Chapter 32

Pag-uwi ko sa bahay ay naabutan ko ang dalawang bata na nakahiga na sa lap ng papa nila habang mahimbing na natutulog. Si Mr. Shein naman ay nakaupo sa sahig at nakasandal sa sofa.

Nang magtama ang paningin namin ay hindi man lang siya ngumiti. Kinabahan tuloy ako sa hindi ko malaman na dahilan.

Lumapit ako sa kaniya at umupo sa harapan niya.

“How’s the day?” tanong niya. Tumaas ang sulok ng labi ko dahil pakiramdam ko ay alam niya ang nangyari sa lakad ko.

“I saw an old friend,” sabi ko sa kaniya.

“Old friend…” Ulit niya sa sinabi ko. Tuloy ay hindi ko mapigilang hindi mangiti.

Umupo ako sa harapan niya mismo ay humiga sa dibdib niya.

“Bakit? Kilala mo ba ang old friend na ‘yon?” tanong ko. Hindi siya nakasagot.

“Wala namang kaso ‘yon. Old friend lang ‘yon.”

Hindi na siya nang komento pa at hinawakan ako sa ulo at hinimas himas ang buhok ko.

“Bakit ba kasi ang ganda mo? Alam naman nang lahat na kasal ka na, heto’t pinipilit pa rin nilang kunin ka sa ‘kin.” Nakangusong aniya