Ayos lang naman daw ang kanyang lagay, sabi ng doktor. Although ibinilin rin nito nang ilang beses, hindi lang sa kanya, kundi pati na rin kay Georgia, na mag-ingat.
Nakauwi rin naman sila nang maayos. Pagdating nila ay nakahanda na ang hapag. Walang gana si Ellaine subalit pinilit niyang kumain kahit ilang subo man lang para kahit papaano ay magkaroon siya ng lakas. Pagkakain ay nagpaalam siya kay Georgia na magpapahinga na.
Na-miss niya ang silid niya. Mahigit isang linggo niya rin iyong hindi nakita dahil sa pananatili sa ospital nang ilang araw, kasama pa yung tatlong araw niyang pagpapalipas sa bahay ng ama niya.
Pagod na pagod siya. Gusto niyang magpahinga, matulog nang matagal.
Nang ibabagsak na niya ang katawan sa kama ay napatigil siya nang maalang may laman na
“Unless… mapagbibigyan mo ang munti kong kahilingan.” patuloy ni Ellaine na tila kausap pa rin ang kawalan.Hindi siya naniniwala sa coincidences. Everything is connected. May sistema ang universe na wala pang kahit sino man ang nakaka-figure out. Kaya may hinala siyang may dahilan rin ang pagdating niya sa mundong iyon. May papel siyang kailangang gampanan. Hindi nga lang niya alam kung ano iyon.Wala naman mag-aaksaya ng maraming enerhiya at mag-aabalang pumunit ng barrier ng time and space sa pagitang ng dalawang dimensyon, ng dalawang mundo para makalusot ang kanyang kaluluwa nang dahil lang sa wala.Wala siyang delusions of grandeur para isiping siya na nga ang Female Lead na siyang iikutan ng napakaraming guwapo at makapangyarihang mga lalaki. At isa pa, hindi siya mahilig sa ganoong setup.
Hindi nakawala ang bendang ginawa niya sa kanyang kaliwang kamay. Nagdahilan lang siya nang tanungin nito kung saan nanggaling ang sugat. Halatang hindi nito naniwala subalit tulad ng dati ay hindi na ito nagtanong pa.Ngunit sinabi nitong may pag-uusapan sila kaya dumiretso sila sa maliit na home office ni Georgia.Pinaupo siya nito sa isa velvet armchair at may kinuha sa isa sa mga drawers sa ilalim ng kanyang office desk. Isa iyong sealed manila envelope.Napataas ang kilay ni Ellaine nang makita iyon. Mukha kasing mahalaga at medyo “official” ang pag-uusapan nila ng pinsan.Naupo si Georgia sa katabing single armchair at pagkatapos ay iabot sa kanya ang manila envelope at sinenyasan siyang buksan iyon. Tumalima si Ellaine. Nakapa niyang mga dokumento ang
“Garreth Randall?! RanCorp’s CEO Garreth Randall?!” Hindi makapaniwala si Georgia nang ipinagtapat ni Ellaine kung sino ang ama ng dinadala niya. Marami sa mga isinalaysay ni Ellaine ang nagdulot sa kanya ng labis na pagkabigla, hindi makapaniwala sa mga pinagdaanan ng nakababatang pinsan.Nakatayo na siya at ilang beses nang nagpapabalik-balik ng kakalakad sa natitirang espasyo sa kanyang home office. To think na akala niya ay iniignora lang ito ng pamilya nito. Mas mabuti na siguro kung ganoon lang ang ginawa ng mga iyon kaysa ang pagkaisahan na ibenta ito kapalit ng mga pakinabang na makukuha nila mula sa maimpluwensiyang taong maaaring bumili kay Ellaine.Hindi niya lubos na maisip kung ano na lamang ang mangyayari sa pinsan niyang ito kung hindi ito nakatakas.“I never thought your stepm
Nang sumunod na mga araw ay naging abala sina Ellaine at Georgia sa pag-aasikaso ng mga dadalhing gamit. Hindi naman iyon masyadong marami dahil ang sabi ni Georgia ay may apartment nang nakapangalan sa kanya sa America. Fully-furnished na rin iyon kaya ang kailangan na lang nilang ihanda ay ilang mga personal na gamit at ang sarili nila.Ngunit bago sila umalis ng tuluyan ay mga bagay muna si Ellaine na nais niyang gawin.Isang umaga, tatlong araw bago sila umalis, mag-isa siyang lumabas ng apartment.Hindi na siya nagpahatid pa sa Driver dahil pribado ang kanyang pupuntahan at ayaw niyang maraming tao ang makaalam.Dumaan siya sa isang florist at bumili ng isang rose and sunflower bouquet, at isang bouquet naman na puro tulips. Nakagat pa nga niya ang dila nang m
Katulad nga ng mga paglalarawan nito sa nobela, ang Heroine na si Catherine ay isang mabuti, mabait at matulunging tao. Kahit na sa ilang minuto lang nilang pag-uusap ay ramdam ni Ellaine ang pagiging maalalahanin at pagkapalakaibigan nito.Sandali pa niya itong pinagmasdan. Lihim siyang napabuntong-hininga. Kaya kahit na anong ganda ng babaeng kontrabida ay walang panama sa Heroine. It's because she possesses a unique charm. Parang bright sunshine pagkatapos ng isang malakas na bagyo o pagkaalis ng isang makapal na ulap.At isa pa, kindness is attractive. It never gets overrated.Nauna siyang bumaba, ngunit hindi pa rin tapos ang pakikipag-usap nito sa cellphone. In fairness ang tagal na nilang magkausap. Kung hindi lang niya alam na ang una nitong naging boyfriend ay ang mismong Male Lead– na sa pagkakatanda
It was difficult but at the same time, quite easy for both Ellaine and Georgia to adapt to a faster-paced life abroad. Maganda ang lokasyong ng apartment ni Georgia, malapit sa lahat– sa mga groceries, convenience stores, public parks at museums, sa universities, sa mga coffee shops, pati na rin sa mga convenience store.Georgia was able pass the entrance exam in a prestigious university in the city. Si Ellaine naman na ang kailangang pagtuunan ng pansin ay ang sariling pagbubuntis ay itinuon ang atensyon sa pagbisita sa neighborhood na malapit sa kanila. Naging suki siya ng mga public library at laging naka-maximum ang bilang ng mga libro na ichini-check out niya.As time passed ay mas nakakalimutan na rin niya ang dati niyang buhay at mas nasasanay nang maging Ellaine ng novel world ng TPW.Ang pagsama
Nagising si Ellaine. Napasulyap siya sa alarm clock na nasa night stand: 6AM.She groaned. ‘It’s too early for this,’ reklamo niya sa isip.Pero wala siyang choice dahil narinig na niya ang mga mahihinang yabag ng mga maliliit na paa sa labas ng pinto ng kanyang kuwarto, pati na rin ang mga mahihinang hagikgikan ng mga ito. Kinuha niya ang isang unan at itinakip iyon sa mukha, nagbabakasakaling maiisipan ng tatlong makukulit na chikiting na nakakasawa nang gisingin ang mama nila nang napakaagang oras.Alas! Hindi iyon ang nagyari dahil ilang segundo lang ay narinig niya ang marahang pagpihit ng seradura, ang pagbukas ng pinto, at ang tatlong klase ng mga mumunting hakbang na dali-daling pumasok bago muling mag-sa
Paglabas ni Garreth ng airport ay may driver nang naghihintay sa kanya na magdadala sa kanila sa isa sa pinakabagong headquarters ng RanCorp sa ibang bansa. Ang pinaka-latest ay ang ArcView City (fictional) Branch na malapit sa New York City.Kasunod niya ang isang panibagong special assistant na siyang kasalukuyang pumapangalawa sa tagal sa serbisyo sa lahat ng mga nagsilbi bilang special assistant niya.Ilang minuto lamang ang itinagal ng kanilang biyahe dahil sa wala masyadong traffic nang mga oras na iyon. Pagkatapos niyang inspeksyunin at masigurong nasa ayos ang lahat sa ArcView City Branch ay sisiguraduhin niyang maglalaan siya ng ilang araw na day off upang ikutin ang buong siyudad para makapag-relax at makapagpahinga– bagay na matagal na rin niyang nagagaw nang maayos dahil sa tila sa trabaho, sa kumpanya at sa mga negosyon na lamang umiiko