Chapter 39

Lumipas pa ang mga araw, pero nawawala si Ria, hindi nila alam kung saan nito nagpunta, pero itinuloy pa rin ang kasong isinampa rito, dumating ang araw ng one month at binyag ng kambal, nasa simbahan na silang lahat, tuwang tuwa ang mga Ninong at Ninang sa kambal, malaman na kasi ang mga ito at bungisngis kahit isang buwan pa lang ang mga ito, habang nag aantay sila sa pari ay lumapit si Sarah kay Aldrin

"Pssst, mukha ka namang pinagsakluban ng langit at lupa" ani ni Sarah

"Pwede ba Sarah, wag ngayon, wag mo akong kulitin"

"Ang sungit mo naman, buti nga binabati kita"

"Pwes, hindi ko kailangan ang pagbati mo, pwede bang lumayo ka sa akin?"

"Eh di aalis" sabay tayo ni Sarah, at saka lumapit kay Leina, habang inaayos ang kambal sa mga stroller nito

"O, anong nangyari sayo?"

"Yung kumpare mo ang sungit"

"Sinong kumpare?"

"Si Aldrin"

Napangiti si Leina "Bakit? Inano ka ba niya?"

"Para nilapitan ko lang paano mukhang malungkot sininghalan ba naman ako"

"Baka may problema lang"

"Bahala siy