"Richest man in our city?" Tinignan ko pa nang mabuti kung tama ang pagkakakita at pagkakabasa ko online. Hindi pa rin ako makapaniwala na siya pala iyon? Ang Sorreño Company ay siya pa lang nagmamay-ari?! Sabay siya ang naka-one-night stand ko?! Napahawak na lang ako sa bibig ko dahil sa nalaman ko ngayon.
Hindi ako makapaniwala sa impormasyon na ito. Naalala ko kung ano ang mga pinaggagawa ko sa kanya. Hiyang-hiya na ako at napapatanong na lang ako sa sarili ko kung bakit ko ba ginawa ang mga bagay na 'yon?
Ngayon lang tumaktak sa isipan ko na ngayon din pa lang araw ay magkakaroon na kami ng contracted marriage. Napatakip ako sa buong mukha ko dahil sa kahihiyang ginawa ko sa kanya. Pero kahit na! Kahit siya pa ang pinakamayaman sa buong mundo, tao pa rin naman siya at hindi ko babaguhin ang trato ko sa kanya.
Weird pa rin
Because I had the assurance from him, I am just going to enjoy this moment. But I can't stop myself from missing that this could also be what happen if I and Neon were married. We have this nice reception, great party, seeing the smiles from our loved ones. Must be nice to have it, but it's fine. Nangyayari na rin naman na rin ito sa kasalukuyan, ano pa ba ang magagawa ko? Nakita ko ang pagkaway ng magulang ni Louis at napakaway na rin ako, sinenyasan nila akong lumapit muli sa kanila at ayon naman ang aking ginawa. Pagkalapit na pagkalapit ko sa kanila ay saka akong muling niyakap ng Mommy ni Louis, medyo nagulat pa ako pero sa huli ay niyakap ko rin naman siya pabalik. Sa tabi nito ang asawa niya, hinalikan lang naman ako sa pisngi at saka niyaya na nila akong makisali sa circle nila. Pinaupo naman nila ako sa available seats nila at mayroon silang kausap na iba
Nang dahil sa sinabi niyang 'yon parang mayroon sa loob ko na na-excite. Ito naman ang hinihintay ko simula pa lang. At ngayong magaganap na ay hindi ko maiwasan na mapangiti dahil lang sa sinabing 'yon ni Louis. Parang nagising lahat ng parte ng katawan ko dahil sa excite na naramdaman ko. Pero bigla kong naisip ang magulang ko. Kahit papaano ay mahal na mahal ko pa rin sila, hindi ko kayang talikuran ang ginawa nila sa akin. I still love them, regardless. Sisiguraduhin ko na lang na hindi sila masasali o madadamay 'man dito. "Uhm, I just want to make it clear that you must not involve my parents in this," sabi ko kay Louis dahil ayaw ko silang makasama rito. Awkward pa akong ngumiti dahil sa hiya at tinitigan niya lang ako na parang may hinihintay pa siyang sasabihin ko. "I just wanted to take vengeance on my ex, and I am all right with my sister, af
Third Person POV. Lumipas muli ang ilang linggo at paunti-unti nang bumababa ang Perez's Company. Marami na ang wala nang interes sa kumapanyang ito. Parami nang parami na ang mga taong sinasabi ang karanasan nila sa kumpanyang ito na hindi kaaya-aya. Kalat na kalat ito sa bawat sulok ng bansa at talagang nahirapan na rin ito na makabangong muli. Wala nang nagtitiwala sa mga ito, at kahit subukan 'man nilang muling iangat ang kumpanya nila ay hindi na talaga ito magawa pa. Hindi na nila alam ang gagawin nila, kung 'di imbestigahan kung sino ang may kagagawan ang lahat ng ito. Kung sino ang nasa likod ng pangyayari nilang ito ngayon, at kinasusuklaman nila ito nang sobra-sobra. Matagal din nila itong hinanap, at hanggang ngayon ay hindi pa rin nila alam kung sino ang may kagagawan ang lahat ng 'yon. Ang tagal nilang nanahimik sa media, at k
"Please, anak..." Pinunasan ni Allison ang kanyang luha at saka napahawak sa kanyang bibig upang mapigilan at mapakalma ang kanyang sarili. Pero dahil sa tindi ng kanyang nararamdaman ay hinayaan niya lang na iiyak nang iiyak ang kanyang nararamdaman. Kausap niya ngayon mula sa kabilang linya ang kanyang Mommy at kanilang pinag-uusapan ang tulungan sila sa nangyayari sa kanila, dahil walang-wala na sila. Napapikit naman siya nang mariin dahil sa sobrang tagal na niyang hindi narinig ang pagtawag sa kanya ng anak na mula sa kanyang magulang. Nasasaktan siya dahil bakit ngayon lang? Ang dami niyang gustong sabihin, marami siya gustong isumbat sa kanila. Ang dami niyang hinanakit na gusto niya itong ilabas, at wala siyang magawa at masabi at tanging iyak na lang ang kaya niyang magawa. Ngayon na ring pumapasok sa isip niya ang mga sinabi sa kanya
Matapos ng nangyari sa labas kanina ay naging tahimik na silang muli, naiilang sila pareho. Pero umakto pa rin sila na parang wala lang ding nangyari. Inasikaso na muli nila ang pinamili nila kanina at sabay nila itong inayos, habang nag-aayos sila ay hindi na ring naiwasan na mag-usap silang dalawa tungkol sa nangyari sa araw na ito. Puro tawanan at ingay nilang dalawa ang naririnig at dahil mayroon pang natitira sa kotse ni Louis na pinamili nila ay nagprisinta si Allison ito na siya na ang kukuha. Lumabas na muna si Allison mula sa kusina at saka papalabas, habang naglalakad siya papunta roon ay may nakita siyang mga bulaklak sa gilid, at chocolates, at marami pang iba sa sala. "Kanino 'to?" bulong ni Allison at saka tinignan niya ito nang mabuti, inisa-isa niya pa kung ano pa 'yong iba. Nakita niya 'yong iba pang pagkain, 'tulad ng ice cream, at sobrang dami n
Allison's POV. Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko mula sa ibaba, itinakip ko ang mukha ko gamit ang unan dahil sa ingay na iyon. Ang aga-aga nag-iingay naman kaagad si Louis. Panigurado ay siya lang naman iyon, siya lang naman ang maingay palagi. Natawa naman ako dahil sa iniisip ko na iyon. Sinubukan ko pa ang sarili ko na matulog pero hindi na talaga ako makatulog. Tumingin ako sa kisame habang iniisip ang mga nangyari kahapon sa amin ni Louis. Hindi ko maiwasan na mapangiti dahil sa masasayang nangyari kahapon, naging malungkot din ako kaagad dahil kahapon din kung paano tumawag ang magulang ko sa akin. Malalim akong bumuntonghininga at saka inisip na lang kung paano naging masaya ang alaala na nangyari sa amin ni Louis. Napangiti naman muli ako nang wala sa oras. Doon ko mas lalong nakilala si Louis, unang-una na kung paano si
Dahil sa l*ntek na lalaki na iyon ay parang wala na ako sa aking sarili ngayon. Lutang ako sa lahat ng bagay dahil unang-una iyong pagkakita niya sa akin na tanging towel lang ang mayroon ako, actually naka-move on na ako kanina no'n, eh. Pero hindi ko talaga maiwasan na isipin 'yon. Napapikit naman ako nang mariin habang inaalala iyon. Iyong pangalawa na 'yong sa pagkain niya, parang nagutom ako bigla. Tinignan ko ang paper bag na kanina ko pa gustung-gustong tingnan pero pinipigilan ko ang aking sarili na huwag 'yon tignan, at surprise dapat iyon kapag lunch na namin. Sa ngayon ay hinihintay ko ang oras na umusad at nakatitig pa ako mismo sa orasan na mayroon kami rito. Habang iniisip ko 'yon ay nalipat naman ang isip ko sa nangyari kanina sa parking area, iyong pagtawag niya sa akin ng Wife, iyong pagbigay niya sa akin nitong hinanda niyang pagkain par
Inalis ko na sa isipan na muna ang text ng lalaking 'yon at kailangan kong mag-focus sa trabaho ko. Hindi ko alam kung bakit at paano nangyari 'yon, pero nakatapos ako ng trabaho na sa dami na hindi ko inaasahan. Ang dami kong nagawa, ang dami kong na-contact na kliyente namin na ang sinasabi kong mapapaaga ang pagtatapos ng pinapagawa nilang damit. Mayroon din akong nasagot na inqueries na gustong bumili ng orders namin na out of stock, at sinasabi kong magre-restock kami within one week. Hindi ko alam kung bakit itong lahat ay nangyayari sa akin, pati si Amiel ay nagulat dahil sa sobrang dami kong nagawa ngayon. "Hello! Good afternoon, this is A.A. Studio! How may I help you?" bungad ko pagkasagot na pagkasagot ko ng tawag. Ayon ang pangalan ng aming clothing line, A.A. na ibig sabihin na Amiel at Allison. Pinagsama lang namin ni Amiel ang aming ngalan dito.&nbs