CHAPTER 47

Letitia's POV

Tahimik lang ako sa buong byahe namin. Wala manlang ni isang salita ang lumalabas sa bibig ko tanging panlalamig lang ng kamay ko ang aking nararamdaman. Bukod sa mas malamig ang kotse na sinasakyan namin kaysa sa kotse niya dati o baka masyado lang ako kinakabahan sa mga nangyayari.

Lumingon ako sa abalang nagmamaneho at agad naman akong umiwas dahil naramdaman ko ang pag-init ng dalawa kong pisngi hindi na talaga 'to normal.

Bakit ang lakas ng epekto saakin ni Archer. Hindi ko manlang siya matitigan ng matagal na nagagawa ko naman dati dahil ba ito sa nararamdaman ko?

“Are you okay?” nagulat ako sa nagtanong na si Archer.

“Y-yes,” may pangangatog pa sa boses ko.

“Nilalamig ka ba?” muli niyang tanong.

Siguro napansin niya ang pangangatog ko. Hindi naman talaga ako nilalamig pero itong nararamdaman ko sa aking dibdib ang nagpapalala sa pangangatog ko.

Nagulat ako nang huminto bigla yung kotse. Bumaling ulit ang tingin ko kay Archer, inaalis niya yung black suit niya.

“Co