“Kahit na noong napansin ni Sheryl na hindi na tama ang kinikilos ni Rebecca, palagi nitong sinasabing buhat iyon ng pagkadakip sa kanya noong bata pa lamang siya, at bilang ina, walang ibang sinisi si Sheryl kundi ang kanyang sarili. Iniisip niyang kung nandoon lamang siya, hindi sana nagdusa nang gano’n ang kanyang anak. Kung naturuan niya lamang sana ang kanyang anak, hindi sana gano’n kumilos ang kanyang anak.”Bahagyang nasamid si Catherine.Hindi niya namalayang bumibilis ang pagtibok ng kanyang puso.“Ina ka rin, kaya alam mo dapat ang nararamdaman niya.” Bawat salitang lumalabas sa bibig ni Titus ay parang panang tinatamaan ang puso ni Catherine. “Kamumuhian ba ng isang mapagmahal na ina ang kanilang anak. Hindi. Kahit na masama ito, sisisihin lamang niya ang kanyang sarili.”“Ngunit hindi niya dapat hinayaang magpakasasa si Rebecca.” Sagot ni Catherine.“Tingin mo ba’y nasa tama siyang pag-iisip noong ginawa niya iyon?” Tanong ni Titus.Biglang naubusan ng sasabihin si C
“Huwag.”Biglang hinawakan ni Catherine ang kamay ni Shaun. Paos ang kanyang boses ngunit sapat na ito upang palambutin ang anumang puso. “Hindi siya. Nando’n ka rin naman, ah? Nakita mo bang sinaktan niya ako?”Nalungkot si Shaun.Ilang sandali pa lamang ang nakakaraan mula noong narinig niyang magsalita si Catherine. Marami-rami iyon ngunit wala siyang maintindihan ni isa.Pananakit… wala namang pananakit. Hindi naman siya hinampas ng lalaki.“Eh… bakit ka umiiyak?” Nababalisa si Shaun. Hindi niya kayang makitang umiiyak ang babae. Sumasakit ang kanyang puso.“Dahil… marami akong naalalang malulungkot na bagay.” Pilit na lamang ngumiti ni Catherine. “Pumasok ka na sa sasakyan.”Habang pabalik sila ng manor, hindi mapakali si Shaun. Iniisip niya pa rin kung anong problema ang naalala ni Catherine.Kung umiyak si Cathy dahil may naalala siyang hindi magandang bagay, ngingiti kaya ito kapag nakaisip siya ng masayang bagay?Subalit papaano niya mapapasaya ang babae?Pumalumbaba
Habang papasok sila at sandaling naglakad lakad, bigla nilang napansin na may isang taong nawawala.Lumingon sila at nakita si Shaun na nakatayo pa rin kung nasaan siya kanina. Ang mga labi niya ay ngumuso at may ekspresyon na tila sinasabing ‘Inabandona ako, nakakaawa ako’.Naramdaman ni Catherine at ng iba pa na namanhid ang puso nila sa nakita na tila naging makasalanan sila sa hindi pagpansin sa isang little darling.Bilang ina niya, mas lalong naguilty si Lea at marahan na sinabi, “Shaunny, halika. Magpapabake ako ng cake para sayo.”Hindi siya pinansin ni Shaun at nagtatampo na tumingin kay Catherine. “Galit na ako ngayon. Hindi mo ‘ko pinansin.”“...Hindi totoong hindi kita pinapansin. Akala ko susunod ka.” Agad na kinuha ni Catherine ang kamay ng lalaki at idinagdag, “Iniisip ko sina Suzie at Lucas.”Tumingin si Shaun kina Suzie at Lucas bago ngumawa, “Nandito na ‘ko. Bakit iniisip mo pa rin sila?”Sumimangot si Lucas at biglang nagalit si Suzie. “Sobra ka na. Mommy nami
Hinawakan ni Catherine ang kamay ni Shaun at pumasok, ngunit hindi mapigilan ni Shaun na lumingon at sumulyap sa desolated na pigura ni Brennan. Sa anumang rason, ang puso niya ay nakaramdam ng bahagyang pagkabalisa.Overboard ba siya kanina?Tinuruan siya ng leksyon ni Cathy na hindi niya pwedeng diktahan ang isang libro mula sa pamalat nito. Hindi kasalanan ni Brennan na mukha siyang matanda.Habang papasok ng villa, tumigil nang magselos si Suzie at naalala ang sinabi ni Catherine kanina na kailangan niyang kilalanin si Daddy bilang matalik niyang kaibigan."Shaunny, kaming dalawa ni Lucas ay may toy house. Gusto mo bang maglaro kasama kami?" Nag-initiative si Suzie na imbitahan ang lalaki.Natukso si Shaun ngunit hindi napigilan na lumingon kay Catherine.Gusto niya maglaro at sa parehong oras ay manatili kasama si Cathy."Sulong. Kakauwi ko lang, kaya kailangan kong maligo at magpalit," marahan na sabi ni Catherine. Nanatili siya sa ospital ng ilang araw at balisa ang pakir
Si Shaun naman ay hindi sanay. Nauna ng naligo si Catherine sa ospital, ngunit ang bango ay ang nakakapreskong uri. Natuyo ang kanyang bibig ngayong araw matapos maamoy ang hindi pamilyar ngunit kaaya-ayang halimuyak na ito, at ang kanyang puso ay nagsimulang tumibok nang mali-mali.Ng tumingala siya at nakita ang maitim na buhok nito at mapupulang labi, napuno siya ng pagnanasang halikan siya.Gayunpaman, may yumakap sa kanya ng mas mabilis kaysa sa kanyang makakaya. Si Suzie iyon."Mommy, tapos ka na bang mag-shower?" Niyakap ni Suzie ang isang hita ni Catherine."Oo." Lumuhod si Catherine at natuwa nang makita ang natapos na Lamborghini sports car sa lupa. “Lucas, hindi ba ito ang Lego na ibinigay sa iyo ng lola mo noong huling pagkakataon? Talagang natapos mo itong i-assemble. Ikaw ay kahanga-hanga."Bahagyang namula ang gwapong mukha ni Lucas sa kahihiyan.Napangisi si Shaun at napangiti.Tinakpan ni Suzie ang labi niya at ngumisi. “Mommy, hindi si Lucas ang nakatapos nito.
“I’ll go with you,” agad na sabi ni Hadley. “Pero kung patay na talaga si Rebecca, paano naman ang shares niya? Mahuhulog ba sila sa kamay ni Jeffery at ng kanyang asawa?”Sumikip ang dibdib ni Catherine. Ang mga salita ni Hadley ay nagsilbing paalala."Ano ang kasalukuyang sitwasyon sa Hill Corporation? Ayon kay Shaun, dinala ni Rebecca ang kanyang sariling mga tao upang sakupin ang Hill Corporation at pinatalsik pa ang marami sa mga senior executive ng kumpanya?“Oo, si Rebecca mismo ang kumuha ng team. Ang namamahala ay isang taong tinatawag na Wade. Ang iba sa kanila ay pumalit sa iba pang mahahalagang posisyon ng GM at mga tagapamahala ng iba't ibang mga departamento." Sumakit ang ulo ni Hadley. "Tiningnan ko ito at natuklasan na si Wesley at Wade ay malapit.""Kaya si Wade ay isa sa mga tauhan ni Wesley," sabi ni Catherine habang siya ay tinamaan ng pag-unawa.“Oo. Na, sa katunayan, may katuturan. Kahit na siya ay walang awa, si Rebecca ay hindi partikular na sanay at may ka
Ng lumingon si Shaun at nakita ang mabait na mukha ng Matandang Ginang, lumambot ang kanyang puso at mabilis niyang iniabot ang kanyang mangkok upang saluhin ang drumstick. Magalang niyang sinabi, "Salamat, Lola.""Oh, anong mabuting bata." Napuno ng emosyon ang matandang Madam Hill. “Naku, hindi ko akalain na isang araw na makikita ko ang ating Shaun na masunurin. Hindi ko rin ginampanan ang aking tungkulin bilang isang lola sa nakaraan. Kailangan ko siyang tratuhin nang mas mahusay sa hinaharap. Matandang lalaki, bawal kang maging mahigpit kay Shaun gaya noong bata pa siya.""Alam ko." Nalungkot din si Old Master Hill.Sa buong pagkain, desperadong sinubukan ng pamilyang Hill na makabawi kay Shaun.Contrastingly, si Shaun ay hindi kasing excited nila. Kumain lang siya ng kalahating drumstick at nag-pout bago tumakbo papunta sa toy room."Cathy, anong nangyari? nag away ba kayo?" nag-aalalang tanong ni Lea.Medyo natigilan si Catherine. Hindi ba siya masaya dahil pinandilatan si
Sa loob ng kwarto na puro laruan.Tinitignan ni Shaun ang pintuan ng may tulalang ekspresyon habang nilalaro ang paborito niyang building block sa kamay.Gayon pa man, wala siya sa mood para maglaro. Habang nalulungkot, iniisip niya kung kailan pupunta si Catherine at pasayahin siya.Kung hindi siya nito papasayahin, wala siya sa mood para maglaro ng laruan, manood ng cartoons, o kumain.Sa kalagitnaan ng pag-iisip niya, nakarinig siya ng pamilyar na yabag.Pagkaraning niya doon, alam na niya na si Catherine ito.Binaba agad ni Shaun ang ulo niya at nagpanggap na seryosong naglalaro ng building blocks. Umarte siya na para bang wala siyang pakialam kay Catherine.Walang nakakaalam na mabilis ang tibok ng puso niya nang narinig niyang huminto ang mga yabag sa pinto.Bakit ganito ang nararamdaman niya? May sakit ba siya?“Natutuwa ka maglaro ng building blocks, huh?” Yumuko si Catherine sa tabi niya habang nakangiti. “Pumunta tayo sa mall bukas para bumili pa ng maraming building