Share

Chapter 40.1: Alone

[ Flashback ]

Saglit kong ipinikit ang mga mata ko. Flashes of memories from that night immediately flowed in my head. My heart was burning because of pain, disappointment, and above all... anger.

It had been a few days since what happened but it still felt like it happened just yesterday. Sobrang linaw pa rin sa isip ko kung paano sumabog ang eroplanong sinasakyan ng mga magulang ko at kung paano ‘yon bumagsak sa kung saan. Their bodies in the morgue stayed in my head.

But I didn’t cry. I knew I was supposed to cry to feel the pain more at least let go of the pain, but I couldn’t. I just felt empty and lifeless. Para akong isang manika na naka-display lang, walang buhay. I was breathing but not alive. I felt the everything, but it was also as if I felt nothing.

“Ms. Salazar, I will be asking you again. What happened that night?” tanong ng isang inspector sa akin pero nanatili akong tahimik na nakapikit sa aking upuan.

Nasa loob ako ngayon ng

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status