"What happened?" tanong ko kay Van.Naglalasing ito at umiiyak."Si Aishi."Nakatitig naman ako sa mukha ng kaibigan ko.Si Aishi, ay kapatid ni Van sa ama. Ang nanay ni Aishi ay asawa ni General Fuentebella. Tanging kami lang ni Andy ang nakakaalam. Ayaw ipagsabi ni Van ang madilim na sekreto ng kanilang pamilya."What happened to her?" Nag-alalang tanong ko rito."Lalong lumala ang kan'yang sakit," humagulhol naman ito.Napabuntonghininga naman ako. Malapit rin si Aishi sa akin. Inuwi na ito ni Van dito sa Pilipinas. "Be strong. Ikaw lang ang inspirasyon ni Baby Aishi," saad ko naman at tinapik ito sa balikat.Malungkot naman itong tumango.Ako na rin naghatid kay Van sa bahay na tinitirhan niya. Napag-alaman ko rin na nakatira ito kay Kurt Fuentebella. I know him actually. Ginabi rin akong nakauwi sa bahay. Nagtataka pa ako na patay ang mga ilaw. Wala si Tyler. Ni hindi man lang nag-message sa akin.Tamad akong pumunta sa kusina at maghahanda sana ng hapunan. Pagbukas ko ng ika
Halos wala na rin ako oras na makipagkita kay Van. Si Tyler naman, hindi pa ito makabalik dahil may sakit ang kan'yang Mommy."I missed you, love. Don't worry, next month, uuwi na ako," aniya. Nag-uusap lang kami sa video call. Yes, everyday kami nag-uusap. Lalo ko naramdaman ang pagpapahalaga sa akin ni Tyler. "Take your time, love. Mas importante ang Mommy mo."" Thank you, love."I admit. I miss him. Unti-unti pumasok na sa puso ko si Tyler. At iyon ang kinatatakutan.Habang wala pa si Tyler, ginugol ko ang aking oras sa aking bar at patagong tumatanggap ako ng trabaho galing sa isang mataas na opisyal ng kapulisan."Our aim is not to eliminate the criminals but to clean the governments. Siya si Congressman Romualdo Perez. He's a bad politician. He's a mastermind of the biggest kidnapping cases in metro Manila. Marami na siyang pinahihirapan. He's also involved in drugs. Dapat na siyang hatulan!"Inabot naman sa akin ni Major Silva ang litrato ni Romualdo Perez."Kailan ko gagawi
"Let's get married na, Love."Nakakunot ang noo ko na nakatingin kay Tyler."Hindi ba puwedeng sa isang taon na?" tanong ko rito."Bakit sa isang taon pa? Kung puwede naman ngayon, bukas, sa isang linggo or next month," may pagkairita na saad niya sa akin.Huminga ako ng malalim."Next year. It's final," seryosong sagot ko rito.Napahilamos naman ito sa mukha."Give me a reason why you don't want to get married yet?" aniya na parang nadismaya ito.Blangko ang mukha na tiningnan ko ito. "My work," diretsong sagot ko kay Tyler."God, Grace! Kahit kasal na tayo, puwede ka pa naman bumalik sa military!""No. Walang kasiguraduhan kung makabalik ako. Alam mo kung ano ang trabaho ko. Ayoko paasahin kita, Ty. Kung sakali makabalik ako, saka ako magpapakasal sa'yo, then aalis na ako sa serbisyo," mahinahong paliwanag ko sa kan'ya."So, parang sinasabi mo, kapag hindi ka bumalik, tapos na rin ang relasyon natin, ganoon ba?""I don't want to fight with you, Ty. Enjoy na lang natin na magkasama
"Fuck, Savannah! Anong nangyari sa'yo?!" Nandito ako sa condo ni Van. Naabutan ko ito na lunod sa alak. "Wasted," aniya na tumatawa ito.Napabuntonghininga naman ako. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kan'ya. May sinabi lang sa si Andy tungkol kay Kurt Fuentebella."Tama na, Van. Ikaw lang din sumisira sa buhay mo!" Sigaw ko rito "M-Matagal ng sira, G! Umpisa pa lang sirang-sira na ako!" Umiiyak na saad niya.Malungkot naman ako na nakatingin sa matalik kong kaibigan ko."Ikaw ang pinakamatapang sa atin," mahinang saad ko naman. Nabalitaan ko kay Andy ang nangyari kay Tanya. Unti-unti, nawawatak na kami. Naging malapit na rin sa akin si Tanya. Pero, kung hanggang diyan lang ang buhay na binigay sa atin, siguro nga may katapusan din ang lahat. "Get up!" maawtoridad na utos ko rito.Namamaga na ang mga mata niya na nakatingin sa akin."P-Pinatay ko si...si General Fuentebella! P-Pinatay ko!"Huminga naman ako ng malalim."Hindi Ikaw ang pumatay. Kahit kailan, hind ka pumapatay n
Dahil na rin sobrang busy ni Tyler, hindi na ito nakasama sa akin sa bahay ni Liana Salvacion. Bandang alas siyete ng gabi, umalis na ako. Pagdating ko sa mansion ng mga Salvacion, pinapasok agad ako ng guwardiya."Thank you so much, hija. Akala ko hindi ka na pupunta dito," masayang saad ni Ginang Liana."Hindi ko kayo bibiguin, syempre po, big opportunity na imbitahan ako ng asawa ng isang kilalang negosyante sa buong mundo," Nakangiting saad ko naman."Ang batang ito. Hali ka na," Hinawakan pa niya ang kamay ko at pumunta sa dining.Hindi na ako nagulat kung nandito rin si Javi. Nakangisi pa ang loko sa akin."Everyone. Si Grace pala. Nakilala ko siya sa market," humarap naman ang ginang sa akin. "Grace. Ang anak ko pala si Cassy and her husband, Ulysses. Then si Javi. And last, my husband, Caden Salvacion."Ngumiti naman ako sa kanila. Isa-isa ko silang kinamayan. Pagdating kay Javi, pinisil ko ito ng mahigpit. Napadaing naman ang binata. Huling lumapit ako kay Caden Salvacion."N
"Again, Grace?" Galit na saad ni Tyler.Napabuntonghininga naman ako."May konting problema lang, Ty. Please, aayusin ko lang ito.""Mauna na ako babalik sa Germany. Kung susunod ka, magpapakasal agad tayo. Kung hindi naman, sabihin mo lang sa akin ng mas maaga," seryosong saad niya.Nilapitan ko ito at niyakap ng mahigpit. "Mahal kita. Susunod ako, pangako.""Hindi ko kailangan ang pangako mo, Grace. Ang kailangan ko ang isang salita mo."Kumalas naman ako sa pagyakap rito. "Of course.""Bukas na ang flight ko. I'll wait you there," aniya na bakas ang kalungkutan.Hinalikan ko ito sa labi. "I love you.""I love you too, Grace. Please, huwag mo ako paasahin."Ngumiti naman ako.Kinabukasan, hinatid ko sa airport si Tyler. Agad din ako umalis. Masakit din sa akin na humiwalay rito. Bago ako umuwi dumiretso muna ako sa condo ni Savannah. Dumaan muna ako sa market at bumili ng mga prutas. Ilang linggo rin na hindi kami nagkita. Not a week maybe, almost a month na rin. Naging busy kasi ak
"D?"Humarap naman sa akin ang babaeng kasing-tangkad ko at magkasing-katawan rin kami. Napakaganda ni D. Ang alam ko may lahing banyaga ang mga ito. Kilala ko rin ang kapatid niyang babae na asawa ito ni Damon Coloner."Hey, G. What's up."Naka-uniporme pa ito ng pulis. Isa ring doktor si D. Pero mas pinili niya magserbisyo sa bayan."Long no see," nakangising saad ko sa dalaga."Yeah. Sobrang abala lang ako sa trabaho, you know, kailangan sipagan para tumaas ang ranggo," aniya na kumindat pa ito sa akin." Can we talk?"seryosong saad ko rito."Sure. Wait me here. Paalam lang ako sa mga kasamahan ko," aniya at pinuntahan ang mga kapwa pulis.Sumandal muna ako sa aking sasakyan habang hinihintay si D."Let's go," aniya at sumakay na ito sa kan'yang Ducati."Sa bar ko na lang tayo!" Sigaw ko rito. Tumango naman ito at humarurot na ang motorsiklo.Sumakay na rin ako sa aking kotse. Habang nagmamaneho, tinawagan ko rin si Javi."Pumunta ka sa bar ko ngayon," bungad ko pagsagot ng tawag.
"Dammit!" Napahilot naman ako sa aking sentido. "Well, babalik ka na ba sa Germany?" Natatawang tanong ni Andy sa akin." Yes. Ikaw na bahala kay Van. Aayusin ko lang ang sa amin ni Tyler.""Okay. Kailan ang flight mo?"" Tomorrow afternoon."Hindi na ako magdadala ng mga damit. Marami rin akong mga gamit pa sa Germany.Nagpaalam na rin si Andya sa akin na uuwi na ito. Hindi na muna ako mamaya pupunta sa bar. Habang abala ako sa aking computer nang may tumawag sa aking cellphone."Yes. Hello?" Sagot ko rito."A-Anak."Napatigil naman ako. "Anong kailangan mo?!" galit na tanong ko kay Caden Salvacion."P-Puwede ba tayong mag-usap?" Napatawa naman ako. "Waste of time!" Agad ko ito pinatayan ng tawag.Huminga naman ako ng malalim.Napatingin ulit ako sa aking cellphone. Panay pa rin ang tawag niya."Dammit! Hindi ka ba titigil?!""A-Anak, please. K-Kahit ngayon lang.""Okay. Nasaan ka?!""Nandito ako sa resthouse ni Javi-."Hindi ko na ito pinatapos magsalita. Alam ko naman kung sa