Share
Chapter Seventeen
Chapter Seventeen: Papa
"Take care baby," I kissed him.
Kumunot ang noo niya. "Mom, I am not a baby anymore".
I chuckled. "Ohh I see, but you can't sleep without you wearing a Micky mouse pajamas." I tissed. Mas lalong kumunot ang noo niya.
"Okay,"
Matapos kong ihatid si Steff ay dumiretso na ako sa agency. I want to clear up things para narin kay Steffan at matupad na ang hiling niyang makauwi na sa Pilipinas to meet his father.
I remember the reason why I ended up like this. Hindi ko naman talaga ipagkakait si Steffan kay Steff kung hindi niya lang ginawa iyon sa akin. How stone hearted he was to kiss that girl in front of me. Oo alam kong lasing siya noon pero ni hindi niya man lang naisip na masasaktan ako?
But maybe I thanked him for doing that because after that, I've completely free and happy with my son. Sa anak
Related chapters
Remembering the Night Chapter Eighteen
Chapter Eighteen: Carbon Copy"Manang padala na rin ito," turo ko sa isang maleta.Gabi na at gabi lang ang na i-book kong flight namin kaya naman hindi na nagising si Steffan at kinarga ko nalang.Habang karga-karga si Steffan ay na kay manang naman ang mga maleta namin kasama na rin ang kanya. Magkasama kami sa flight papuntang Manila pero siya ay lilipad ulit ng isa pa papunta naman sa Cebu. Sinabi ko sa kanya na huwag na niya kaming samahan sa Manila at dimiretso nalang sa Cebu pero ayaw niya. Gusto niya daw sulitin ang iilang sandali kasama si Steffan. Hindi ko rin siya masisisi dahil siya ang nag alaga sa anak ko ng mga ilang taon.Matapos naming mag ayos at maghanda ay dumiretso na kami sa airport. Tinawagan ko si Stella pagkatapos para ipaalam sa kanya ang arrival namin. Sinabi ko rin sa kanya na roon muna kami tutuloy dahil wala pa akong nahahanap na apartment. Ayaw ko rin namang tumul
Remembering the Night Chapter Nineteen
Chapter Nineteen: LeaveMaaga akong tumahak para maghanap ng trabaho. Humalik muna ako sa noo ni Steffan bago siya iniwan.Madilim palang pero mas pinili ko ng mas maagang tumahak kaysa umaraw na. Mas magandang mas maaga para mas marami akong mapuntahan.Una kong pinuntahan ay ang isang convenience store pero nabigo lang ako. Pangalawa ay sa isang supermarket pero nabigo lang din ako. Tanghali na at tagaktak na rin ang pawis ko habang naglalakad sa kahabaan ng kalsada. Pinunasan ko muna ang pawis ko at tumingin ako ng mapagkakainan.Habang nag o-order ay biglang tumunog ang cellphone ko. Akala ko tinawagan na ako ng isang kompanyang inaplayan ko pero nung nakita kong si Daryl 'yon ay sinagot ko nalang."Cass," tawag niya."Napatawag ka?""Kumusta?""Ayos lang. Medyo nahihirapan lang maghanap ng trabaho." Pag aamin ko."You know what? May kakilala akong company na naghi-hire ng financial assistant. You should try there. Kilala ko ang HR."Lumiwanag ang mukha ko nang marinig iyon. Bigla
Remembering the Night Chapter Twenty
Chapter Twenty: Number ANO?! Siya ang may ari ng kompanya? Naghahabol ako ng hininga nang makaalis roon. Hindi ako makapaniwala. Si Steff? Sa pagkaraming kompanya pa naman na pwedeng pag applyan ay 'yung kompanya pa talaga niya? At siya ang nag utos? Tanggap na ako ah. Bakit niya binago? Halo-halo ang emosyon ko nang umuwi ako sa mansion nila Stella. Alalang napagawi sa akin si Stella nang makita ako. "Anong nangyari? Nakahanap kaba?" Alalang sambit ni Stella. Napapailing naman ako at napahawak nalang sa sentido dahil sa mga nangyari ngayon. I can't believe it. Siya ang may ari ng kompanya. He really changed a lot. He was rich before but became more reacher than now. Hindi ko lubos akalain na siya pa pala ang may ari ng kompanyang pagtratrabahuan ko sana. Should I be thankful or what? I maybe thinking of that in to the positive side. Siguro nga hindi ako para roon at ginawa lang ng HR o ni Steff ang mabusising pagpipili sa mga applikante at alam ko rin namang may mas magaling
Remembering the Night Chapter Twenty-one
Chapter Twenty-one: StoplightCome back? Sino ‘yun? Bakit niya alam ang numero ko?Ilang sandali akong napaisip hindi dahil sa tawag kung hindi dahil sa nag text gamit ang hindi ko kilalang numero. Napaisip ako kung sino-sino ang mga taong nakagawa sa akin ng masama at kung sino-sino ang may mga posibilidad na taong mag se-send no’n sa akin.May isa akong taong naiisip ngunit hindi naman siguro siya iyon. Bakit niya gagawin iyon? Mula nga noong nagkita kami ay nag aapoy ang mata niya at tila galit pa sa akin. Malabo nga. Malabong si Steff iyon. Huwag mo nalang pansinin Cass, baka na wrong send lang iyon. Tama! Wrong send lang ang message na iyon. Wala lang kaya huwag mo ng isipin pa.Sa kabilang dako naman ay naghalo-halo ang emosyon ko. Saya, gulat, at pagkalito mula sa anunsyo na nakuha ko. Hindi ba ayaw nila sa akin? Ang Senign Enterprises lang ang kaisa-isang tumanggap sa akin so far sa lahat ng in-applyan ko pero nabigo rin ako sa huli. A
Remembering the Night Chapter Twenty-two
Chapter Twenty-Two: Sir "Thank you..." sabi ko nang sa wakas ay huminto na ang sasakyan niya sa gate ng mansion nila Stella. Hindi kona hinintay pang pagbuksan niya ako ng pinto dahil pagkahintong-pagkahinto niya ay mabilis kong kinalas ang lock at binuksan ang pintuan. Mabilis rin naman niyang pinaandar ang sasakyan at umalis. Naka hugot ako ng malaking hininga nang sa wakas ay nawala na ang BMW niya sa paningin ko. Hindi ko alam pero tagaktak ang pawis ko kahit pa man air-conditioned ang BMW niya. Siguro dahil narin sa presensiya niya at sa pag-uusap namin. Pagkapasok ay agad na tumakbo si Steffan sa akin para yumakap at magiliw ko naman siyang niyakap pabalik. "How's your day Mommy?" naka ngiting tanong niya. Napa ngiti naman ako sa tanong niyang iyon. He was just like his father. He aslo asked me with that question. "It was fine Steff. How about you?" Lumapad ang ngiti niya at agad tumakbo kay Stella. May kinuha siyang supot doon at tumakbo ulit papalapit sa akin. "Mom, lo
Remembering the Night Chapter Twenty-three
Chapter Twenty-three: KeyPaulit-ulit kong binasa ang huling text niya at prinoseso pa ng utak ko kung ano iyon. Gusto niya akong pakasalan? He's joking right? Kahit pa affected sa nabasang text ay nagpatuloy ako sa paglalakad papuntang parking. Pinipilit kong alisin sa isip ko iyon ngunit nang makita ko na siya na nakasandal sa isang BMW ay bigla ko ulit naalala kasama ang pagbilis ng tibok ng puso ko.Gumalaw siya nang masulyapan ako at hindi pa man ako nakakalapit ay pinagbuksan na niya agad ako ng pinto. "Salamat," sabi ko at sumakay na agad sa front seat. Siya naman ay umikot na sa driver seat."Saan ka ba maghahanap ng apartment?" tanong niya nang tuluyan nang umandar ang BMW niya."Uh... sa malapit lang. 'Yung walking distance lang sana...""Emman told me that you are living with them. Bakit ka pa maghahanap ng apartment? Malapit lang naman ang mansion nila dito ahh.""Gusto ko sanang maging independent. Ayokong palaging umasa sa kanila lalo pa't ngayong may trabaho na ako."
Remembering the Night Chapter Twenty-four
Chapter Twenty-four: FiancèePaulit-ulit kong hinahaplos ang malambot na buhok si Steffan habang natutulog. Hindi ako makatulog dahil sa mga naiiisip. Humalik ako sa noo niya at ngumiti."'Yung papa mo anak. Sinasaktan ako," parang batang sumbong ko sa kanya. "Tama ba ang mga desisyon ko noon? Tama bang inilayo kita sa kanya? Paano kung hindi ko iyon ginawa? Masaya na kaya tayong tatlo ngayon?"Puro pagsisisi at sakit ang nararamdaman ko matapos mangyari ang lahat. Kung sana lang ay maaari kong maibalik ang nakaraan at kalimutan ang mga nasayang. Sana ay maaari ko pang ibalik ang gabing iyon. Ang gabi kung kailan kami naging masaya. At ang gabi kung kailan ako nadurog nang sobra.Ilang linggo ang lumipas at ganoon pa rin ang nangyayari. Sa trabaho ay seryoso ako at ganoon rin si Steff sa akin ngunit sa pag-uwi ay hindi siya pumapalyang ihatid ako kahit pa hindi ko gusto. Maayos rin ang naging trabaho ko at naging successful ang report ko kanina kaya nag-celebrate ang buong financial
Remembering the Night Chapter Twenty-five
Chapter Twenty-five: Mastermind"Mommy look at this!" Tumatakbo papalapit sa akin si Steffan at sa likod naman niya ay si Emman na hawak ang mga gamit niya sa school. Niyakap ko siya at taas noo naman niyang ipinakita ang perfect score niya sa exam. Nanlambot ang puso ko at naging masaya para sa anak, "wow Steffan, pinapaiyak mo naman si mommy eh..." sabi ko. Niyakap ko siya ulit dahil hindi ko lubos akalain na sobra-sobra na ang naibibigay niya sa akin."Oh Steffan, losyang na ang mommy mo gusto mo pa rin ba siya?" natatawang biro ni Stella sa gilid namin dahil sa pangingilid ng luha ko.Kumalas si Steffan at tumingin sa tita niya, "of course tita. She's my mommy and I love her so much," sagot naman ng anak ko.Napangisi tuloy ako at inismiran si Stella. Akala mo ah.Mas lalong tumawa si Stella sa naging reaksyon ko. Lumapit naman sa kanya si Emman at pinulupot ang braso sa baywang niya.Ngumuwi ako sa harap nila. "Oy may bata. Tuturuan niyo pa ang anak ko mga hayop kayo."Tumawa si
Latest chapter
- Remembering the Night Chapter Twenty-six
- Remembering the Night Chapter Twenty-five
- Remembering the Night Chapter Twenty-four
- Remembering the Night Chapter Twenty-three
- Remembering the Night Chapter Twenty-two
- Remembering the Night Chapter Twenty-one
- Remembering the Night Chapter Twenty
- Remembering the Night Chapter Nineteen
- Remembering the Night Chapter Eighteen
