Tumakbo si Azure sa kagubatan, pinananatiling nakapikit ang kanyang mga mata para sa anumang senyales ng panganib. Mataas ang buwan sa kalangitan, na nagliliwanag sa mga puno. Ito ay isang magandang gabi, ngunit si Azure ay nagkaroon ng kaunting oras upang pahalagahan ito. May trabaho siyang dapat gawin, at kailangan niyang ituon iyon.Habang naglalakad ay natanaw niya sa gilid ng mata niya si Fiona. Sinubukan niyang hindi pansinin, ngunit nanatili itong nakatingin sa kanya na nagpa-conscious sa kanya.Alam ni Azure na may gusto si Fiona sa kanya. Nararamdaman niya ito sa paraan ng pagtingin nito sa kanya, sa paraan ng pagngiti nito sa kanya. Pero hindi niya hinayaan ang sarili na mapalapit sa kanya. Ayaw niyang bigyan ng dahilan si Francine para pagdudahan siya.Nais niyang matapos na nila ang misyon na ito para makabalik siya kay Francine. Na-miss niya ito nang husto, at nais niyang yakapin muli ito. Ngunit hindi niya mapabayaan ang kanyang pagbabantay. Hindi kapag may mga panganib
“Shit! Floch, bara-bara ka!" Napamura si Azure sa pagkadismaya.Napatingin si Azure kay Fiona. “Fiona, kunin mo ang bata! Siguraduhin mong ligtas siya!"Nagulat si Fiona at hindi alam ang gagawin ngunit sinunod ang utos ni Azure. Nawalan ng salita si Reiner sa loob ng isang minuto.Naramdaman ni Azure ang pagpintig ng kanyang puso sa kanyang dibdib habang tumatalon siya mula sa mga palumpong, sinusubukang makialam sa pagitan nina Rina at Floch. Gulong-gulo ang kanyang isipan habang naghahanap ng paraan para mapawi ang sitwasyon.Habang papalapit siya sa dalawang lobo, ramdam niya ang tensyon sa hangin. Ungol sila sa isa't isa, ang kanilang mga mata ay nakakulong sa isang matinding labanan ng mga kalooban.Nagmura si Azure sa ilalim ng kanyang hininga. Siya ay 22 taong gulang na, ngunit hindi pa rin niya naa-unlock ang kanyang kakayahang magpalit ng anyo. Pinagmumulan ito ng matinding pagkabigo para sa kanya, lalo na sa mga sitwasyong tulad nito.Ngunit wala siyang panahon para isipin
Pumwesto si Azure sa likod ni Rina, marahang ipinatong ang mga kamay sa balikat nito. “Maaari mo pa ring mahalin ang anak ng tao kahit hindi mo siya kasama,” mahina niyang sabi. "Kung talagang mahal mo siya, kahit na siya ay isang tao, gugustuhin mo ang pinakamabuti para sa kanya. At ang pinakamahusay para sa kanya ay hindi sa hub ng mga taong lobo kundi sa mga bisig ng kanyang mga magulang na tao. Siya ay isang inosenteng bata, at ito ay hindi patas para kunin mo ang kanyang kabataan at kalayaan para lamang sa iyong makasariling layunin."Isinandal ni Rina ang kanyang ulo, ang kanyang puso ay mabigat sa pagkakasala. Siya ay labis na natupok sa kanyang kalungkutan sa pagkawala ng kanyang sariling anak na kung kaya't nawalan na siya ng tingin sa kung ano ang pinakamabuti para sa taong anak na kanyang kinuha. kanyang mga paraan."I'm sorry," aniya, nanginginig sa emosyon ang boses. "I only did it because I was too sad when my son died. I wanted to hold onto something, anything, that rem
Habang pauwi sina Francine at Azure ay hindi maiwasan ni Francine na makaramdam ng paninibugho kay Fiona. Sinubukan niya ang kanyang makakaya upang maisantabi ang nararamdaman at tumuon sa pagtanggap sa bahay ni Azure nang may init at mabuting pakikitungo.Pagpasok nila sa bahay, nagulat si Azure nang makita ang pamilya Forenbach na naghihintay sa kanya sa dining room. Tumayo silang lahat sina Zeke, Beatriz, at Royce para salubungin siya, na may ngiti sa mga labi."Maligayang pagbabalik, Azure!" Sabi ni Zeke, binigyan siya ng mahigpit na handshake."Uhm... may espesyal bang okasyon ngayon?""Of course. This is to congratulate you on your first major mission," dagdag pa ni Beatriz, isang mainit na yakap sa kanya.Humakbang si Royce, ang kuya ni Francine para makipagkamay din sa kanya. "Nais naming ipagdiwang ang iyong pagbabalik sa isang masaganang pista!" bulalas niya.Nang makaupo na silang lahat sa mesa, hindi maiwasan ni Azure na mamangha sa masarap na spread na inihanda para sa ka
Huminga ng malalim si Azure at tumingala kay Zeke, tumutulo ang luha sa kanyang mukha. Makalipas ang ilang minuto, nagawa niyang bumulong, "Salamat... ama."Napaiyak ang lahat ng tao sa kwarto dahil sa emosyon ng mga sandaling iyon. Niyakap nila ang isa't isa ng mahigpit, pakiramdam nila ay lalong tumitibay ang ugnayan nila sa bawat sandali.Para kay Azure, ito ang sandaling hinding-hindi niya makakalimutan. Sa wakas ay nahanap na niya ang pamilyang gusto niya noon pa man, at alam niyang lagi silang nandiyan para sa kanya, anuman ang mangyari. Habang pinagmamasdan niya ang mga mukha ng kanyang bagong pamilya, nakaramdam siya ng kapayapaan at pagiging kabilang na hindi pa niya nararanasan.Sa sandaling iyon, alam ni Azure na natagpuan na niya ang kanyang walang hanggang tahanan. Isang lugar kung saan siya minamahal at tinanggap kung sino siya, isang lugar kung saan siya ay maaaring maging ang kanyang sarili at malaman na siya ay palaging sapat.Habang nagpapatuloy ang group hug, bumiga
Nakatuon si Azure sa kanyang pagsasanay, nanginginig ang kanyang mga kalamnan habang walang kahirap-hirap na umiiwas sa mga atake ni Reiner. Nakatingin si Fiona sa gilid, nakadikit ang mga mata sa bawat galaw ni Azure. Hinahangaan niya ito mula noong araw na pumasok siya sa Green River Pack, apat na taon na ang nakalilipas.Siya ay matangkad at malapad ang balikat, na may mapupungay na kulay abong mga mata na tila nakikita mismo sa kanya. Ang kanyang buhok ay isang malalim na lilim ng hatinggabi, bumabagsak sa mga alon sa paligid ng kanyang pinait na jawline. Hindi maiwasan ni Fiona na makaramdam ng kaba sa kanyang dibdib sa tuwing tumitingin ito sa kanya.Nawala sa kanyang pag-iisip, hindi napansin ni Fiona ang paglusot ni Floch sa kanyang likuran hanggang sa magsalita ito. "Ingat ka Fiona. Nakatitig ka nga, baka matunaw si Azure sa harap mo."Naramdaman ni Fiona ang pamumula ng kanyang leeg habang tinutukso siya ni Floch. Sinubukan niyang iwaksi ang kanyang kahihiyan, ngunit hindi n
Nagbibilang ng mga oras si Francine hanggang sa matapos ang pagsasanay ni Azure. Sabik na siyang makita siyang muli, maramdaman ang init nito, magpainit sa presensya nito. Ngunit habang papalapit siya sa training ground, may nakita siyang isang bagay na nagpapahina sa kanyang puso. Si Fiona, isa sa mga kasamahan ni Azure, ay hinahalikan siya sa labi.Natigilan si Francine sa kinatatayuan, ang ngiti niya ay nawala sa kawalan. Nakaramdam siya ng biglaang paninibugho, na sinundan ng isang alon ng kalungkutan na nagbabantang lamunin siya. Hindi ito ang unang pagkakataon na nakita niya si Azure na may kasamang isa pang babaeng lobo, at hindi siya nakakaramdam ng anumang selos noon. Ngunit ito ang unang pagkakataon na nakita niya itong matalik sa iba. Lalo na't alam niyang may gusto si Fiona kay Azure.Hindi niya maiwasang makaramdam ng matinding pagtataksil. Si Azure ang kanyang nakatalagang asawa, ngunit hindi niya tinanggap ang kanyang pagmamahal. Alam niyang inampon siya ng kanyang ama
Tumingin sa kanya si Francine, nanginginig ang mga mata sa luha. Hindi niya akalain na ganito ang nararamdaman ni Floch sa kanya, at ayaw niyang masaktan siya nito. Alam niyang hindi na siya magmamahal ng iba maliban kay Azure. Kahit nasasaktan siya."Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko, Floch," aniya, nanginginig ang boses. "Hindi kita inisip sa ganoong paraan, at ayokong gamitin ka dahil lang sa nasasaktan ako,"Hinawakan ni Floch ang kamay niya, marahang pinisil iyon. "Ayokong i-pressure ka," sabi niya. "I just had to tell you how I feel. Kung ano man ang desisyon mo, I'll respect it."Dumating sila sa kanyang bahay, at lumingon sa kanya si Francine, puno ng kawalan ng katiyakan ang kanyang mga mata. Alam niyang kailangan niyang magdesisyon, ngunit hindi niya alam kung ano ang gagawin."Floch," ang sabi niya, ang kanyang boses ay bahagya na nakalampas sa isang bulong. "I don't want to lose you as a friend. You are Royce’s friend and my packmate. Can we just stay friends?"Nabig