Chapter 39

Renrem's POV

Sa silid na kung saan ang kasama ko dati palagi ay walang iba kung hindi si Mika, pero ngayon ay napalitan ng bote ng mga alak at mga basura, isa na ako dun. Silid na puno ng mga ala- ala na tila ka'y saya, ala-ala na hindi ko alam kung babalik pa at magagawa.

Sinalin ko sa baso ang alak na nasa bote tyaka mabilis na tinungga iyon. Patapon na ang buhay ko, wala na akong halaga, wala akong kwentang tao dahil hinayaan kong mawala ang babaeng pinakamamahal ko. Tama lang na nandito ako sa kwarto na puro dilim lamang.

Patuloy ako sa pag- inom ng alak nang biglang masilayan ko ang liwanag dahil sa pagbukas ng pinto at pumasok si Papa sa kwarto ko.

"Hindi kaba nagsasawa? Ilang buwan ka nang ganyan," seryosong saad nito.

"Ha-yaan niyo na ako Pa," tugon ko at saka nilalagok ang alak.

"Hayaaan? Ginagawa mo ng patapon ang buhay mo sa ginagawa mong iyan," ani nito.

"Patapon na ako matagal na"

"Nagkaka- ganyan ka dahil in