Share
Chapter 32.4
Kaugnay na kabanata
Reddish Tulips Chapter 33.1
"These are the other designs that hopefully you would like, we can still revise it anytime as you wish. I, myself, would gladly change it depending your liking," nakangiting sabi ko kay Ms. Jeremiah. Nanginginig pa ang kamay ko dahil baka mamaya ay hindi niya magustuhan ang mga ginawa ko. Hindi niya kasi nagustuhan iyong nakahanda nang mga susuotin niya, iyong mga tinignan ko kagabi bago ako umalis dito. Pero ewan ko bakit hindi niya nagustuhan ang mga 'yon, eh, ang gaganda naman no'n. Siguro ay hindi niya lang feel 'yong mga damit at saka hindi pasok sa taste niya't standards niya kaya we should adjust. Ngayon ay pinapakita ko sa kanya ang mga nagawa ko na para sa kanya, kinakabahan ako dahil baka hindi niya rin magustuhan ang mga ito. Right click siya nang right click, hinahanap kung ano ang matitipuhan niya. Dati naman ay hindi ganito, alam ko na sa lahat ng ginawa namin ay talagang pasok sa standards niya, hindi ko lang malaman kung ano ang nangyari ngayon. Kung ano ang brandi
Reddish Tulips Chapter 33.2
"May mali ba sa sinabi ko? Pero feeling ko mayroon talaga, ewan ko lang... pero bakit parang nasaktan din ako? Nasaktan din ako sa sarili kong sinabi, at lalong nanikip ang d*bdib ko no'ng binigay niyang reaksyon sa akin?" tanong ko, na pati ako ay hindi ko alam kung ano ba ang exact word sa nararamdaman ko. "Girl, of course, you'll also get hurt! Ang mean mo kaya! Masyadong straight to the point, though. What we should say? You're just stating facts, and we all know that's true. Na both of you are married, yes. But under a paper. And given what he reacted, hmm! So, fishy no'n, ah!" Tinignan ako ni Amiel na mayroong pang-aasar sa kanyang mukha pero hindi ko makuha ang gusto niyang iparating sa akin. "I don't get you that much?" patanong ko pang sambit dahil hindi ko naman talaga makuha ang gusto niyang iparating sa akin. Tinaasan pa ako ni Amiel ng kilay na parang hindi siya makapaniwala pero binigyan ko lang siya ng inosenteng mukha, dahil wala naman talaga akong kaide-idea. Umira
Reddish Tulips Chapter 34.1
"Sumama ka na kasi sa amin, Allison! Minsan lang iyon, panigurado ay masaya 'yon! Hindi ka ba napapagod sa cycle lang ng buhay mo? Puro ka na lang trabaho sabay uuwi lang din, gano'n lang palagi ang takbo ng buhay mo! Kahit ngayon lang naman, tara na kasi mag-bar na tayo!" sigaw sa akin ni Amiel, tinakpan ko pa ang tainga ko dahil sa sobrang lakas at ingay ng boses niya. Nakakarindi naman itong babaeng ito. Paano pilit kasi siya nang pilit na mag-bar kami, eh, ayaw ko nga at busy ako. Pero sabi niya kailangan daw muna ng excitement sa buhay at para daw mas ganahan pa raw lalo na magtrabaho, so paano matatapos kung hindi pa gawin ang trabaho ngayon? Kaya mas gusto kong gawin kaagad ang trabaho ko kaysa sa pag-bar-bar na gusto ni Amiel. "Eh, ayaw ko talaga, Amiel. Baka mamaya ano pa ang mangyari sa akin o sa atin diyan, eh. Delikado, kaya ayaw ko," pagtatanggi kong muli sa kagustuhan niyang isama ako sa lakad nila mamaya. Kasama rin ang mga kasamahan namin, halos lahat sila ay kasama,
Reddish Tulips Chapter 34.2
"Allison! Saan ang punta mo?! Ang daya mo, ah! Tumatakas ka sa shot mo. Ikaw na ang sunod, huwag mo kaming takasan!" sigaw ni Amiel, obviously lasing na siya. Pero patuloy lang ako palabas at gusto ko 'man siyang lingunin ay hindi ko na ginawa dahil nawala na sa paningin ko ang lalaking hinahabol ko. Si Louis... Marami na kaagad na tumatakbo sa isipan ko at una na roon kung siya ba talaga 'yon? Pero hindi ako puwedeng magkamali, kilala ko na siya. Alam ko na ang buo niyang pangangatawan. Pero sa kabilang bahagi ng isipan ko ay bakit naman siya narito, eh, mayroon siyang trabaho ngayon? Busy siya ngayon. Sa kabilang banda rin ng iniisip ko ay baka naman kaya siya narito ay baka iinom din siya, nakita niya lang ako sabay umalis din kaagad dahil baka mahuli ko siya? Hindi ko na alam! Ayaw ko na munang mag-conclude, anu-ano na naman ang pumapasok sa isipan ko dahil lang naman nakita ko siya. Baka mamaya ay hindi naman pala siya 'yon. Baka mamaya ay ibang tao naman pala 'yon, at baka
Reddish Tulips Chapter 35.1
Minulat ko nang kaunti ang mata ko at naramdaman ko kaagad ang sakit ng aking ulo. Napahawak ako sa noo ko at agad ko ring nilayo ang kamay ko dahil parang napaso ako nito. Ramdam ko rin ang panghihina ko, may sakit ba ako? Hinawakan ko naman ang leeg at ang kili-kili ko upang malaman kung mainit ba 'ko, at kung masakit ba talaga ang ulo ko dahil sa sakit o sa hangover lang naman ito?"Aray..." mahinang daing ko dahil sa tindi ng sakit ng nararamdaman ko. Narinig ko ang mahinang yabag mula sa ilabas kaya mabilis akong umayos at nagtulug-tulugan. Pumasok ang pamilyar na presensya, si Louis 'yon. Kahit papaano ay may naramdaman akong saya sa puso ko dahil alam kong narito na siya.Tahimik lang siyang lumapit sa akin at narinig ko ang pagbuhos ng tubig at unti kong minulat ang mata ko para makita ang ginagawa niya. Mayroon siyang bimpo at maliit na palanggana na mayroong lamang tubig at may yelo rin doon, amoy na amoy ko pa ang alcohol na sigurado ay nilagyan niya 'yon doon sa maliit na
Reddish Tulips Chapter 35.2
I did rest, I did take my meds, I did eat on time, and even drank a lot of water to keep me still on-gained energy. However, I don't know why my fever gets worsened. I know Louis did everything he could do to take good care of me, to give me his full potential of service, he did everything, and yet my temperature Fahrenheit degree went high. I couldn't feel myself, I'm too weak to move and speak. I barely open my eyes and I couldn't see clearly. With Louis responded, of course, he is so worried and he even called his doctor as soon as he saw me getting weaker and weaker. I hate hospitals, but I had no choice, I also need immediate action with my situation because I still have a job to work on, to be done. The world's really challenging and getting against me. My passion needs me now, I still have work to do. I was confined. I kept on sleeping and sleeping because I was too weak at everything. I feel like I'm burning in h*ll, I touched myself, and me, myself, felt the heat in me. My h
Reddish Tulips Chapter 35.3
May iba akong klaseng kabang naramdaman, siguro ay kay tagal ko na ring iniisip ito kaya ganitong klaseng kaba ang nararamdaman ko. Kahit nakahiga pa lamang ako rito sa puwesto ko. Alis na namin ngayong araw mula sa hospital, actually kahapon pa ako ayos pero sabi na bukas o ngayon na raw ang puwede kong alis. Kailangan daw buuin ang ikapitong araw, ewan ko ba bakit gano'n ang hospital. Isang linggo palagi. Ayaw ko na rin talaga iyong ambience rito at 'yong amoy nito, hindi ko talaga gusto ang mga hospitals. Ngayon ay dahil sa sinabi ni Louis ay tuluyan na kaming natahimik ngayon. Hinihintay ko lang siyang may sabihin muli at baka sabihin niya rin ito maya-maya. Pero lumipas na ata ang mahabang oras ay nagkatitigan lang kami at wala pa rin akong naririnig na kahit anong salita mula sa kanya. "What?" Tinaasan ko na siya ng kilay para matakot na siya at sabihin na sa akin kaagad ngayon. Kung noon ay hindi ko magawa-gawa ang ganitong katarayan ko dahil hinang-hina pa ako at ang lala ng
Reddish Tulips Chapter 35.4
I couldn't help to feel something in my stomach the way he handled the situation. All I thought was he would also fight back, the way I shouted to him. And what made me even more surprised was that he was just so calm talking to me and he didn't even bother to say anything else. I thought we would have an unending argument about this. Sa isang gano'n ko lang ay okay na kaagad siya, na parang hindi na siya nagalit pa. Hindi 'man lang ba niya inalam ang kahit anong iba pang bagay, basta sa kanya ay kung saan ako magiging okay ay roon na rin siya. Ibang klaseng tibok ng aking puso at kiliti na nararamdman sa aking tiyan na hindi ko mapigilang hindi maramdaman at alalahanin kung ano ang ibig nitong sabihin. Kinikilig ako sa ginawa niya? O siguro ay natutuwa lang ako sa naging response niya. Pero nakakapanibago lang siguro? Ang alam ko sa mga gano'ng bagay ay mahaba-haba pang usapan ang mangyayari sa amin, pero ngayon ay isang salitaan lang ay tapos na. Habang nagmamaneho siya ay tahimik
Pinakabagong kabanata
- Reddish Tulips Special Chapter 4
- Reddish Tulips Special Chapter 3
- Reddish Tulips Special Chapter 2
- Reddish Tulips Special Chapter 1
- Reddish Tulips Epilogue (4th Part of 4)
- Reddish Tulips Epilogue (3rd Part of 4)
- Reddish Tulips Epilogue (2nd Part of 4)
- Reddish Tulips Epilogue (1st Part of 4)
- Reddish Tulips Chapter 60
