"Oh God! Ang cute ng mga bata!" Hindi pa rin makapaniwala si Richmoon na nakilala niya ang dalawang supling ni Lorelay at Mr. Shein. "Kaya nga ganito ako maka react kay Lorelay. She needs the protection the most." Natahimik si Richmoon at nagtuloy-tuloy sa pagmamaneho papunta sa bahay ni Mr. Shein. Malayo-layo na sila ni Lee sa bahay ni Zee, nang biglang sabay silang napatalon sa gulat nang may biglang nagsalita sa likuran nila. "Malapit na po ba tayo, uncle Rich?" Parang tinakasan ng dugo si Richmoon at Lee nang makita si Rico na nasa likuran at inosenteng nakangiti sa kanila. "Putang- I mean, Holy mother!" Hindi makamurang ani ni Lee dahil hindi niya inaasahan ang presensya ni Rico sa likuran nila. "Anong ginagawa mo dito? Kailan ka pa dito? Paano ka napunta dito?" sunod-sunod na tanong ni Richmoon sa bata. Umupo si Rico sa upuan at sumandal. "Kanina lang po. I heard uncle Lee na susunduin niyo si mama and I wanted to come so nandito ako." Napanganga ang dalawa. Hindi alam a
Hinintay ko pang matulog ang dalawang bata. Walang sinabi si Rico kay Sico at mabuti naman dahil mamo-mroblema na ako oras na malaman pa ng isang anak ko ang tungkol sa nakita ni Rico.Si Sico pa naman ang mahirap kontrolin. Kung anong gustong makuha, dapat ay makuha niya.Alas nuebe na. Kinakabahan na rin ako habang binabaybay namin ang daan pabalik sa bahay ni Mr. Shein.Kasama ko si Lee at Richmoon. Nang makarating kami sa loob, sa gate palang nakita ko na ang asawa ko, nakatayo at hiinihintay ako.Dali-dali akong lumabas pero bago pa man ako makatapak sa lupa, hinabilin ni Lee ang annulment.Tumango ako sa kaniya at nagpaalam. Nilabas lang ni Richmoon ang ulo niya para makita si Mr. Shein. "Inuwi na namin, Ho. Sensya, na traffic.""I went to her house but wala kayo doon. Saan kayo? At anong traffic?"Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. We live in the same town, hindi uso ang traffic sa bayan namin.At hindi rin malayo ang bahay niya sa amin. "Sorry, hindi ka na namin na inform, p
Kinabukasan, maaga akong nagising. Plano ko sanang magluto para makakain si Mr. Shein ng maaga ngunit nagulat ako nang makita na mas nauna siya sa 'kin magising. Gising na siya at kasalukuyang nagluluto sa kusina. May suot na apron sa ibaba at topless sa itaas. Napanganga ako sa gulat at agad na kinusot ng mata to check kung hindi ba ako namamalikmata lamang. Nang makabawi sa gulat ay lumapit ako sa kaniya. Sumulyap siya sa akin, "good morning." Simpleng pagbati niya. Ngumiti pa siya and it's the genuine one I've ever seen mula ng makabalik ako. I blink thrice dahil hindi ako makapaniwala na nandito siya at nagluluto. "Umupo ka na," aniya kaya napaupo rin ako. "S-Sorry. Ikaw pa nagluto," mahinang sabi ko. Ngumiti lang siya sa 'kin at tumango. "It's fine," sagot niya. Maya-maya pa ay dumating si Vicente, dala ang envelope na agad niyang ibinigay kay Mr. Shein. Napatitig ako kay Vicente nang makita ang bagong ayos nito sa kaniyang katawan. "Ang gwapo mo," mahinang sabi ko. N
"Dito tayo mag di-date?" tanong ko kay Mr. Shein nang makita na tumigil kami sa plaza. Pagdating palang namin sa lugar na ito, kinakabahan na ako. Tumingin siya sa akin at tumango. "Stress food date tayo," Wala sa sarili kong nakagat ang pang-ibabang labi ko dahil madalas dito sa plaza ang mga anak ko. Dito sila dinadala ni Zee kapag gusto nilang mag bonding at hindi malabong narito nga sila dahil may okasyon ngayon sa sentro buhay ng opening of lights. Pinapanalangin ko nalang na sana ay hindi niya ilabas ang mga bata ngayong hapon. "Why? You look so tense. My problema ba?" tanong niya. Hindi malabong hindi niya mahalata. Naiihi na nga ako dito sa kinatatayuan ko. Gusto ko nalang siyang hatakin pabalik sa amin. "Pwede bang huwag nalang tayo dito?" kumunot ang noo niya. Tumingin ako sa paligid, nagbabasakaling baka makita ko ang mga bata. "Pwede naman tayong doon sa atin sa plaza. Huwag dito." Sabi ko pa sa kaniya. Pinag-crus niya ang kaniyang braso at kunot noong tinitigan
She looked so tense. I wonder anong iniisip niya bakit ayaw niyang manatili kami dito. "Ilan po sir?" tanong no'ng nagtitinda ng tubig. "Dalawa," hindi ko maalis ang paningin ko sa kaniya. Parang anytime ay maiiyak siya na hindi ko alam kung bakit. Hindi rin siya mapakali sa inuupuan niya. At hindi ko maiwasang isipin na may itinatago siyang sa tingin ko ay iyong kabit niyang lagi niyang katawagan na ayaw niyang makita ko. Malakas tuloy ang pakiramdam ko na nandito iyon. Nang maiabot ko ang bayad sa ale, nagulat ako nang may bumangga sa 'kin. No'ng lingunin ko ito, nakita ko ang isang batang nakasuot ng sombrero. "How dare you to hurt my mama?" galit na galit na aniya at pinagsusuntok ako. Hindi masakit ang mga suntok niya but I wonder kung kaninong bata ito. He's mad. Ako nag pinagdidiskitahan niya. Lumingon ako sa paligid, nagbabasakaling may naghahanap sa kaniya ngunit lahat ay busy sa sariling ginagawa. "Bad ka! You hurt my mama! Bad ka!!! Bad ka!!!" Hurt his mama?
I let out a deep sigh nang makuha ang text ni Mia na nakarating na sila sa bahay ni Zee. So wala na akong dapat na ikakakaba pa dito. "You seemed relax now," ani ni Mr. Shein sa gilid ko. Sumulyap ako sa kaniya at nakatingin siya sa harapan habang pinapanood ang mga tao sa harapan namin. "Bakit? Gusto mong mataranta ako?" sinulyapan niya ako at umiling. "No." Aniya at sandaling natigilan. "You know what, I met a kid kanina." Panimula niya. Nawala ang ngiti sa mga labi ko. "He's mad at me claiming na inaway ko raw ang mama niya." Sabi niya sa akin. Nakauwi na nga ang mga anak ko but hetong kasama ko.... "Then I met his parents. The one that I saw in the mall... Iyong akala ko ay..." sumulyap muna siya sa akin bago nagpatuloy, "na kabit mo." Aniya. Natahimik at napatingin na rin ako sa harapan. Pakiramdam ko lumiliit ang mundo nila ng mga anak namin at ngayon, nadamay pa si Zee. "I'm confused. He's mad dahil inaway ko ang mama niya e kanina ko pa lang din nakita ang mama niya."
“Rico? Why are you so quite?” naiinis nang sabi ni Sico habang nakatingin sa kakambal niyang tila ay hindi siya pinapansin. “Go and play with your gadgets, Sico. I’m not really in the mood.” Tumayo si Rico at tuluyang umalis papunta sa kwarto kung nasaan si Zee nakahiga. Nagbabasa ito ng medical books at nang makita niya si Rico na papunta sa kaniya ay itniklop niya ang libro at yumabi dito. “Dad....” Iyon lang ang sabi ng bata, nanggigilid na ang luha sa mga mata habang paakyat sa kama kung saan nakahiga si Zee. “Why my baby is sad?” umupo si Zee at sinalubong ng yakap si Rico. Hindi sumagot ang bata, basta nalang siya yumakap kay Zee. Nagpakawala ng malalim na buntong hininga ang lalaki habang nakatingin kay Rico na nakahiga sa lap niya. Kumuyom ang kamao ni Zee. ‘It’s his fault,’ aniya sa kaniyang isipan habang nakatingin sa bata na malungkot at parang anytime ay iiyak. “Dad, our father is alive… isn’t he?” tanong ni Rico sa mababang boses. “That man in the plaza… he looks like
“Shein, may kailangan kang malaman.” Nang sabihin palang iyon ni TG ay agad na tumayo si teacher Han at hinawakan ang kamay nito. Nangungusap ang kaniyang mga mata na tila ay mag gustong ipahatid. “What is it?” matigas na ani ni Mr. Shein. Umiling si teacher Han, naroon ang pag-aalala sa kaniyang mukha. “Nothing.” Malamig na sabi ni TG at ibinaba ang tawag. Nakahinga ng maluwag si teacher Han at napahawak sa mga tuhod niya habang nakatingin sa ibaba. Halos atakihin na siya sa kaba kanina. Hindi niya alam ung bakit niya ito ginagawa siguro kasi no’ng nagkausap sila ni Lorelay, nakita niya dito ang sitwasyon ng kaniyang ina noon. “What’s the meaning of this?” hindi na matunugan sa boses ni TG na natutuwa siya. Parang anytime ay sasabog na siya sa gulat at pagkalito. “Come,” tawag ni teacher Han kay TG at bumalik sila sa loob ng classroom kung nasaan ang mga bata na naghihintay kay teacher Han. “Who is he, Rico?” tanong ni Sico habang nakatingin kay TG na nakatingin sa kanila ng tai