Chapter 51

Eliezah

"PAANO MO BA GUSTONG MABARIL, Manong Jorgie?" Walang emosyon kong tanong. Napamaang siya sa tanong ko. Pero may itinatago pa pala siya sa likod niya at nang ilabas niya iyon ay binaril ko siya ng walang alinlangan. Nabitawan niya ang kutsilyo sa kamay at deretsong napahiga habang umaagos ang dugo sa bibig at sa dibdib niya.

Binitawan ko ang baril at wala sa sariling umakyat sa ikalawang palapag. Nagtungo ako sa isang kwarto kong saan matatagpuan ang mga baril ko.

Kumuha ako ng backpack at saka naglagay ng mga baril at iba pang mga kakailanganin ko bukas. Nang matapos ay kumuha ako ng damit sa kwarto ko at isinilid rin sa bag. Pagkatapos ay mabilis na bumaba. Sumakay ako sa kotse at nilagay sa passenger ang bag.

Pagdating ko sa bahay ni Zykiel ay ganun parin. Mukhang hindi siya umuwi. Sinipat ko ang relo ko at alas cuatro na ng madaling araw. Ilang oras nalang.

Nangi-alam ako sa kusina ni Zykiel at may nakita akong mansanas roon at agad na nanubig ang bagang ko. Iyon ang gi