 'to ang tawag ni Lorcan ay bahay, ano nalang kaya ang tawag niya sa bahay namin kung makikita niya iyon? Siguro tatawagin niya iyong bahay ng aso.Nauna ng maglakad ang maid at sumunod ako sa kanya. Hindi ko mapigilang mapalingon-lingon sa paligid ko na bagong-bago sa mga mata ko at nakakamangha talaga. Mas lumabas tuloy ang pagiging ignorante ko. 'Yong dalawang mamalaki ang katawan na nakatayo sa labas ng pintuan ay siyang bumukas ng napakalaking pintuan ng mansion.Pagbukas ng pintuan ay sabay na bumuga ang bibig ko at bumilog ang mata ko sa nakikita ko ngayon. Sa paningin ko ay parang kumikinang ang buong paligid ko. Lahat ng makikita mo dito sa loob ay kulay ginto. Mula sa chandelier na kumukisap sa liwanag na siyang nagpapatingkad lalo sa sahig na pwede ka nang manalamin sa sobrang linis. Tapos ang hagdanan sa kabilang dako ay kulay ginto rin ang railings doon. Parang pumasok ako sa tambakan ng ginto."Kung may langaw lang sa bahay ko. Matagal ng napasukan ang bibig mo, Perkin." Napalingon ako sa likod ko kung saan si Lorcan na napakagwapo sa suot niyang puting long sleeve na nakatupi sa siko niya at nakasabit sa kamay niya ang coat niyang itim. Pero 'yong paraan niya sa pagsasalita ng tagalog, sa hindi ko malamang dahilan ay ang sexy pakinggan para sa akin.Iniling ko ang ulo ko."L-lorcan.""Aren't you tired of shaking your head." Aniya at lumapit sa akin. "Like what you see?"Tumango ako sa kanya. Sinong hindi magugustuhan ang nakikita ko ngayon?"Jhera, call Esmeralda, and Ronnie." Utos niya sa babae kanina na siyang kumausap sa akin doon sa labas.Yumuko si Jhera at umalis."Your mother hes been transfered to LCL hospital. And the day after tomorrow will be her schedule for her surgery." saysay ni Lorcan."Hmm, salamat sa lahat Lorcan.""No need to thank me. I'm just doing my part in the contract."Hindi ko alam kung nahihilo ba ako sa mga nakikita ko dito. Pero pag nagsasalita si Lorcan ay parang nagso-slow motion ang bibig niya sa paningin ko sa bawat buka at tikom ng bibig niya."Young master, pinatawag niyo raw po kami."Sabay kaming lumingon ni Lorcan nang may nagsalita sa likod namin."Oh, yes Esmeralda." Sagot ni Lorcan sa matandang babae. Walang galang din itong si Lorcan. Kita mo ng mas matanda pa sa kanya ang ginang. Humarap siya ng maayos kay Aleng Esmeralda."Esmeralda, Ronnie this is Clayton Perkin." Tapos ay iminuwestra niya ang kamay sa lalaki na may katandaan na din. Tapos doon sa babae kanina, kay Jhera."And this is Jhera... they are the person that you must need to know. If you need something just call them."Tumango ako."Hello po." Tapos ay yumuko ako sa kanila.Napaubo ako ng hulihin ni Lorcan ang kuwelyo ng tshirt ko. Napatingin ako kay Lorcan na madilim ang mukha na katingin sa akin. "Don't bow to them. They are the one who need to bow to you, not the other way around." Napaayos ako ng tindig.Bumaling ulit siya sa mga tauhan niya."From now on, he's going to stay here. Treat him like how you treat me. Am I making myself clear.""Yes, young master." Sabay-sabay nilang sabi at sabay din ang pagyuko nila."Dismiss." Maikling sabi ni Lorcan at umalis na sila."Mr. Lavoisier, where do I put Mr. Perkin's stuffs." Biglang nagsalita si Alfonso sa gilid namin. Hindi ko alam kung kailan siya nakarating doon."You already know him?" tanong sa akin ni Lorcan.Tumango ako sa kanya. Tango lang nang tango Clayton.Nakita ko ang paggalaw ng panga niya. "If I'm asking you, don't answer me with a fucking nod. If you do that again. I'll behead you."I gasped for air because of what he said."Breathe Perkin, I'm just kidding you." Bulong niya sa akin. Bigla akong napa-atras at nanghina ang tuhod ko kaya naman napakapit ako sa dibdib niya. Mabilis niya namang naagap ang bewang ko.Sino ba ang hindi manghihina sa sinabi niyang iyon. Hindi magandang biro ang sinabi niyang iyon. Gusto ko siyang suntukin dahil doon pero natakot ako dahil baka totohanin niya ang banta niya sa akin.Nang makabawi ako ay itinulak ko siya at saka huminga nang malalim."Get your stuffs and follow me." utos niya gamit ang throaty voice niya.Kinuha ko ang gamit ko at sumunod sa kanya. Napapakapit ako sa railings dahil baka madulas ako sa napaka-kintab niyang hagdanan."Double your move, Perkin.""Ah, oo L-lorcan."Nang makarating kami sa ikalawang palapag ay may apat na pintuan doon at sa kabilang direksyon din. Tapos may hagdanan na naman papuntang third floor. Sa pinakadulong pintuan ay doon ako dinala ni Lorcan. Binuksan niya iyon at pumasok siya, kaya sumunod din ako."This will be your room." Anang ni Lorcan.Ang kama na nasa gitna ay nakaharap sa pintuan at sa gilid kung saan ang pinasukan naming pintuan ay nandun ang malaking flat screen na TV. May sofa din at malaking closet na sa hula ko ay di makaka-one-forth ang dala kong damit. Sa may right side ng closet ay may pintuan din doon tapos sa left naman ay may pintuan din. Nagtataka ako kung bakit ang daming pintuan dito.Malaki ang kwarto at sa tingin ko ay isang bahayan na namin ni Mama ito. Napakalaki.Nilapag ko sa kama ang dala-dala kong bag at ang maleta na dala ko."Para saan ang pintuan na 'yan? Sa banyo ba yan?" Sabi ko sabay turo sa pintuan sa may left side ng closet."Hmm," ugong niya. "Okay, on the left was to our restroom and on the right was the door to my room." Simpleng sagot niya sa akin."I-ibig mong sabihin na pagbukas ko sa pintuan na 'yan ay kwarto mo na tapos iisa lang ang banyo natin?!" Gulat na sigaw ko."Damn it, don't raise your voice on me! And to answer your questions it's yes and yes." Manlilisik ang mata niyang nakatingin sa akin.Napakagat ako sa labi ko at napaatras hanggang sa napaupo ako sa kama sa likod ko. Anong klaseng kwarto 'to? Akala ko mayaman siya at base na rin sa nakikita ko sa baba. Pero bakit di niya afford na magpagawa ng sariling banyo. Bakit share pa kami?"Fuck it." Rinig kong mura ni Lorcan kaya inangat ko ang tingin ko sa kanya pero pag-angat ng ulo ko ay sakto naman na inilipit ni Lorcan ang mukha niya sa akin. Gamit ang isang kamay niya ay kinabig niya ang leeg ko at in-angle niya kanyang mukha sa akin at walang ano-ano'y bumagsak ang labi niya sa labi ko.Hindi ko inaasahan ang ginawa niyang iyon kaya naitungkod ko ang braso ko sa kama ng muntik na akong napahiga sa kama. Sa pangalawang pagkakataon ay nakabukas ulit ang mata ko habang pikit matang kinakain ni Lorcan ang labi ko."Damn it, open it." Mura ni Lorcan sa gitna ng paghalik niya sa akin.Akmang magsasalita ako para magtanong sa kanya kung ano ang ibig niyang sabihin na buksan. Nang ipasok niya ang dila niya sa loob ng bibig ko.Itinukod ni Lorcan ang libre niyang kamay para suportahan ang bigat niya. Sa panginginig ko ay tuluyan na akong napahiga sa kama at nasa ibabaw ko na ngayon si Lorcan na patuloy sa paghalik sa akin.Kusang pumikit ang mata ko at napakapit sa suot na long sleeve ni Lorcan. Yes, it is my second kiss and I don't know how to do it. I'm just mimicking what's Lorcan doing to mine. I tried to follow what's he's doing to my lips and mouth.Hindi ko alam kung dahil ba sa pinirmahan kong kontrata kaya hindi ko magawang itulak si Lorcan. At bukod doon, hindi rin ako nakaramdam ng disgusto sa paghalik niya sa akin. Sa katunayan ay gusto ko nga ang ginagawa niya."Uhm," napaungol ako dahil s********p na ni Lorcan ang dila ko na para bang isa iyong masarap na candy at sa pagsipsip niya ay may makukuha siyang katas doon. "L-lorcan, uhm."He sipped my lower lips before letting go. Pero hindi pa rin siya umaalis sa ibabaw ko."Don't bite your lips again." Sabi niya habang ang labi namin ay hibla lang ang pagitan.Umalis siya ibabaw ko saka tumalikod at naglakad papunta sa pintuan na konektado sa kwarto niya. Pinihit niya ang busol pero bago siya pumasok doon ay nagsalita siya."Let's practice french kissing next time, Perkin."Napapikit nalang ako dahil sa sinabi ni Lorcan saka sinilip ko ang bukol doon sa pagitan ng hita ko at nakita ko na mas lumaki iyon. I'm turned on.⚠️WARNING! Very slight mature scene below.--------------------Clayton PovIsang linggo na akong nandidito sa mansion ni Lorcan at ang huling pagkikita lang namin ay iyong araw na dumating ako dito. Pagkatapos no'ng hinalikan niya ako ay hindi ko na siya nakita at wala rin 'yong kanang kamay niya na si Alfonso. Bumaba ako saka pumunta sa napakalaki rin na dining room dito sa mansion para mag-almusal. Minsan naiisip ko na mas mabuti pa ang bahay namin na maliit dahil pakiramdam ko ay masigla pa iyon kaysa sa marangyang mansion na ito pero wala namang kabuhay-buhay. Ang tahimik. Siguro naninibago lang din ako.Halos dalawang linggo na akong hindi pumapasok sa MU dahil hindi nila ako pinapayagan. Dapat daw ay magpaalam ako kay Lorcan. Pero wala naman akong contact number ni Lorcan at nagtanong din ako sa mga maids dito wala rin silang contact number ni Lorcan. Nag-aalala ako dahil baka matigil na naman ako sa pag-aaral ko nito. Oo, naisip ko na tumigil sa pag-aaral dahil maghahanap ako
⚠️MATURE CONTENT BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.--------------------Clayton PovBuong buhay ko hindi ko kailanman natanong ang sarili ko tungkol sa kasarian ko kasi lalaki ako. 'Yon 'yong nasa isip ko. Pero sa mga nangyayari ngayon sa buhay ko. Ngayon ko lang napagtanto na niloloko ko lang ang sarili ko. Dahil sa mga nakikita ko sa kumunidad natin hindi naman talaga fully accepted ang mga LGBT. Nakikita ko kung paano sila husgahan ng mga tao kahit na wala pa naman silang ginagawa. People tend to level them low because of their gender identity. And I don't like it. If only I have enough voice and courage to at least do something for them.Noon pa man talaga ay wala na akong nagugustuhang babae. As in never kahit na isa. Gusto ko lang na kasama sila, bond with them, but beyond that wala na and also wala pa rin naman akong nagugustuhang lalaki. Not until now, I don't understand, until now, kung ano ba talaga ang nararamdaman ko para kay Lorcan. Kasi kapag nasa harapan ko siya o naiisip k
Clayton PovNang makapasok ako sa kwartong tinutuluyan ko dito ay napasandal ako sa pinto saka naghahabol ng hininga. Mariin akong napapikit sa hiya. Naiisip ko palang ang mga mukha ng mga bisita ni Lorcan nang makita nila ako ay nanghihina na ako. Hindi ko kasi mabasa ang mga ekspresyon nila at saka, jusko sa ganitong ayos pa ako. Ano na lang kaya ang iniisip nila?Mabilis akong kumuha ng tuwalya saka pumasok sa CR at naligo. Pero kahit sa pagmamadali ko ay nakahawak pa rin sa bewang ko ang isang kamay ko dahil masakit talaga. Hindi ko alam kong ilang beses ipinasok ni Lorcan ang batuta niya sa akin. Habang nagsisipilyo ako at nakaharap sa napakalaking salamin na walang bakas ng kahit na anong dumi o alikabok ay pumasok sa isip ko ang nangyari sa amin ni Lorcan kagabi. Kagabi ay hindi naman iyon ang ipinasok ko sa kwarto ni Lorcan. Gusto ko lang magpaalam sa kanya na ipagpapatuloy ko ang pag-aaral ko pero nauwi kami sa ganun. Nagmumog ako saka natulala ulit sa harap ng malaking sal
Lorcan PovWhile I was busy cleaning my 45-caliber revolver, the door flew open and Laszlo, Raphael, Desmond, and Colt came in. We are on the third floor of my house, which is where our meeting room is. Maingay na umupo si Colt sa mahabang leather na sofa na kulay brown saka binuka ang dalawang braso. I put the gun on my table in front of me. I cleaned my hands and joined them. Inside our meeting room is my table, my swivel chair, then there's a table made of glass in front of my table, and at the side of it were the two long sofas made of leather. I sat on my single chair and looked at them. "Any news?" tanong ko sa kanila saka nag-de kwuatro. I rested my arms on the arm rest."Bad or good. Which you wanna go first?" Colt said."Suit yourself. It really doens't matter which you wanna tell first.""Okay, sabihin mo na ang good news, Raphael." Nginuso ni Colt si Raphael na nasa kabilang sofa.Raphael sighed before look at my way. "The gun shipping in Europe went well, and Romano wa
⚠️MATURE CONTENT BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.Clayton Pov"'Ma, gumising ka na. Miss na miss na kita 'ma. Marami akong gustong sabihin sayo. M-marami ang nagbago sa loob lang ng isang buwan 'ma." Sambit ko habang hawak ang kamay ni Mama. Wala pa siyang malay at nandidito pa siya sa isa sa private room ng LCL. "'Ma, pati yata ang kasarian ko ay nagbago rin." Pagpapatuloy ko. Natawa pa ako ng mapakla. "Sana magising ka na 'ma dahil marami akong gustong ikwento sayo... sana mapatawad mo ako 'ma. Sana mapatawad mo ako sa kasalanan ko sayo." Binitawan ko ang kamay ni Mama saka pinunasan ang luha na lumakbay sa pisngi ko. Nitong mga nakaraang araw ay napansin kong nagiging emosyonal na ako. Siguro dahil lang sa mga pangungulila ko kay Mama. Bigla namang pumasok sa isip ko si Lorcan. Hmm, hindi ko naman namimiss ang taong iyon. Tanggi ng utak ko pero iba ang binubulong ng damdamin ko. Ayaw kong magpakulong sa walang kapaparoonan na nararamdaman ko dahil alam kung malaking bawal ito. Pero
Clayton PovMedyo madilim na nang makauwi ako sa bahay namin. Madilim ang bahay mula sa labas kung nasaan ako ngayon. Sobrang tahimik pero namiss ko ang bahay na 'to. Hindi ko alam na isang araw ay iiwan ko pala pansamantala ang bahay na kinalakihan ko. Pumasok ako sa loob at binuhay ang ilaw sa maliit naming tanggapan saka ako pumunta sa kusina para kumuha ng tubig. Pero nang makita ko ang tubig mula sa gripo ay biglang gusto kong maligo. Napapikit ako nang maalala ko na naman ang nangyari sa amin ni Lorcan kanina sa classroom. Hindi ko mapigilang maging emosyonal. Tao ako, may damdamin at nasasaktan din. At ang nangyari kanina ay sobra akong nasaktan. Pakiramdam ko ay katulad na ako ng mga pokpok d'yan sa tabi-tabi. Umiling ako. Sa isang classroom pa talaga. Ganun ba talaga ako ka-baba? Demonyo talaga si Lorcan. Demonyo pero gusto mo naman. Bulong sa kabilang utak ko.Pumunta ako sa maliit kong kwarto dito sa bahay namin. Hinubad ko lahat ng damit ko at pumunta sa CR para malig
⚠️MATURE CONTENT BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.Clayton PovNapabuntong hininga na naman ako. Hindi ko na mabilang kong ilang beses na akong napabuntong hininga magmula ng maupo kami sa kuwayan na sofa namin sa bahay. Si Lorcan ay nasa tabi ko habang si Colt naman ay nasa harap naming dalawa na hindi makatingin ng diretso kay Lorcan. Habang ang lalaki sa tabi ko naman ay parang lawin ang matang nakatingin lang kay Colt na hanggang ngayon ay nakatapis lang ng tuwalya. Ako na ang naaawa kay Colt baka sumakit ang tiyan nito.Nag-aalala ako sa kalagayan ni Colt pero ako man ay hindi mapakali sa kinauupuan ko. Panay ang buntong hininga at hindi mapirmi ang tingin sa kahit na saang banda sa bahay namin."Answer me, Colt." Mayamaya ay wika ni Lorcan na walang paring pagbabago sa boses niya. Sersoyo at malamig pa rin.Tumingin ako kay Colt na napangiwi at ipinilig ang ulo niya."Can I wear some clothes first, Lorcan?" "Answer me first. You knew better what I don't like Colt." Makahulugang s
Lorcan Pov"Alfonso can you get some whisky?" I asked Alfonso and he went out the room. Nandito kami ngayon sa meeting room namin. Currently having a meeting about our organization and of course the situation in Asia at sa sitwasyon ng kani-kanilang mga lugar na pinamamahalaan. Alfonso came in with whisky on his hand and lowball glasses on a tray. Right after, Alfonso handed me a folder, a minute report. Pagkatapos kong basahin ang minutes kumunot ang noo ko nang makita ko loss ng isa sa mga hotel na pagmamay-ari ko. Almost half? How did this happen?"When did it happened?" I asked while eyeing the papers in my hands."Noong pumunta tayo sa UEA." rinig kong sagot ni Alfonso sa gilid ko.I gritted my teeth. They really know when to move, huh?!"Where's the finance head?"I ask for the head of finance department of the hotel. "I am currently hunting him down, Mr. Lavoisier. The day before we land here. Hr already flew with the money on his hands." Alfonso explained. "If only you were